Dag 27, 18 mei, Londen – Amsterdam.
We slapen een soort van uit en gaan op naar het ontbijt. Dat is dan wel aardig maar nog steeds niet om over naar huis te schrijven. Geen aanrader dus dit hotel. We gaan met de bus weer richting het vliegveld. Daar aangekomen, checken we in, geven we onze koffers af (na enige discussie met de dame van de KLM of we wel of niet weer moeten betalen voor onze extra koffers) en gaan we nog even lekker in de zon zitten. Echt lekker weer in Londen!
Dan is het tijd om door de douane te gaan. Ook hier geen problemen met alle scrapspullen :-)
We wachten nog even tot we mogen boarden en komen hier ook de dame van gisteren tegen. Ze heeft geslapen in een hotel die ze al had gereserveerd en ze heeft ook beter gegeten dan wij!
Vlak nadat we zijn ingestapt, gaan we al weer landen. Hallo, we zitten er net in.
Gelukkig zijn onze koffers ook weer meegekomen, dus maar weer door de douane. Weer niet aangehouden door de douane, dus dat is ook weer een opluchting. Dan op naar de trein, waar we gelijk merken dat we terug zijn in nederland. Barbara gaat zitten en er komen drie turkse meisjes bij haar zitten. Die lijken wel geen gezond verstand te hebben zo dom zitten ze te praten en ze willen ook nog heel grappig een foto nemen van Barbara omdat ze zit te lezen. Die willen ze op hyves zetten en dat is toch echt heel grappig.
Gelukkig gaan we in Rotterdam eruit, waar werkelijk niemand de moeite neemt om een handje uit te steken voor de koffers. We moeten overstappen voor Alexander en als we daar uit stappen is er weer niemand die ons een handje helpt. Niet te vergelijken met Londen! Dan is het tijd voor de metro en na een kleine twintig minuten komen we weer thuis.
De poesjes zijn blij om ons te zien en alles is lekker schoon en opgeruimd. Dat duurt natuurlijk niet lang want al die koffers moeten worden uitgepakt en er moet gewassen worden.
Jammer genoeg is onze Florida-vakantie voorbij, we hebben heerlijk gewinkeld, gegeten en veel gezien!
vrijdag 21 mei 2010
donderdag 13 mei 2010
Dag 25, 16 mei Orlando - Londen.
Vanmorgen uitgeslapen en de laatste dingen ingepakt, de kliekjes opgegeten tijdens het ontbijt en de lunch en toen was het tijd om naar het vliegveld te vertrekken. Direct doorgereden naar het inleverpunt voor de auto en alle zware koffers er uitgetild! Halverwege het gebouw afscheid genomen van Esmay en Marcel. Zij blijven nog een weekje (jaloers jaloers!) en door naar de virgin om de aan ons beloofde 100$ in ontvangst te nemen. Dat kost even wat moeite maar dan heb je ook wat. Dan gaan we naar de check-in. Na eer kwartiertje blijkt dat we in de verkeerde rij staan en gaan we door naar de bag drop off, want we zijn vanmorgen al online ingecheckt.
Eerst nog maar even een drinkje. Dan is het tijd om door de douane te gaan. We zijn zo aan de beurt en moeten allemaal onze schoenen uit doen. Controle van de handbagage, piece of cake!
Dan door naar de gate. Het lijkt allemaal nog goed te gaan, er is geen vertraging en iedereen kijkt blij. Dan zo rond half vijf komt het slecht nieuws, we hebben nog geen toestemming om op te stijgen,dus we wachten nog maar even in de vertrekhal. Omdat er pas over drie kwartier meer info is, haalt Sander nog even een drinkje en een snackje.
Rond half zes krijgen we te horen, dat we toch gaan vertrekken en er stijgt gejuich op! Om kwart voor acht zijn we allemaal geboard en stijgen we op. We vliegen een stukje en dan krijgen we te horen dat we niet kunnen landen op Gatwick maar daarvan in de plaats landen we op Stansted.
Dat is iets minder goed nieuws, maar in ieder geval hebben we Engeland gehaald.
Eenmaal op Standsted vragen we even wat we het beste kunnen doen als we toch naar Heathrow willen. Ze adviseren ons de sneltrein en de metro. Op naar de kaartjes balie. Oh, niet op deze verdieping, nou dan op naar de volgende balie. Daar krijgen we tekst en uitleg hoe we waar kunnen overstappen zonder al te veel met onze tassen te hoeven zeulen. Geweldig in Londen.
We stappen eerst in de sneltrein, waar we keurig worden geholpen met al onze vragen en er is zelfs een mede passagier die ons even helpt met een koffer. Na een kwartiertje stappen we over op de underground ook hier worden we weer geholpen met de koffers. Bij de volgende halte moeten we gelijk weer overstappen, dat scheelde met trappen. Weer iemand die ons helpt met de koffers, wat een aardige lui die londenaren. Dan eindelijk eindelijk komen we bij Heathrow. Als Sander op het bord kijkt blijkt dat we bij gate 4 moeten zijn en we zijn bij de halte voor 1,2,3 uitgestapt.
Terug in de metro en bij de volgende halte stapen we weer over. Dan zijn we bij gate 4.
Op naar de KLM balie.
Natuurlijk zijn we niet de enige maar na een half uurtje zijn we dan toch aan de beurt, we raken noga aan de praat met een dame voor ons, die heel lang in londen heeft gewoond en nu even bij haar moeder van 91 op bezoek was. Ze wilde met de eurostar maar daar was ook geen plek meer, ondanks dat ze vier treinen extra hadden ingezet.
Dan zijn we aan de beurt om nieuwe tickets te krijgen, we mogen morgen met dezelfde vlucht naar huis. Nou prima, dat ene nachtje extra vakantie is ook geen probleem. We krijgen nog een hotelovernachting en lunch, diner en ontbijt, dus dat is ook allemaal regelt. Omdat het hotel niet heel dichtbij is, worden we met een busje gebracht. We wachten even lekker in de zon, het is hier best lekker weer in Londen en dan worden we opgepikt. Het busje brengt ons naar het park inn hotel. We zijn daar net op tijd voor lunch, maar het is niet veel soeps.
Na de lunch even lekker onder de douche en wat is het toch fijn als je koffers er zijn en je gewoon “schone” kleren aankunt. We lopen even lekker een rondje buiten en we kopen nog een laatste kaart met een engelse postzegel voor de moeder van Barbara. Even een beetje tv kijken en dan gaan we weer eten. Het is niet echt lekker en er is paella met metaalsmaak of beenham die op is. Matig hier in dit hotel. Maar de toetjes zijn wel lekker want die komen uit de vriezer! Gelukkig zijn ze wel ontdooit.
We kijken nog even tv en dan kunnen we echt niet langer wakker blijven en gaan we lekker slapen.
Eerst nog maar even een drinkje. Dan is het tijd om door de douane te gaan. We zijn zo aan de beurt en moeten allemaal onze schoenen uit doen. Controle van de handbagage, piece of cake!
Dan door naar de gate. Het lijkt allemaal nog goed te gaan, er is geen vertraging en iedereen kijkt blij. Dan zo rond half vijf komt het slecht nieuws, we hebben nog geen toestemming om op te stijgen,dus we wachten nog maar even in de vertrekhal. Omdat er pas over drie kwartier meer info is, haalt Sander nog even een drinkje en een snackje.
Rond half zes krijgen we te horen, dat we toch gaan vertrekken en er stijgt gejuich op! Om kwart voor acht zijn we allemaal geboard en stijgen we op. We vliegen een stukje en dan krijgen we te horen dat we niet kunnen landen op Gatwick maar daarvan in de plaats landen we op Stansted.
Dat is iets minder goed nieuws, maar in ieder geval hebben we Engeland gehaald.
Eenmaal op Standsted vragen we even wat we het beste kunnen doen als we toch naar Heathrow willen. Ze adviseren ons de sneltrein en de metro. Op naar de kaartjes balie. Oh, niet op deze verdieping, nou dan op naar de volgende balie. Daar krijgen we tekst en uitleg hoe we waar kunnen overstappen zonder al te veel met onze tassen te hoeven zeulen. Geweldig in Londen.
We stappen eerst in de sneltrein, waar we keurig worden geholpen met al onze vragen en er is zelfs een mede passagier die ons even helpt met een koffer. Na een kwartiertje stappen we over op de underground ook hier worden we weer geholpen met de koffers. Bij de volgende halte moeten we gelijk weer overstappen, dat scheelde met trappen. Weer iemand die ons helpt met de koffers, wat een aardige lui die londenaren. Dan eindelijk eindelijk komen we bij Heathrow. Als Sander op het bord kijkt blijkt dat we bij gate 4 moeten zijn en we zijn bij de halte voor 1,2,3 uitgestapt.
Terug in de metro en bij de volgende halte stapen we weer over. Dan zijn we bij gate 4.
Op naar de KLM balie.
Natuurlijk zijn we niet de enige maar na een half uurtje zijn we dan toch aan de beurt, we raken noga aan de praat met een dame voor ons, die heel lang in londen heeft gewoond en nu even bij haar moeder van 91 op bezoek was. Ze wilde met de eurostar maar daar was ook geen plek meer, ondanks dat ze vier treinen extra hadden ingezet.
Dan zijn we aan de beurt om nieuwe tickets te krijgen, we mogen morgen met dezelfde vlucht naar huis. Nou prima, dat ene nachtje extra vakantie is ook geen probleem. We krijgen nog een hotelovernachting en lunch, diner en ontbijt, dus dat is ook allemaal regelt. Omdat het hotel niet heel dichtbij is, worden we met een busje gebracht. We wachten even lekker in de zon, het is hier best lekker weer in Londen en dan worden we opgepikt. Het busje brengt ons naar het park inn hotel. We zijn daar net op tijd voor lunch, maar het is niet veel soeps.
Na de lunch even lekker onder de douche en wat is het toch fijn als je koffers er zijn en je gewoon “schone” kleren aankunt. We lopen even lekker een rondje buiten en we kopen nog een laatste kaart met een engelse postzegel voor de moeder van Barbara. Even een beetje tv kijken en dan gaan we weer eten. Het is niet echt lekker en er is paella met metaalsmaak of beenham die op is. Matig hier in dit hotel. Maar de toetjes zijn wel lekker want die komen uit de vriezer! Gelukkig zijn ze wel ontdooit.
We kijken nog even tv en dan kunnen we echt niet langer wakker blijven en gaan we lekker slapen.
Dag 24, 15 mei, Orlando
Vanmorgen lekker uitgeslapen, tenminste Barbara dan. Sander heeft de hele nacht ligggen woelen en ook nog even een tukje op de bank gedaan.
Een lekker ontbijtje en dan op naar de Outlet! Als we daar aankomen, is er helemaal geen esprit voor Esmay. We doen een kort rondje, we kopen voor tshirts voor Marcel en een korte broek en dan gaan we naar de Florida Mall. De mannen gaan schieten op de schietbaan met een Magnum44. De dames gaan lekker shoppen. Als de boodschapjes van de lijstje zijn gedaan, bellen de mannen al dat ze klaar zijn met schieten en met winkelen voor een leuke handbagagekoffer voor alle verzamelde patches. ;-)
Dan gaan we even naar Michaels om nog even te shoppen voor Cristine (Yes, het is gelukt meid!) en natuurlijk wat voor Barbara ;-)
Inmiddels is het tijd om de vertrekken naar de volgende outlet, waar wel een Esprit is. De prime outlet is dat. Na eerst een pizza speciaal, kipje met veel tomatensaus met paste (2x) en spaghettie met ballen is het tijd om naar de customer service te gaan voor een couponboek met een coupon. Helaas hebben we er geen gebruik van kunnen maken. Esmay scoort nog wel een trainingsshirt, jasje en een leuke korte broek bij the north face.
Dan gaan we lekker naar de villa, na een kort bezoekje aan de publix, om nog even lekker te zwemmen. De mannen poolen nog even en dan gaan we lekker slapen.
Een lekker ontbijtje en dan op naar de Outlet! Als we daar aankomen, is er helemaal geen esprit voor Esmay. We doen een kort rondje, we kopen voor tshirts voor Marcel en een korte broek en dan gaan we naar de Florida Mall. De mannen gaan schieten op de schietbaan met een Magnum44. De dames gaan lekker shoppen. Als de boodschapjes van de lijstje zijn gedaan, bellen de mannen al dat ze klaar zijn met schieten en met winkelen voor een leuke handbagagekoffer voor alle verzamelde patches. ;-)
Dan gaan we even naar Michaels om nog even te shoppen voor Cristine (Yes, het is gelukt meid!) en natuurlijk wat voor Barbara ;-)
Inmiddels is het tijd om de vertrekken naar de volgende outlet, waar wel een Esprit is. De prime outlet is dat. Na eerst een pizza speciaal, kipje met veel tomatensaus met paste (2x) en spaghettie met ballen is het tijd om naar de customer service te gaan voor een couponboek met een coupon. Helaas hebben we er geen gebruik van kunnen maken. Esmay scoort nog wel een trainingsshirt, jasje en een leuke korte broek bij the north face.
Dan gaan we lekker naar de villa, na een kort bezoekje aan de publix, om nog even lekker te zwemmen. De mannen poolen nog even en dan gaan we lekker slapen.
Dag 23, 14 mei, Orlando
Vanmorgen op tijd op, want we willen wel op tijd in Titusville zijn voor de lancering. Vol goede moed stoppen we de boodschappen van gisteren in de koeltas, de drankjes uit de vriezer erbij en daar gaan we!
We komen in de file voor het tolpoortje,gewoon in de file, dan in de file voor het tolpoortje, gewoon in de file en dan in de file voor het tolpoortje, in de file voor de afslag en in de file voor een parkeerplek. Dit zelfde stukje waar we een week geleden ongeveer anderhalf uur over hebben gedaan heeft ons nu vierenhalf uur gekost!
De lancering is om tien voor half drie en om kwart over twee, nemen we een zijweggetje met behulp van de tomttom om niet de hele tijd in de file te hoeven staan, om veertien voor half drie parkeren we de auto. Om dertien voor half drie springen we er uit. Om twaalf voor half drie sprinten we richting het wachten en om elf voor half drie hebben we een plekje gevonden. We staan er net! als de lancering plaatsvind. Het is heel cool om dat in het echt mee te maken, het geluid komt met een kleine vertraging maar het is niet zo hard als we verwacht hadden. Er word gejuicht en geklapt en na precies 1,15 is het voorbij. We waren echt net op tijd!!
Dan in de auto weer terug, we smokkelen een beetje met behulp van de tomtom, maar komen uiteindelijk toch in de file terug terecht. Gelukkig duurt die niet zo lang en na zo'n twee uurtjes rijden bij de midgetgolf baan. Sander verslaat ons grandioos (het is niet eerlijk! volgens mij heeft hij stiekum geoefend sinds de vorige keer.)en dan gaan we wat eten. Esmay kiest op de tomtom red canyon grill uit. De tomtom stuurt ons rechts, rechts, rechts en we stoppen zo'n 20 meter voor de midgetgolf baan. :-) Zo kom je nog eens ergens. We hebben wel erg veel plezier van de tomtom zo!
We eten Pie met gegrilde kip, primerib en beeftips. De heren nemen nog key lime pie toe en dan gaan we lekker naar de villa. Stiekum werd het zo toch nog een lange dag.
Sander en Barbara gaan nog even lekker zwemmen, Marcel en Esmay blijven veilig op het droge. De waak-kikker zit er gelukkig weer en dan is het tijd om lekker slapen!
We komen in de file voor het tolpoortje,gewoon in de file, dan in de file voor het tolpoortje, gewoon in de file en dan in de file voor het tolpoortje, in de file voor de afslag en in de file voor een parkeerplek. Dit zelfde stukje waar we een week geleden ongeveer anderhalf uur over hebben gedaan heeft ons nu vierenhalf uur gekost!
De lancering is om tien voor half drie en om kwart over twee, nemen we een zijweggetje met behulp van de tomttom om niet de hele tijd in de file te hoeven staan, om veertien voor half drie parkeren we de auto. Om dertien voor half drie springen we er uit. Om twaalf voor half drie sprinten we richting het wachten en om elf voor half drie hebben we een plekje gevonden. We staan er net! als de lancering plaatsvind. Het is heel cool om dat in het echt mee te maken, het geluid komt met een kleine vertraging maar het is niet zo hard als we verwacht hadden. Er word gejuicht en geklapt en na precies 1,15 is het voorbij. We waren echt net op tijd!!
Dan in de auto weer terug, we smokkelen een beetje met behulp van de tomtom, maar komen uiteindelijk toch in de file terug terecht. Gelukkig duurt die niet zo lang en na zo'n twee uurtjes rijden bij de midgetgolf baan. Sander verslaat ons grandioos (het is niet eerlijk! volgens mij heeft hij stiekum geoefend sinds de vorige keer.)en dan gaan we wat eten. Esmay kiest op de tomtom red canyon grill uit. De tomtom stuurt ons rechts, rechts, rechts en we stoppen zo'n 20 meter voor de midgetgolf baan. :-) Zo kom je nog eens ergens. We hebben wel erg veel plezier van de tomtom zo!
We eten Pie met gegrilde kip, primerib en beeftips. De heren nemen nog key lime pie toe en dan gaan we lekker naar de villa. Stiekum werd het zo toch nog een lange dag.
Sander en Barbara gaan nog even lekker zwemmen, Marcel en Esmay blijven veilig op het droge. De waak-kikker zit er gelukkig weer en dan is het tijd om lekker slapen!
Dag 22, 13 mei, Orlando
Vanmorgen op tijd er uit, we willen een beetje op tijd bij Island of Adventure zijn. Na het ontbijt de auto in en weer fijn parkeren voor 14$. Via de Citywalk gaan we naar de ingang van het park en na de aanschaf van een kaartje, gaan Esmay, Marcel en Sander eerst in de Hulk-achtbaan. Barbara loopt een rondje en ontdekt de Arcade. Daar gaat ze even Time Crises3 spelen.
Daarna gaan Esmay en Sander in Dokter Doom, dat is zo'n valtoren en dan is het tijd om wat te drinken. Barbara is nu samen met Marcel Time Crises3 gaan spelen en Marcel is nog even gaan flipperen met de Shrek flipperkast. Marcel en Sander gaan nog in de 3d achtbaan van Spiderman en laten de dames met de drankjes achter.
Dan komen we bij Popeye, dat is een wilwater baan en iedereen die er uit komt is kleddernat. Er is maar een wachtrij van 20 minuutjes, dus daar gaan we in!
Aangezien het toch weer zo'n 30 graden is, is dat niet erg. We doen wel onze schoenen in het middencompartiment. Dan blijven die tenminste droog. Natuurlijk zijn wij ook kletsnat, maar het was een leuke wildwaterbaan!
We eten even een hotdog en gaan dan door naar Jurassic Park. Daar gaan Esmay, Marcel en Sander in de volgende achtbaan met water en Barbara loopt alvast een stukje vooruit om naar het nieuwe Harry Potter park te kijken! Dat is nog helemaal afgesloten, maar wel een paar foto's kunnen nemen van Zweinstein. Marcel en Sander zijn, ondanks dat ze in Popeye hun shirt hadden uitgetrokken nu toch echt nat geworden in deze wildwaterbaan!
Na een klein stukje komen we bij duelling dragons. Daar is een wachtrij van maar 10 minuutjes, dus Esmay, Marcel en Sander gaan hier ook in. Barbara neemt nog een paar foto's van Zweinstein, maar mag er echt niet in van de bewaking. Hoewel er wel al mensen rondlopen, echt balen!
Na de dragons gaan we naar Poseidon's Fury. Dat is een soort loop-show, erg goed in elkaar gezet, met fonteinen, echt vlammen en een gevecht tussen Poseidon en een boze god die graag de drietand van Poseidon wil veroveren. Er word geprojecteerd op een watergordijn, dat is echt heel cool. Daar kan de efteling nog wat van leren!
Dan gaan we door naar Dr. Seuss, bekend van Horton hears a who en Cat with a Hat.
We gaan in de Cat with a hat, maar we worden er een beetje misselijk van, het schud nogal. Maar het verhaal is grappig.
Het meeste hebben we dan gezien en we besluiten op weg te gaan naar TGI Friday om wat te eten. Helaas komen we bij het stoplicht tot de conclusie dat we niet rechtdoor mogen en dat willen we net op bij TGI Friday te komen. Dus we rijden een rondje en kunnen daarna gelijk aan tafel. Na het eten nog even een stopje bij de Publix want we hebben wat boodschappen nodig voor morgen bij de lancering. We hebben er zin in. De handdoeken liggen al klaar, we kunnen zo picknicken, alleen nog even wat te eten :-)
Als we weer in de villa zijn gaan Sander, Marcel en Barbara nog even lekker zwemmen en dan is het weer slaaptijd. Het einde de van de vakantie begint te naderen voor ons! En daar balen we best wel een beetje van!
Daarna gaan Esmay en Sander in Dokter Doom, dat is zo'n valtoren en dan is het tijd om wat te drinken. Barbara is nu samen met Marcel Time Crises3 gaan spelen en Marcel is nog even gaan flipperen met de Shrek flipperkast. Marcel en Sander gaan nog in de 3d achtbaan van Spiderman en laten de dames met de drankjes achter.
Dan komen we bij Popeye, dat is een wilwater baan en iedereen die er uit komt is kleddernat. Er is maar een wachtrij van 20 minuutjes, dus daar gaan we in!
Aangezien het toch weer zo'n 30 graden is, is dat niet erg. We doen wel onze schoenen in het middencompartiment. Dan blijven die tenminste droog. Natuurlijk zijn wij ook kletsnat, maar het was een leuke wildwaterbaan!
We eten even een hotdog en gaan dan door naar Jurassic Park. Daar gaan Esmay, Marcel en Sander in de volgende achtbaan met water en Barbara loopt alvast een stukje vooruit om naar het nieuwe Harry Potter park te kijken! Dat is nog helemaal afgesloten, maar wel een paar foto's kunnen nemen van Zweinstein. Marcel en Sander zijn, ondanks dat ze in Popeye hun shirt hadden uitgetrokken nu toch echt nat geworden in deze wildwaterbaan!
Na een klein stukje komen we bij duelling dragons. Daar is een wachtrij van maar 10 minuutjes, dus Esmay, Marcel en Sander gaan hier ook in. Barbara neemt nog een paar foto's van Zweinstein, maar mag er echt niet in van de bewaking. Hoewel er wel al mensen rondlopen, echt balen!
Na de dragons gaan we naar Poseidon's Fury. Dat is een soort loop-show, erg goed in elkaar gezet, met fonteinen, echt vlammen en een gevecht tussen Poseidon en een boze god die graag de drietand van Poseidon wil veroveren. Er word geprojecteerd op een watergordijn, dat is echt heel cool. Daar kan de efteling nog wat van leren!
Dan gaan we door naar Dr. Seuss, bekend van Horton hears a who en Cat with a Hat.
We gaan in de Cat with a hat, maar we worden er een beetje misselijk van, het schud nogal. Maar het verhaal is grappig.
Het meeste hebben we dan gezien en we besluiten op weg te gaan naar TGI Friday om wat te eten. Helaas komen we bij het stoplicht tot de conclusie dat we niet rechtdoor mogen en dat willen we net op bij TGI Friday te komen. Dus we rijden een rondje en kunnen daarna gelijk aan tafel. Na het eten nog even een stopje bij de Publix want we hebben wat boodschappen nodig voor morgen bij de lancering. We hebben er zin in. De handdoeken liggen al klaar, we kunnen zo picknicken, alleen nog even wat te eten :-)
Als we weer in de villa zijn gaan Sander, Marcel en Barbara nog even lekker zwemmen en dan is het weer slaaptijd. Het einde de van de vakantie begint te naderen voor ons! En daar balen we best wel een beetje van!
woensdag 12 mei 2010
Dag 21, 12 mei, Orlando
Vanmorgen mocht Barbara heerlijk uitslapen tot 10 uur. Toen ze opstond was iedereen al wakker en aangekleed. Mooi is dat :-) Even gegeten en op toen naar Epcot.
Bij aankomt eerst weer 14$ betaald voor een parkeerkaartje en toen door naar de ingang. We hebben natuurlijk al een kaartje dus op naar onze eerst attractie. We besluiten eerst maar door te lopen naar het landenplein. Maar we beginnen eerst met de test-track. Daar is een korte wachtrij voor singel-raiders, dus daar gaan we instaan. We zijn binnen vijf minuten aan de beurt! We zitten niet echt bij elkaar, Marcel en Barbara zitten wel in hetzelfde karretje maar Sander moet ech wachten.
We rijden over twee soorten keitjes, door de hitte, door de kou, erg grappig. Daarna gaan we heeeeel hard! Esmay heeft buiten lief gewacht in de hitte, we zijn 14 minuten weg geweest.
Door naar Mexico. Daar doen we een soort rode neuzenfestival. Gaat niet hard en is mooi aangekleed. We zoeken Donald! Dan door naar het volgende land: Noorwegen. Daar doen we een boottochtje in een echt vikingschip. de Maelstrom, voor de zekerheid doet Esmay haar hoedje op. We nemen na het schip nog een erg leuke trollenfoto.
Dan is het de beurt aan China, waar we een 360 graden film bekijken. Alle hoogtepunten van China komen voorbij en daarna word je los gelaten in de souvenierwinkel.
Bij Amerika worden we bijna gestrikt voor een voorstelling, maar we ontsnappen nog net. Dan door naar Japan, daar zijn alleen restaurantjes, dus daar hebben we het ook snel gezien. Bij Marokko nemen we een slush-puppie en in Frankrijk wel foto's maar verder is er geen leuke attractie.
Bij de international gateway, maken we nog wat souverniertjes voor Barbara en koopt Esmay een leuke nieuwe rugzak van Disney. We zijn bijna rond als we in Engeland aankomen. Esmay en Barbara gaan nog op de foto met Pooh en Tijgetje en dan is het tijd om naar Canada te gaan. Barbara scoort een hele grappige kerstbal, want die hebben we nog niet van Disney!
We besluiten om naar Ellens Energy te gaan en daar komen we net op tijd aan voor de laatste show. Het is een combi van 3 grote schermen en een soort rode neuzenfestival met allerlei info over Energie. Grappig opgezet, maar niet spannend ofzo.
Inmiddels is het tijd om te eten en het is overal ontzettend druk. We besluiten in Mexico wat te eten in het romantische restaurant wat we zagen met de rondvaart. Daar is het ook ontzettend druk, dus we nemen een klein hapje in de tequilla-bar.
Dat blijkt wel een heel klein hapje te zijn, maar ja het is bijna tijd voor Illuminations, dus we gaan op naar een goed plekje voor het vuurwerk.
Het is een heel spectakel en echt heel gaaf (Een aanrader voor toekomstige amerika-gangers) We zoeken onze auto en daarna een plekje om iets te eten, want we hebben nu best honger. Uiteindelijk komen we bij de MC-D en daarna lekker naar huis, want het is tegen elven en het is toch best een lange dag geworden!
Bij aankomt eerst weer 14$ betaald voor een parkeerkaartje en toen door naar de ingang. We hebben natuurlijk al een kaartje dus op naar onze eerst attractie. We besluiten eerst maar door te lopen naar het landenplein. Maar we beginnen eerst met de test-track. Daar is een korte wachtrij voor singel-raiders, dus daar gaan we instaan. We zijn binnen vijf minuten aan de beurt! We zitten niet echt bij elkaar, Marcel en Barbara zitten wel in hetzelfde karretje maar Sander moet ech wachten.
We rijden over twee soorten keitjes, door de hitte, door de kou, erg grappig. Daarna gaan we heeeeel hard! Esmay heeft buiten lief gewacht in de hitte, we zijn 14 minuten weg geweest.
Door naar Mexico. Daar doen we een soort rode neuzenfestival. Gaat niet hard en is mooi aangekleed. We zoeken Donald! Dan door naar het volgende land: Noorwegen. Daar doen we een boottochtje in een echt vikingschip. de Maelstrom, voor de zekerheid doet Esmay haar hoedje op. We nemen na het schip nog een erg leuke trollenfoto.
Dan is het de beurt aan China, waar we een 360 graden film bekijken. Alle hoogtepunten van China komen voorbij en daarna word je los gelaten in de souvenierwinkel.
Bij Amerika worden we bijna gestrikt voor een voorstelling, maar we ontsnappen nog net. Dan door naar Japan, daar zijn alleen restaurantjes, dus daar hebben we het ook snel gezien. Bij Marokko nemen we een slush-puppie en in Frankrijk wel foto's maar verder is er geen leuke attractie.
Bij de international gateway, maken we nog wat souverniertjes voor Barbara en koopt Esmay een leuke nieuwe rugzak van Disney. We zijn bijna rond als we in Engeland aankomen. Esmay en Barbara gaan nog op de foto met Pooh en Tijgetje en dan is het tijd om naar Canada te gaan. Barbara scoort een hele grappige kerstbal, want die hebben we nog niet van Disney!
We besluiten om naar Ellens Energy te gaan en daar komen we net op tijd aan voor de laatste show. Het is een combi van 3 grote schermen en een soort rode neuzenfestival met allerlei info over Energie. Grappig opgezet, maar niet spannend ofzo.
Inmiddels is het tijd om te eten en het is overal ontzettend druk. We besluiten in Mexico wat te eten in het romantische restaurant wat we zagen met de rondvaart. Daar is het ook ontzettend druk, dus we nemen een klein hapje in de tequilla-bar.
Dat blijkt wel een heel klein hapje te zijn, maar ja het is bijna tijd voor Illuminations, dus we gaan op naar een goed plekje voor het vuurwerk.
Het is een heel spectakel en echt heel gaaf (Een aanrader voor toekomstige amerika-gangers) We zoeken onze auto en daarna een plekje om iets te eten, want we hebben nu best honger. Uiteindelijk komen we bij de MC-D en daarna lekker naar huis, want het is tegen elven en het is toch best een lange dag geworden!
Dag 20, 11 mei, Orlando
Vanmorgen op ons gemakje ontbeten, niet gezwommen maar in de auto gestapt naar Seaworld. Even zoeken, wel handig al die officele bewegwijzering naar de atracties!
Auto geparkeerd en op naar Shamu!! Barbara vind onderweg een platinum creditcard van ene Paula, die we maar inleveren bij de beveiling. De kaartjes zijn toch al betaald ;-)
Eerst even in de Manta, dat is de nieuwe achtbaan waar je een soort vlieg-idee hebt. Sander en Marcel gaan in de rij van maar liefst 60 minuten en Esmay en Barbara lopen alvast een rondje. Dat rondje bestaat uit: de roggen, een souveniercentje, de winkel, de dolfijnentraining (met veel water foto's ;) ) een souverniercentje, de winkel voor een drinkje, de manatees inclusief imaxfilm. Daarna werd Esmee gebeld, de heren hadden de achtbaan verlaten. Hij was erg gaaf en vanmiddag nog een keer proberen zodat Esmay ook mee kan, als de wachtrij niet te lang is.
Het is tijd om naar Shamu te gaan! We rennen ons rot naar de andere kant van het park en je zult het altijd zien: De show is vol. Dan word het een achtbaan. Barbara kan dan even lekker winkelen terwijl Marcel, Esmay en Sander in de superkorte rij gaan voor de Journey to Atlantis. Omdat het er dan bij de Kraken ook een korte rij is, krijgt Barbara meer winkeltijd :-)
We besluiten wat te eten, Sander en Esmay gaan in de rij, maar het duurt wel erg lang. Sander haalt onze bekers nog even op voor een refill en ineens zijn ze er! We kregen al erge dorst. Waarom het nou zo lang duurde, geen idee want het was redelijk efficient ingedeeld? Maar goed, we knabbelen onze lunch op en omdat we in de buurt zijn van de langste onderwater-tunnel om haaien te kijken, gaan we daar gelijk even heen.
Op naar Seymour en Clyde. dat is een grappige show met zeeleeuwen, een ottertje en een walrus. Ze gaan de schat zoeken :-) en ze vonden hem nog ook!
Dan gaan we naar Wild Artic, dat is een vlucht simulator maar Marcel en ik worden er allebei misselijk van. Geen leuke attractie!
Onderweg naar Shamu, willen we misschien wel wat eten, maar niets ziet er echt lekker uit en eigenlijk zitten we nog vol van de lunch. We nemen wat foto's bij een shamu van buxes en dan is het tijd om naar de show van Shamu te gaan.
Marcel en Barbara willen nog graag een laatste refill, maar moeten daarvoor helemaal naar de andere kant van het Shamu stadion lopen. Gelijk een watertje voor Sander en we zijn er klaar voor. Als we naar boven gaan is het al aardig druk maar we vinden nog een mooie plek.
Deze keer maken de heren de foto's. Daar komen er morgen wat van bij het verslag, want de tweede accu is ook leeg! Die eerst opladen dan kan er weer wat op de laptop gezet worden. Na afloopt loopt het hele stadion leeg en iedereen gaat naar de uitgang. We kijken nog even naar de foto's, die van ons vieren is leuk maar we willen geen fotolijstje voor 20 dollar er om heen.
We besluiten spare ribs te gaan eten bij de longhorn, tenminste als het niet te druk is. Gelukkig is er deze weer wel een plekje en na de lekkere spareribs gaan we op naar de villa. Daar zit een groene kikker voor de deur, we hebben een huisdier!
Nog even snel het reisverslag en dan... is het tijd om te slapen!
Auto geparkeerd en op naar Shamu!! Barbara vind onderweg een platinum creditcard van ene Paula, die we maar inleveren bij de beveiling. De kaartjes zijn toch al betaald ;-)
Eerst even in de Manta, dat is de nieuwe achtbaan waar je een soort vlieg-idee hebt. Sander en Marcel gaan in de rij van maar liefst 60 minuten en Esmay en Barbara lopen alvast een rondje. Dat rondje bestaat uit: de roggen, een souveniercentje, de winkel, de dolfijnentraining (met veel water foto's ;) ) een souverniercentje, de winkel voor een drinkje, de manatees inclusief imaxfilm. Daarna werd Esmee gebeld, de heren hadden de achtbaan verlaten. Hij was erg gaaf en vanmiddag nog een keer proberen zodat Esmay ook mee kan, als de wachtrij niet te lang is.
Het is tijd om naar Shamu te gaan! We rennen ons rot naar de andere kant van het park en je zult het altijd zien: De show is vol. Dan word het een achtbaan. Barbara kan dan even lekker winkelen terwijl Marcel, Esmay en Sander in de superkorte rij gaan voor de Journey to Atlantis. Omdat het er dan bij de Kraken ook een korte rij is, krijgt Barbara meer winkeltijd :-)
We besluiten wat te eten, Sander en Esmay gaan in de rij, maar het duurt wel erg lang. Sander haalt onze bekers nog even op voor een refill en ineens zijn ze er! We kregen al erge dorst. Waarom het nou zo lang duurde, geen idee want het was redelijk efficient ingedeeld? Maar goed, we knabbelen onze lunch op en omdat we in de buurt zijn van de langste onderwater-tunnel om haaien te kijken, gaan we daar gelijk even heen.
Op naar Seymour en Clyde. dat is een grappige show met zeeleeuwen, een ottertje en een walrus. Ze gaan de schat zoeken :-) en ze vonden hem nog ook!
Dan gaan we naar Wild Artic, dat is een vlucht simulator maar Marcel en ik worden er allebei misselijk van. Geen leuke attractie!
Onderweg naar Shamu, willen we misschien wel wat eten, maar niets ziet er echt lekker uit en eigenlijk zitten we nog vol van de lunch. We nemen wat foto's bij een shamu van buxes en dan is het tijd om naar de show van Shamu te gaan.
Marcel en Barbara willen nog graag een laatste refill, maar moeten daarvoor helemaal naar de andere kant van het Shamu stadion lopen. Gelijk een watertje voor Sander en we zijn er klaar voor. Als we naar boven gaan is het al aardig druk maar we vinden nog een mooie plek.
Deze keer maken de heren de foto's. Daar komen er morgen wat van bij het verslag, want de tweede accu is ook leeg! Die eerst opladen dan kan er weer wat op de laptop gezet worden. Na afloopt loopt het hele stadion leeg en iedereen gaat naar de uitgang. We kijken nog even naar de foto's, die van ons vieren is leuk maar we willen geen fotolijstje voor 20 dollar er om heen.
We besluiten spare ribs te gaan eten bij de longhorn, tenminste als het niet te druk is. Gelukkig is er deze weer wel een plekje en na de lekkere spareribs gaan we op naar de villa. Daar zit een groene kikker voor de deur, we hebben een huisdier!
Nog even snel het reisverslag en dan... is het tijd om te slapen!
dinsdag 11 mei 2010
Dag 19, 10 mei, Orlando
Vanmorgen weer lekker vroeg opgestaan en even in het zwembad gelegen. Het is ook zo lekker dat er een jaccuzzi bij is! Na het zwemmen lekker een broodje gegeten. We wilden ook een bagel toasten maar dat er rook uit de toaster kwam, hebben we dat maar opgegeven. Het was erg gezellig zo met Esmay en Marcel aan het ontbijt.
Daarna op naar Animal Kingdom. Hier waren we gisteren al voorbij gereden, dus we wisten de weg en hadden de tomtom eigenlijk niet nodig. Parkeerkaartje gekocht en doorgereden naar Dino rij 33. We worden door de parkeerdame direct naar de andere rij gediregeerd, zodat we niet onder een auto kunnen komen, ze zijn zo gek nog niet die Amerikaanen!
Op het treintje gestapt en door naar de kassa voor een twee-dagen kaartje. Eenmaal binnen laten we de fastpass-tacktiek aan Marcel over. Barbara en Esmay gaan eerst op de foto met Pooh, Ieoor en Tijgetje!
Dan door naar Dinosaur, wat een soort droomvlucht is maar dan anders. het schud wat meer en het is wat donkerder, maar uiteindelijk vinden we wel een T-Rex. Hij is groot en lelijk en we schrikken er allemaal van! Voor ons in het karretje zit een klein jongetje (wel met zijn vader en zijn broertje). We denken niet dat hij er veel van gezien heeft van hij heeft de hele rit met zijn hoofd naar beneden gezeten :-)
Bij de uitgang kopen we alvast een drinkje en dan bespreken we de tacktiek voor de rest van het park. Omdat er niet superveel achtbanen zijn, eigenlijk een waar Barbara voor geen goud in gaat, besluiten we eerst daar een fastpass voor te halen en dan even verder te kijken naar de andere attracties. We eten even wat en dan lopen we een rondje door de wandelsafari. Als we dan langs de wildwaterbaan lopen, staat daar dat er fastpassen worden uitgegeven voor 16:00. Dat is wel een beetje laat, want het is pas een uur. Ondertussen hebben we al wel een fastpass voor de autosafari gehaald en als we daar aankomen als we mogen instappen, staat er een wachtrij van maar liefst vijf minuten. Ja, zo heeft het geen zin!
Maar goed, het is een leuke safari en we zien giraffes, een babyoli, nijlpaarden, giren, neushoorns en nog veel meer! Ze hebben het heel leuk aangekleed want aan het einde gaan we ook nog stropers opjagen zodat we een babyoli kunnen redden. Gelijk weer wat geleerd! Dan is er nog een wandelsafari waar Esmay en Barbara, vogels gaan spotten. We zien er vier van de 24 op de kaart en een boel die er niet opstaan. Dat is natuurlijk vals spelen. Wij vinden dat wij het goed hebben gedaan.
Terug naar de wildwaterbaan, daar blijkt dat ie stuk is! Zo jammer, zo kunnen we niet lekker afkoelen.
Na de vogels, ontdekt Esmay op het fototoestel van Barbara hoe je de gezichtsherkenning kunt instellen, dus daar zijn we ook nog een half uurtje zoet mee. Barbara heeft ondertussen wat last van haar rug, dus we besluiten het voor gezien te houden. We kijken nog een keer of de wildwaterbaan gemaakt is maar helaas.
Onderweg maken we een stopje bij de Publix voor een lekkere salade en wat meer brood voor morgenochtend. Marcel, Sander en Barbar vermaken zich nog even in het zwembad met Marcel's verjaardagskado en dan gaan we aan tafel.
Na dit dineetje spelen de heren nog even een potje pool en gaan de dames lekker vroeg naar bed!
Voor de liefhebbers: hierbij wat foto's van de villa;
maandag 10 mei 2010
Dag 18, 9 mei, Orlando
Esmay en Marcel hebben heerlijk uitgeslapen, Niet dus! Ze waren heel vroeg wakker, terwijl Barbara maar bleef slapen! Omdat het gisteren zo'n lange dag was, besloten om niet zo veel heen en weer te rennen vandaag. Dat word shoppen!
We scheuren wat coupons uit en gaan dan op naar de Florida Mall.
De mannen moeten heel lang op ons wachten, dus we besluiten maar te splitsen. Eerst even naar de starbucks voor frappucino.
Wij lekker doorshoppen, schoenen, gap-jes, aero's, m&m world, korte broeken maar geen
t shirtjes! De mannen willen gaan schieten, maar als ze er eenmaal zijn blijkt het dicht te zijn. Dus ze komen ons weer opzoeken. Wij shoppen verder en de heren lopen nog een rondje. Dan is het tijd om wat te gaan eten. We zoeken even het hardrock cafe, waar we na een rondje rijden de parkeergarage van Universal.
Dan even een lekker hapje en natuurlijk een glaasje voor Barbara bij Hardrock.
Terug in de villa niet meer zo laat gemaakt en lekker gaan slapen!
We scheuren wat coupons uit en gaan dan op naar de Florida Mall.
De mannen moeten heel lang op ons wachten, dus we besluiten maar te splitsen. Eerst even naar de starbucks voor frappucino.
Wij lekker doorshoppen, schoenen, gap-jes, aero's, m&m world, korte broeken maar geen
t shirtjes! De mannen willen gaan schieten, maar als ze er eenmaal zijn blijkt het dicht te zijn. Dus ze komen ons weer opzoeken. Wij shoppen verder en de heren lopen nog een rondje. Dan is het tijd om wat te gaan eten. We zoeken even het hardrock cafe, waar we na een rondje rijden de parkeergarage van Universal.
Dan even een lekker hapje en natuurlijk een glaasje voor Barbara bij Hardrock.
Terug in de villa niet meer zo laat gemaakt en lekker gaan slapen!
donderdag 6 mei 2010
Dag 17, 8 mei, Cocoa Beach - Orlando
Vanmorgen op CCN: babyeendjes gered, doordat de moedereend twaalf uur rondjes liep om de putdeksel waar de babyeendjes in waren gevallen.
Na het inladen van de tassen en tasjes door naar de mimigolfbaan. Gelukkig was het niet zo warm :-) Deze golfbaan had 2 verschillende banan, die we allebei hebben gedaan, als we nu nog niet bruin zijn geworden weet ik het ook niet meer! Tussen de banen door een lekker ijsje gegeten en even met het kleine buldogje geknuffeld :-)
Barbara heeft Sander ontzettend verslagen, hihihi. Het is weer gelukt!
Daarna op weg naar Orlando, onderweg nog even gewinkeld in de outlet en lekkere luchtjes gekocht!
Om vijf voor vier zijn we aangekomen bij de villa en de sleutels uit het sleutelkastje gevist. De villa is cool! Hij is groot met veeel slaapkamers, er is een gastenverblijf dat het helemaal apart van de villa naast het zwembad.
We doen alvast wat boodschappen en versieren de villa voor Marcel, want die was jarig toen wij niet thuis waren. Dan gaan we even wat eten en door naar het vliegveld om Esmay en Marcel op te halen. Eerst staat er een tijdje dat hij 2 minuten eerder is dan gepland maar dan eindelijk komt er arrived te staan. En daar zijn ze dan!!! We gaan naar beneden om de koffers op te halen en even te regelen dat Marcel ook verzekerd met de auto mag rijden. Dan eindelijk naar de villa, nou ja eindelijk voor Esmay en Marcel dan, want die moesten 2 uur extra wachten in het vliegtuig. Dat is helemaal niet aardig van die aswolk!
Marcel vind onze versieringen mooi en hij is blij met zijn drijvende kado :-)
We doen even een kort rondje en dan lekker slapen!!
Na het inladen van de tassen en tasjes door naar de mimigolfbaan. Gelukkig was het niet zo warm :-) Deze golfbaan had 2 verschillende banan, die we allebei hebben gedaan, als we nu nog niet bruin zijn geworden weet ik het ook niet meer! Tussen de banen door een lekker ijsje gegeten en even met het kleine buldogje geknuffeld :-)
Barbara heeft Sander ontzettend verslagen, hihihi. Het is weer gelukt!
Daarna op weg naar Orlando, onderweg nog even gewinkeld in de outlet en lekkere luchtjes gekocht!
Om vijf voor vier zijn we aangekomen bij de villa en de sleutels uit het sleutelkastje gevist. De villa is cool! Hij is groot met veeel slaapkamers, er is een gastenverblijf dat het helemaal apart van de villa naast het zwembad.
We doen alvast wat boodschappen en versieren de villa voor Marcel, want die was jarig toen wij niet thuis waren. Dan gaan we even wat eten en door naar het vliegveld om Esmay en Marcel op te halen. Eerst staat er een tijdje dat hij 2 minuten eerder is dan gepland maar dan eindelijk komt er arrived te staan. En daar zijn ze dan!!! We gaan naar beneden om de koffers op te halen en even te regelen dat Marcel ook verzekerd met de auto mag rijden. Dan eindelijk naar de villa, nou ja eindelijk voor Esmay en Marcel dan, want die moesten 2 uur extra wachten in het vliegtuig. Dat is helemaal niet aardig van die aswolk!
Marcel vind onze versieringen mooi en hij is blij met zijn drijvende kado :-)
We doen even een kort rondje en dan lekker slapen!!
Dag 16, 7 mei, Cocoa Beach
Vanmorgen lekker vroeg Sander wakker gemaakt door de voordeur open te zetten. De airco maakte zoveel lawaai, dat het me handig leek om em uit te doen. En dan nieuwe coole lucht, maar ja, was ik even vergeten dat er zoveel zonneschijn was hier! Arme Sander, kon hij weer niet uitslapen. Dat heb ik, barbara dus, goed gemaakt met een ontbijtje op bed. Deze keer met fiber-one pop tarts. Voor mezelf twee uncrustables, ook erg lekker met pindakaas en jam.
Daarna nog even op de laptop gespeeld en toen op naar Kennedy Space Center. Sander kon er in een keer heen gereden, zomaar zonder tomtom. Eenmaal aangekomen een kaartje met rondleiding gekocht. De rondleiding is om 13:00 dus eerst maar even in de space shuttle simulator. Erg leuk en volgens het filmpje heel realistisch!
Door naar de orbit om daar even in te kijken. Tegen die tijd is het ook etenstijd en we doen gezond en nemen ceasar salad. We doen rustig aan en dan is het tijd voor de tour. We rijden eerst een heel eind en dan krijgen we een praatje. we beginnen ons af te vragen of we hier nou zoveel extra voor hebben betaald??? dan gaan we ook nog langs het nasa gebouw en een beetje dichtbij de space shuttle die klaar staat voor vrijdag de 14e.
Dan worden we gedropt bij de apollo. We wachten even tot we naar binnen morgen, we krijgen een filmpje te zien, dan door naar het volgende filmpje! Dan eindelijk bij de echt apollo. Barbara koopt hier alle door haar gewenste souvenirs en is helemaal blij! dan terug met de bus naar het visitor center en naar de imax film over de hubble. Echt heel gaaf, nooit geweten dat er in de orion nevel nieuwe sterren geboren worden!Voordat we weggaan nemen we nog een ijsje genaamd space dots dit zijn hele kleine balletjes ijs in de smaak van je keuze want het is hier toch wel zo'n beetje 35 graden(wat trouwens veel te heet is volgens de mensen die hier wonen)
Dan zijn we wel een beetje klaar bij het KSC en gaan we met de auto op weg naar de outback. Dat vinden we niet zo snel dus gaan we maar naar Longhorn. Ook al zo'n akelig restaurant ;-) We eten spare ribs en een lekkere kip met kaas en knoflook.
We kunnen weer geen toetje op, dus we gaan nog even snel naar de import 1. waar barbara leuke flamigo roerstaafjes en een verjaardagskadootje voor Marcel koopt :-)
Op naar de kamer. Als we bij het hotel aankomen is er zeker een feestje want het is vreselijk druk op de parkeerplaats! Later zien we bij Mambo's idd allerlei bezigheden. Even lekker onder de douche, mails checken en dan is het tijd voor het reisverslag.
Daarna nog even op de laptop gespeeld en toen op naar Kennedy Space Center. Sander kon er in een keer heen gereden, zomaar zonder tomtom. Eenmaal aangekomen een kaartje met rondleiding gekocht. De rondleiding is om 13:00 dus eerst maar even in de space shuttle simulator. Erg leuk en volgens het filmpje heel realistisch!
Door naar de orbit om daar even in te kijken. Tegen die tijd is het ook etenstijd en we doen gezond en nemen ceasar salad. We doen rustig aan en dan is het tijd voor de tour. We rijden eerst een heel eind en dan krijgen we een praatje. we beginnen ons af te vragen of we hier nou zoveel extra voor hebben betaald??? dan gaan we ook nog langs het nasa gebouw en een beetje dichtbij de space shuttle die klaar staat voor vrijdag de 14e.
Dan worden we gedropt bij de apollo. We wachten even tot we naar binnen morgen, we krijgen een filmpje te zien, dan door naar het volgende filmpje! Dan eindelijk bij de echt apollo. Barbara koopt hier alle door haar gewenste souvenirs en is helemaal blij! dan terug met de bus naar het visitor center en naar de imax film over de hubble. Echt heel gaaf, nooit geweten dat er in de orion nevel nieuwe sterren geboren worden!Voordat we weggaan nemen we nog een ijsje genaamd space dots dit zijn hele kleine balletjes ijs in de smaak van je keuze want het is hier toch wel zo'n beetje 35 graden(wat trouwens veel te heet is volgens de mensen die hier wonen)
Dan zijn we wel een beetje klaar bij het KSC en gaan we met de auto op weg naar de outback. Dat vinden we niet zo snel dus gaan we maar naar Longhorn. Ook al zo'n akelig restaurant ;-) We eten spare ribs en een lekkere kip met kaas en knoflook.
We kunnen weer geen toetje op, dus we gaan nog even snel naar de import 1. waar barbara leuke flamigo roerstaafjes en een verjaardagskadootje voor Marcel koopt :-)
Op naar de kamer. Als we bij het hotel aankomen is er zeker een feestje want het is vreselijk druk op de parkeerplaats! Later zien we bij Mambo's idd allerlei bezigheden. Even lekker onder de douche, mails checken en dan is het tijd voor het reisverslag.
Dag 15, 6 mei, West Palm Beach-Cocoa Beach
Vanmorgen lekker uitgeslapen en om vijf voor negen kwam ons ontbijt op bed.
Vers fruit, een lekkere verse jus, geroosterde boterhammetjes, erg lekker zo als alles voor je word klaar gemaakt. Alle tassen bij elkaar verzameld op de koffers-kar, de koelkast leeg gehaald en op naar Cocoa Beach.
Onderweg maken we eerst een uitstapje naar het Navy Seal museum. Als we daar aankomen is het buiten alweer 35 graden, maar gelukkig is er overal airco. We gaan naar binnen en maken een rondje door het museum. De training van de seals is een pittige training van 6 maanden! Zo te zien brengen ze veel uren door in het water (bijnaam: the frogman) en is er een week die word 'hell week' genoemd, waarin ze vier uur slapen. In de hele week. De rest van de tijd, trainen, zwemmen, trainen, onder prikkeldraad kruipen, met rook en flitsen en knallen, zwemmen, trainen. Maar ja, daarna ben je dan wel een Seal. Van de 300 mannen die zich aanmelden, zijn er 100 die het einde van de 6 maanden halen.
Daana een cool zakmes gekocht voor Sander en een patch voor Barbara, de vaste souvenir was hier natuurlijk niet.
Even een broodje gegeten in de auto, zoals het echte nederlanders betaamt. En omdat het beter is voor de lijn dan frietjes en hambrugers!
Toen fijn een stukje rijden naar Cocoa Beach. Het zag er niet zo veel belovend uit. We reden nog een stukje verder en nog een stukje, het werd wat beter. Toen kwamen we uiteindelijk bij ons hotel kwamen. Dat zag er al beter uit dan een stukje terug :-)
De eerste kamer was een beetje rokerig, dus we vragen een andere kamer. Dat is geen probleem en deze tweede kamer is een stuk beter. De airco is alleen wat lawaaierig, maar ja dat is niet anders. Op tripadvisor, hier is trouwens wel gratis internet, zoeken we een goed restaturant. Pompano Grill, gaat het worden.
Als we aankomen, is het nog wel heel rustig, Barbara gaat eerst maar even kijken of het wel open is. Als het open blijkt gaan we naar binnen en er is nog een gezinnetje en een ander stel. We krijgen een tafeltje en bestellen cordonblue en garnalen. Dat is goed te eten, maar als dit het beste is wat er is? De entourage is niet echt top en de bediening is een beetje chagerijnig. Geen aanrader in ieder geval.
We willen eigenlijk wel een starbucks frappucino toe, dus we springen weer in de auto :-) en met behulp van de tomtom rijden we naar de dichtsbijzijnde. (@Raoul, als we jou niet hadden!!) We gaan eerst even kijken bij Ron Jons surfshop en tot onze verbazing vinden we een leuk hempje voor barbara en een jurkje! Barbara is helemaal gelukkig. Daardoor heeft ze er niet zoveel erg in, dat de frappucino niet echt heel goed is. Hij is nogal waterig en zelfs de slagroom kan dat niet goed maken.
Dan gaat het eindelijk gebeuren, de romantische strandwandeling. ;-)
Zo bij de langzaam ondergaande zon aan de ene kant en aan de andere kant onweer is dat best romantisch zo. Dan terug naar de kamer voor een lekkere douche en het reisverslag. Morgen zijn we ook nog hier in Cocoa Beach, dus dat word weer zo'n romantische strandwandeling. Oja, we gaan ook nog naar Cape Canavral.
Daarover gesproken: we zien overal borden dat de lancering van de 14e mei toch doorgaat, dus we houden nog een klein beetje hoop dat we het toch nog gaan mee maken!
Vers fruit, een lekkere verse jus, geroosterde boterhammetjes, erg lekker zo als alles voor je word klaar gemaakt. Alle tassen bij elkaar verzameld op de koffers-kar, de koelkast leeg gehaald en op naar Cocoa Beach.
Onderweg maken we eerst een uitstapje naar het Navy Seal museum. Als we daar aankomen is het buiten alweer 35 graden, maar gelukkig is er overal airco. We gaan naar binnen en maken een rondje door het museum. De training van de seals is een pittige training van 6 maanden! Zo te zien brengen ze veel uren door in het water (bijnaam: the frogman) en is er een week die word 'hell week' genoemd, waarin ze vier uur slapen. In de hele week. De rest van de tijd, trainen, zwemmen, trainen, onder prikkeldraad kruipen, met rook en flitsen en knallen, zwemmen, trainen. Maar ja, daarna ben je dan wel een Seal. Van de 300 mannen die zich aanmelden, zijn er 100 die het einde van de 6 maanden halen.
Daana een cool zakmes gekocht voor Sander en een patch voor Barbara, de vaste souvenir was hier natuurlijk niet.
Even een broodje gegeten in de auto, zoals het echte nederlanders betaamt. En omdat het beter is voor de lijn dan frietjes en hambrugers!
Toen fijn een stukje rijden naar Cocoa Beach. Het zag er niet zo veel belovend uit. We reden nog een stukje verder en nog een stukje, het werd wat beter. Toen kwamen we uiteindelijk bij ons hotel kwamen. Dat zag er al beter uit dan een stukje terug :-)
De eerste kamer was een beetje rokerig, dus we vragen een andere kamer. Dat is geen probleem en deze tweede kamer is een stuk beter. De airco is alleen wat lawaaierig, maar ja dat is niet anders. Op tripadvisor, hier is trouwens wel gratis internet, zoeken we een goed restaturant. Pompano Grill, gaat het worden.
Als we aankomen, is het nog wel heel rustig, Barbara gaat eerst maar even kijken of het wel open is. Als het open blijkt gaan we naar binnen en er is nog een gezinnetje en een ander stel. We krijgen een tafeltje en bestellen cordonblue en garnalen. Dat is goed te eten, maar als dit het beste is wat er is? De entourage is niet echt top en de bediening is een beetje chagerijnig. Geen aanrader in ieder geval.
We willen eigenlijk wel een starbucks frappucino toe, dus we springen weer in de auto :-) en met behulp van de tomtom rijden we naar de dichtsbijzijnde. (@Raoul, als we jou niet hadden!!) We gaan eerst even kijken bij Ron Jons surfshop en tot onze verbazing vinden we een leuk hempje voor barbara en een jurkje! Barbara is helemaal gelukkig. Daardoor heeft ze er niet zoveel erg in, dat de frappucino niet echt heel goed is. Hij is nogal waterig en zelfs de slagroom kan dat niet goed maken.
Dan gaat het eindelijk gebeuren, de romantische strandwandeling. ;-)
Zo bij de langzaam ondergaande zon aan de ene kant en aan de andere kant onweer is dat best romantisch zo. Dan terug naar de kamer voor een lekkere douche en het reisverslag. Morgen zijn we ook nog hier in Cocoa Beach, dus dat word weer zo'n romantische strandwandeling. Oja, we gaan ook nog naar Cape Canavral.
Daarover gesproken: we zien overal borden dat de lancering van de 14e mei toch doorgaat, dus we houden nog een klein beetje hoop dat we het toch nog gaan mee maken!
Dag 14, 5 mei, Miami - West Palm Beach
Na een lekker ontbijtje van twee toetjes voor Sander en een bagel pindakaas crunchy met banaan voor Barbara pakken we de laatste spullen in. Sander zet het reisverslag nog even online en neemt gelijk een koffer-kar mee. Daar laden we alle spullen op en dan zeggen we vaarwel tegen deze leuke condo in Miami. Het is ons hier goed bevallen!
We hebben op onze weg naar West Palm Beach vandaag twee stops: Vlinder museum en de Japanse tuin. Onze eerst stop is na ongeveer een uurtje rijden.
Als we aan komen, stoppen er net ook twee bussen met school-klassen dus we houden ons hart vast. Na het kaartje, gekocht met een coupon met 3$ korting, eerst een korte stop voor de vaste souvenir. Maar helaas die is uitverkocht. Ook een patch voor de koffer verkopen ze niet.
Dus we gaan op naar de vlinders! Bij de ingang hebben we ook een catalogus gekocht, zodat we kunnen aanstrepen welke vlinders we hebben gezien. Er zijn er veel en ze zijn echt mooi! We strepen er heel wat aan en Sander neemt heel wat foto's. Jammer genoeg blijven ze niet echt stil zitten :-)
Op de gang had Sander al een kunstwerk gezien, met veel mooie blauwe vlinders, dat 17,500,000$ kost. Die blauwe vlinders vinden we trouwens niet.
We horen de school-klassen in de verte maar we hebben geen last van ze. We horen ook een beetje de uitleg van de tourguide en dat is dan wel weer grappig. Ze maken er echt een feestje van voor die kids! We lopen het heuveltje op en daar is ook een mist-douche. We zien nog veel en veel meer vlinders. Dan zijn we aan het einde aan gekomen en gaan we via de ontsnap-deuren naar buiten. Daar hangt een grote spiegel zodat je kunt zien of er geen vlinders met je mee liften.
Door naar de botanische tuin, daar hangen allerlei varianten van de passiebloem en andere klimplanten met bloemen waar vlinders dol op zijn. Die zijn aan het einde ook te koop in de winkel.
Zodat je thuis je eigen vlindertuin kunt kweken. Aan het einde komen we in de volière. Daar zien we allerlei soorten hummingbirds en ook een variant op onze eigen spitsstaarten. Ook hier is weer veel te zien, dus we gaan even lekker zitten op een bankje om te kunnen genieten. Het is wel weer heel warm, dus we besluiten door te lopen naar de rozentuin. Sander loopt even naar het toilet en barbara naar de papagaaien. Daar staan allelei waarschuwingingsbordjes bij en ze zeggen niet eens lorre :-) Dan door naar het museum (@ Esmay: mocht je hier heen gaan: NIET naar binnengaan.)
Daar hebben we wel net de pech dat er een schoolklas is, dus na een kort rondje snel weer naar buiten. Dan hebben we het wel zo'n beetje gezien en gaan we door naar de uitgang.
We rijden weer een half uurtje en komen dan bij de Japanse tuin. Sander parkeert de auto in de schaduw, het is namelijk zo'n 95 F en dan gaan we eerst wat eten. Het een Japans restaurant, dus Sander neemt kip met rijst en Barbara neemt rijst met kip. Het smaakt ons hier prima en omdat we lekker buiten zitten hopen we dat we het straks niet weer zo warm hebben. Na onze kip met rijst, gaan we op pad. Het is een rondje van een kilometer en Barbara neemt de nodige foto's.
Het is toch wel heel warm en na ons rondje, gaan we nog even afkoelen in de winkel. Hier is wel de vaste souvenir en mooi origami papier. Dan nog even naar het museum, waar het ook lekker koel is.
Dan is het tijd om door de rijden naar het hotel. Barbara doet een dutje in de auto en als we er zijn volgens de tomtom, rijden we nog midden op een vierbaans weg. We stoppen even bij de Stapels, waar we zomaar internet hebben. Even het adres controleren, tomtom is een beetje in de war.
Als we aankomen, kunnen we gelijk inchecken. We besluiten de koffers opnieuw in te pakken, want we hebben toch echt niet zo veel gekocht!
Eerst maar even eten. Het is al half zeven en we moeten natuurlijk nog even zoeken waar we heen zullen gaan. Barbara kiest iets van de lijst uit de tomtom, maar onderweg komen we de outback tegen. Daar hebben we zulke enthousiaste verhalen over gelezen, dat willen we zelf ook proberen.
Er is gelukkig nog een plekje (dat was de vorige keer wel anders) en Barbara kiest voor een barnabey drankje en Sander een jus d'orange, Helaas is het barnaby drankje op en word het een 1800 margarita. Ook niet verkeerd. We eten op ons gemakje en nemen ook nog een lekker toetje. Barbara neemt een van alles wat toetje, dat zijn drie kleine stukjes van wat je wilt en Sander neemt 'hutter butter peanut butter pie. Weer komt de ober, maar nu om te zeggen dat de peanut butter pie er niet meer is. Het zit ons niet mee vanavond. Sander neemt dan maar carrot cake.
Als de toetjes komen, zijn die kleine stukjes helemaal niet zijn klein. Eigenlijk is de carrot cake net zo groot als die van Sander. Dat kan Barbara natuurlijk lang niet allemaal op en na een derde van alles, geeft Barbara het op.
We rijden nog even langs de best buy, voor een echte accu voor Barbara's fototoestel, want een is toch echt niet genoeg voor in Disney en we kopen waar is wally voor de DS. :-D
Dan op naar de kamer om de koffers opnieuw in te pakken. Alles lijkt inderdaad beter te passen, dus nu de souvenirs nog. Maar daar is genoeg plek voor want een van de adidas tassen is nog leeg.
Morgen op naar Merrit Island, waar we twee nachtjes zullen blijven.
We hebben op onze weg naar West Palm Beach vandaag twee stops: Vlinder museum en de Japanse tuin. Onze eerst stop is na ongeveer een uurtje rijden.
Als we aan komen, stoppen er net ook twee bussen met school-klassen dus we houden ons hart vast. Na het kaartje, gekocht met een coupon met 3$ korting, eerst een korte stop voor de vaste souvenir. Maar helaas die is uitverkocht. Ook een patch voor de koffer verkopen ze niet.
Dus we gaan op naar de vlinders! Bij de ingang hebben we ook een catalogus gekocht, zodat we kunnen aanstrepen welke vlinders we hebben gezien. Er zijn er veel en ze zijn echt mooi! We strepen er heel wat aan en Sander neemt heel wat foto's. Jammer genoeg blijven ze niet echt stil zitten :-)
Op de gang had Sander al een kunstwerk gezien, met veel mooie blauwe vlinders, dat 17,500,000$ kost. Die blauwe vlinders vinden we trouwens niet.
We horen de school-klassen in de verte maar we hebben geen last van ze. We horen ook een beetje de uitleg van de tourguide en dat is dan wel weer grappig. Ze maken er echt een feestje van voor die kids! We lopen het heuveltje op en daar is ook een mist-douche. We zien nog veel en veel meer vlinders. Dan zijn we aan het einde aan gekomen en gaan we via de ontsnap-deuren naar buiten. Daar hangt een grote spiegel zodat je kunt zien of er geen vlinders met je mee liften.
Door naar de botanische tuin, daar hangen allerlei varianten van de passiebloem en andere klimplanten met bloemen waar vlinders dol op zijn. Die zijn aan het einde ook te koop in de winkel.
Zodat je thuis je eigen vlindertuin kunt kweken. Aan het einde komen we in de volière. Daar zien we allerlei soorten hummingbirds en ook een variant op onze eigen spitsstaarten. Ook hier is weer veel te zien, dus we gaan even lekker zitten op een bankje om te kunnen genieten. Het is wel weer heel warm, dus we besluiten door te lopen naar de rozentuin. Sander loopt even naar het toilet en barbara naar de papagaaien. Daar staan allelei waarschuwingingsbordjes bij en ze zeggen niet eens lorre :-) Dan door naar het museum (@ Esmay: mocht je hier heen gaan: NIET naar binnengaan.)
Daar hebben we wel net de pech dat er een schoolklas is, dus na een kort rondje snel weer naar buiten. Dan hebben we het wel zo'n beetje gezien en gaan we door naar de uitgang.
We rijden weer een half uurtje en komen dan bij de Japanse tuin. Sander parkeert de auto in de schaduw, het is namelijk zo'n 95 F en dan gaan we eerst wat eten. Het een Japans restaurant, dus Sander neemt kip met rijst en Barbara neemt rijst met kip. Het smaakt ons hier prima en omdat we lekker buiten zitten hopen we dat we het straks niet weer zo warm hebben. Na onze kip met rijst, gaan we op pad. Het is een rondje van een kilometer en Barbara neemt de nodige foto's.
Het is toch wel heel warm en na ons rondje, gaan we nog even afkoelen in de winkel. Hier is wel de vaste souvenir en mooi origami papier. Dan nog even naar het museum, waar het ook lekker koel is.
Dan is het tijd om door de rijden naar het hotel. Barbara doet een dutje in de auto en als we er zijn volgens de tomtom, rijden we nog midden op een vierbaans weg. We stoppen even bij de Stapels, waar we zomaar internet hebben. Even het adres controleren, tomtom is een beetje in de war.
Als we aankomen, kunnen we gelijk inchecken. We besluiten de koffers opnieuw in te pakken, want we hebben toch echt niet zo veel gekocht!
Eerst maar even eten. Het is al half zeven en we moeten natuurlijk nog even zoeken waar we heen zullen gaan. Barbara kiest iets van de lijst uit de tomtom, maar onderweg komen we de outback tegen. Daar hebben we zulke enthousiaste verhalen over gelezen, dat willen we zelf ook proberen.
Er is gelukkig nog een plekje (dat was de vorige keer wel anders) en Barbara kiest voor een barnabey drankje en Sander een jus d'orange, Helaas is het barnaby drankje op en word het een 1800 margarita. Ook niet verkeerd. We eten op ons gemakje en nemen ook nog een lekker toetje. Barbara neemt een van alles wat toetje, dat zijn drie kleine stukjes van wat je wilt en Sander neemt 'hutter butter peanut butter pie. Weer komt de ober, maar nu om te zeggen dat de peanut butter pie er niet meer is. Het zit ons niet mee vanavond. Sander neemt dan maar carrot cake.
Als de toetjes komen, zijn die kleine stukjes helemaal niet zijn klein. Eigenlijk is de carrot cake net zo groot als die van Sander. Dat kan Barbara natuurlijk lang niet allemaal op en na een derde van alles, geeft Barbara het op.
We rijden nog even langs de best buy, voor een echte accu voor Barbara's fototoestel, want een is toch echt niet genoeg voor in Disney en we kopen waar is wally voor de DS. :-D
Dan op naar de kamer om de koffers opnieuw in te pakken. Alles lijkt inderdaad beter te passen, dus nu de souvenirs nog. Maar daar is genoeg plek voor want een van de adidas tassen is nog leeg.
Morgen op naar Merrit Island, waar we twee nachtjes zullen blijven.
dinsdag 4 mei 2010
Dag 13, 4 mei, Miami
Zoals gebruikelijk de afgelopen paar dagen, weer vroeg opgestaan. Het is hier ook zo licht! Na een ontbijtje van toetjes(speciaal met vezels voor sander) en een stokbroodje met jam, fluff en philidelphia besluiten we naar de Michaels, de Jo-ann en de Dolphin mall te gaan vandaag. We zoeken nog wat shirts voor Sander en misschien ook wat leuks voor Barbara.
Eenmaal aangekomen bij de Michaels, shopt Barbara wat kleine dingen maar nog geen setje voor Cristine. De kortingsbon is nog niet geldig en met die bon is tie echt voordeliger-der. Dan even naar de Jo-Ann. Daar zijn ook leuke dingetjes voor 1$, dus ook daar komt Barbara vrolijk uit. :-)
Door naar de Dolphin Mall. We scoren shirts voor Sander bij Tommy en Nautica, schoenen met lucht in de zolen. Voor Barbara flip-flops en een lief blauw shirtje. Bij de boekenwinkel nog een leuke engelse serie ala Harry Potter. De dame van de kassa heeft ze ook gelezen en vind ze ook leuk. We kijken nog even bij de bios, maar er draaien geen films waar we beide heen willen en die ook nog leuk zijn. Eentje die iets heet van Losers, maar Sander wil liever thuis kijken. Inmiddels is het alweer vijf uur, dus we rijden naar de condo. Als we daar aankomen, wil Barbara nog graag ondergaande zon foto's nemen.
We rijden 'even' naar de Rusty Pelican, maar het is er zo druk er is niet eens een parkeerplek. Dus we nemen een foto langs de kade en rijden dan het paadje wat we net zagen aan de linkerkant. Daar vandaan nemen we een berg foto's van de zonsondergang, die ook hier erg mooi is. Jammer genoeg zonder statief, dus sommige zijn een beetje wiebelig! We stappen weer in de auto en rijden weer terug. Dan ziet Sander ineens een parkeerhaven, waar we nog even inrijden om meer foto's te nemen. Hopelijk kunnen we ook nog iets van het filmpje gebruiken.
Eenmaal terug bij het gebouw van de condo, lopen we nog even naar het strand om foto's te nemen, maar dat gaat echt niet goed zonder statief! We gaan dan naar de condo om wat te eten, hoewel het al half negen is, en om de rest van de spullen in te pakken. Jammer genoeg past niet alles in de 2 koffers en de 2 adidas tassen (wat hebben we allemaal gekocht????) , maar als we in Orlando zijn, zullen we het nog wel even goed in pakken. Dan nog even douchen en onze laatste nacht hier in Miami lekker slapen!
Eenmaal aangekomen bij de Michaels, shopt Barbara wat kleine dingen maar nog geen setje voor Cristine. De kortingsbon is nog niet geldig en met die bon is tie echt voordeliger-der. Dan even naar de Jo-Ann. Daar zijn ook leuke dingetjes voor 1$, dus ook daar komt Barbara vrolijk uit. :-)
Door naar de Dolphin Mall. We scoren shirts voor Sander bij Tommy en Nautica, schoenen met lucht in de zolen. Voor Barbara flip-flops en een lief blauw shirtje. Bij de boekenwinkel nog een leuke engelse serie ala Harry Potter. De dame van de kassa heeft ze ook gelezen en vind ze ook leuk. We kijken nog even bij de bios, maar er draaien geen films waar we beide heen willen en die ook nog leuk zijn. Eentje die iets heet van Losers, maar Sander wil liever thuis kijken. Inmiddels is het alweer vijf uur, dus we rijden naar de condo. Als we daar aankomen, wil Barbara nog graag ondergaande zon foto's nemen.
We rijden 'even' naar de Rusty Pelican, maar het is er zo druk er is niet eens een parkeerplek. Dus we nemen een foto langs de kade en rijden dan het paadje wat we net zagen aan de linkerkant. Daar vandaan nemen we een berg foto's van de zonsondergang, die ook hier erg mooi is. Jammer genoeg zonder statief, dus sommige zijn een beetje wiebelig! We stappen weer in de auto en rijden weer terug. Dan ziet Sander ineens een parkeerhaven, waar we nog even inrijden om meer foto's te nemen. Hopelijk kunnen we ook nog iets van het filmpje gebruiken.
Eenmaal terug bij het gebouw van de condo, lopen we nog even naar het strand om foto's te nemen, maar dat gaat echt niet goed zonder statief! We gaan dan naar de condo om wat te eten, hoewel het al half negen is, en om de rest van de spullen in te pakken. Jammer genoeg past niet alles in de 2 koffers en de 2 adidas tassen (wat hebben we allemaal gekocht????) , maar als we in Orlando zijn, zullen we het nog wel even goed in pakken. Dan nog even douchen en onze laatste nacht hier in Miami lekker slapen!
Dag 12, 3 mei, Miami
Vanmorgen weer lekker vroeg wakker, dus na een ontbijtje op bed op naar de Everglades. Na een kleine detour voor de Michaels, waar Barbara heel veel scrapspullen heeft gekocht, komen we daar rond half twaalf aan. Het lijkt heel druk, maar er zijn net twee bussen uit de airboat tour gekomen. Dus we kopen twee kaartjes en we mogen gelijk doorlopen naar de airboat. Die is net aan vol en dan gaan we op weg. We zien een grote alligator (wallet) en twee baby's. Een aantal vogels, een moeder met nestje. En dan geeft de airboat meneer gas! Dat is echt cool! het is heerlijk om een beetje wind te vangen en over de 'rivier van gas' zoals de everglades genoemd worden te vragen. (verklaring everglades, bestaat vooral uit sawgrass en een zo'n tandje heet: glade. Overal waar je kijk: sawgrass, of het eeuwig doorgaat!) Je moet er maar opkomen!
Dan door naar het alligator-worstelen, dat is gelukkig niet echt worstelen en daarna mag iedereen tegen betaling natuurlijk een kleine alligator vasthouden.
(met dank aan Richard K, die me iets over HTML geleerd heeft ;-) )
We rijden langs de wegopbreking weer terug, daar zijn ze de mangrove bomen aan het afsnijden, anders groeien ze over de weg. We besluiten wat te gaan eten bij het HardRock cafe. Barbara heeft een glaasje nodig voor haar verzameling. Sander eet voor de verandering spareribs en Barbara een lekkere hamburger. We lopen een rondje door Bayside Market, maar heel bijzonder vinden we het niet. Dus we gaan lekker naar de condo en daar eens bedenken wat we morgen zullen gaan doen. We hebben de belangrijkste dingen gedaan en we weten niet zeker of we naar de venetian pool en coral gables willen. Maar wat we dan wel moeten doen? Iemand tips???
Barbara gaat beneden het reisverslag updaten en ziet dan het berichtje van Marjolein.
Na een zoektocht van ongeveer een half uur, is Marjolein dan toegevoegd aan de automatische verzendlijsten van de berichten, komt het toch nog goed!
Het is best warm in de lobby dus ik ga er mee ophouden en lekker nog even onder de douche voor de volgende warme dag hier in Florida.
Dan door naar het alligator-worstelen, dat is gelukkig niet echt worstelen en daarna mag iedereen tegen betaling natuurlijk een kleine alligator vasthouden.
(met dank aan Richard K, die me iets over HTML geleerd heeft ;-) )
We rijden langs de wegopbreking weer terug, daar zijn ze de mangrove bomen aan het afsnijden, anders groeien ze over de weg. We besluiten wat te gaan eten bij het HardRock cafe. Barbara heeft een glaasje nodig voor haar verzameling. Sander eet voor de verandering spareribs en Barbara een lekkere hamburger. We lopen een rondje door Bayside Market, maar heel bijzonder vinden we het niet. Dus we gaan lekker naar de condo en daar eens bedenken wat we morgen zullen gaan doen. We hebben de belangrijkste dingen gedaan en we weten niet zeker of we naar de venetian pool en coral gables willen. Maar wat we dan wel moeten doen? Iemand tips???
Barbara gaat beneden het reisverslag updaten en ziet dan het berichtje van Marjolein.
Na een zoektocht van ongeveer een half uur, is Marjolein dan toegevoegd aan de automatische verzendlijsten van de berichten, komt het toch nog goed!
Het is best warm in de lobby dus ik ga er mee ophouden en lekker nog even onder de douche voor de volgende warme dag hier in Florida.
vrijdag 30 april 2010
Dag 11, 2 mei, Miami
Vanmorgen een beetje uitgeslapen. Dat lukt niet echt want het is hier in de kamer nogal licht omdat er geen gordijnen zijn. Wel luxaflex maar 's morgens is het wel heel licht met witte luxaflex!
Barbara heeft voor Sander ontbijt op bed gemaakt, met een toetje met vezels en een stukje stokbrood. Wel met twee verschillende soorten pindakaas :-) Voor Barbara een lekkere bagel (2e zak a 6 bagels gratis, dat kunnen wij Nederlanders toch niet weerstaan) met philly-aardbei en mashmallow fluff. Barbara vraagt zich af hoeveel potten we daarvan in de koffer meekunnen nemen, want dat is erg lekker ;-)
Sander zet het reisverslag even online, want dat is gisterenavond niet meer gelukt. Toch best onhandig zo zonder internetverbinding op de kamer.
Op naar Fairchild Tropical Garden. We rijden een half uurtje en dan zijn we er al!
We kopen twee kaartjes en kijken even snel of de vaste souvenir er is. Ook al niet hier....
Dan stappen we op het treintje en rijden een rondje door het park. Er zijn 3 kunstenaars die hier momenteel exposeren. Een Japanse, die heeft iets met polka dots,een die dingen doet met glas en een die erg lelijke dingen maakt. Tenminste dat laatste vinden wij. De polka-dot dingen zijn grappig en de glazen dingen zijn best leuk. Maar de tuin blijf het mooist, het deel het dichtst bij de entree heeft het meeste te bieden volgens de dame van de kaartjes, dus daar lopen we het meeste rond. Ze hebben zeker 20 verschillende soorten palmen en allerlei soorten agaves. Er is ook een aparte orchideeën en bromelia kas, waar we een hele stoere gele pad zien. Achteraf blijkt ie nep :-)
Ook vandaag is het weer een beetje bewolkt en dat is maar goed ook. Het lijkt wel of we wegsmelten zo heet is het. We hebben al na een uur bijna drie kwart liter water op, wat we net zo hard weer uitzweten. Nog even een rondje in de shop maar echt geen vaste souvenir.
Dan op naar Viscaya. Dat schijnt ook heel mooi te zijn. Eigenlijk waren we van plan om naar Monkey Jungle te gaan, maar we lezen op het alles amerika forum geen goeie berichten, dus dat slaan we maar over. Als we nog zin hebben gaan we misschien nog naar Bayside market, maar niet als het zo heet blijft.
Bij Viscaya aangekomen kunnen we echt nergens parkeren, dus we rijden een blokje terug en parkeren in de rij. We zien nergens een bordje om te betalen of dat je er niet mag parkeren, dus we hopen er het beste van. We lopen door naar het park en kopen maar weer eens een kaartje. Als we locals zijn is tie goedkoper. Hallo, kunt u niet horen dat wij van Rotterdam komen. Zo accentloos engels spreken we nou ook weer niet...
We lopen door en maken een foto bij de ingang. Dan lopen we naar het museum, waar we jammer genoeg geen foto's mogen maken. Het huis is erg mooi van binnen maar haalt het niet bij hearst Castle in San Simeon. Dan een rondje door de tuin. Grote gedeelte zijn afgesloten vanwege renovatie, dus we kunnen niet naar de secret garden. Het is nog steeds erg heet, dus besluiten er mee op te houden voor vandaag en lekker naar de condo terug te gaan. Het is ook al half vijf, dus een mooie tijd om er mee op te houden.
Nog even een bezoekje aan de Publix, waar we leesboekjes kopen (ja, voor de engelse cursus van Barbara) theedoeken, want die vinden we niet in de condo en een boekje met recepten.
Voor cupcakes. Heel vervelend ;-) en patatjes, stoomgroentjes en een warme kip. Amerikanen zijn echt grappige mensen, je koopt gewoon een warme kip en een bakje met rijst enzo bij de supermarkt.
Als we later in de rij staan en de meneer achter ons ziet dat ik drie boekjes heb gekocht, zegt hij dat ik 'the girl with the dragon tatoo' van Sieg Larson moet lezen. Nou we zullen op jacht gaan.
Ondertussen zijn we nog steeds niet bij de Target geweest, waar ik graag 'Waar is Wally' voor op de DS wil kopen. Toch maar eens even inprogrammeren, anders komen we er nooit.
We eten ons zelf gekookte eten op en dan is het tijd voor een echt amerikaanse cupcake! Ze smaken heerlijk en we zitten gelijk goed vol. Barbara schrijft het reisverslag en Sander doet de was. Daarna gaat alles in de droger. Als Sander terug komt, moetne we even kijken of alles nog wel past, maar het lijkt goed te gaan. Dan is het tijd om lekker te gaan slapen!
Barbara heeft voor Sander ontbijt op bed gemaakt, met een toetje met vezels en een stukje stokbrood. Wel met twee verschillende soorten pindakaas :-) Voor Barbara een lekkere bagel (2e zak a 6 bagels gratis, dat kunnen wij Nederlanders toch niet weerstaan) met philly-aardbei en mashmallow fluff. Barbara vraagt zich af hoeveel potten we daarvan in de koffer meekunnen nemen, want dat is erg lekker ;-)
Sander zet het reisverslag even online, want dat is gisterenavond niet meer gelukt. Toch best onhandig zo zonder internetverbinding op de kamer.
Op naar Fairchild Tropical Garden. We rijden een half uurtje en dan zijn we er al!
We kopen twee kaartjes en kijken even snel of de vaste souvenir er is. Ook al niet hier....
Dan stappen we op het treintje en rijden een rondje door het park. Er zijn 3 kunstenaars die hier momenteel exposeren. Een Japanse, die heeft iets met polka dots,een die dingen doet met glas en een die erg lelijke dingen maakt. Tenminste dat laatste vinden wij. De polka-dot dingen zijn grappig en de glazen dingen zijn best leuk. Maar de tuin blijf het mooist, het deel het dichtst bij de entree heeft het meeste te bieden volgens de dame van de kaartjes, dus daar lopen we het meeste rond. Ze hebben zeker 20 verschillende soorten palmen en allerlei soorten agaves. Er is ook een aparte orchideeën en bromelia kas, waar we een hele stoere gele pad zien. Achteraf blijkt ie nep :-)
Ook vandaag is het weer een beetje bewolkt en dat is maar goed ook. Het lijkt wel of we wegsmelten zo heet is het. We hebben al na een uur bijna drie kwart liter water op, wat we net zo hard weer uitzweten. Nog even een rondje in de shop maar echt geen vaste souvenir.
Dan op naar Viscaya. Dat schijnt ook heel mooi te zijn. Eigenlijk waren we van plan om naar Monkey Jungle te gaan, maar we lezen op het alles amerika forum geen goeie berichten, dus dat slaan we maar over. Als we nog zin hebben gaan we misschien nog naar Bayside market, maar niet als het zo heet blijft.
Bij Viscaya aangekomen kunnen we echt nergens parkeren, dus we rijden een blokje terug en parkeren in de rij. We zien nergens een bordje om te betalen of dat je er niet mag parkeren, dus we hopen er het beste van. We lopen door naar het park en kopen maar weer eens een kaartje. Als we locals zijn is tie goedkoper. Hallo, kunt u niet horen dat wij van Rotterdam komen. Zo accentloos engels spreken we nou ook weer niet...
We lopen door en maken een foto bij de ingang. Dan lopen we naar het museum, waar we jammer genoeg geen foto's mogen maken. Het huis is erg mooi van binnen maar haalt het niet bij hearst Castle in San Simeon. Dan een rondje door de tuin. Grote gedeelte zijn afgesloten vanwege renovatie, dus we kunnen niet naar de secret garden. Het is nog steeds erg heet, dus besluiten er mee op te houden voor vandaag en lekker naar de condo terug te gaan. Het is ook al half vijf, dus een mooie tijd om er mee op te houden.
Nog even een bezoekje aan de Publix, waar we leesboekjes kopen (ja, voor de engelse cursus van Barbara) theedoeken, want die vinden we niet in de condo en een boekje met recepten.
Voor cupcakes. Heel vervelend ;-) en patatjes, stoomgroentjes en een warme kip. Amerikanen zijn echt grappige mensen, je koopt gewoon een warme kip en een bakje met rijst enzo bij de supermarkt.
Als we later in de rij staan en de meneer achter ons ziet dat ik drie boekjes heb gekocht, zegt hij dat ik 'the girl with the dragon tatoo' van Sieg Larson moet lezen. Nou we zullen op jacht gaan.
Ondertussen zijn we nog steeds niet bij de Target geweest, waar ik graag 'Waar is Wally' voor op de DS wil kopen. Toch maar eens even inprogrammeren, anders komen we er nooit.
We eten ons zelf gekookte eten op en dan is het tijd voor een echt amerikaanse cupcake! Ze smaken heerlijk en we zitten gelijk goed vol. Barbara schrijft het reisverslag en Sander doet de was. Daarna gaat alles in de droger. Als Sander terug komt, moetne we even kijken of alles nog wel past, maar het lijkt goed te gaan. Dan is het tijd om lekker te gaan slapen!
Dag 10, 1 mei, Miami
We beginnen deze dag met een bezoekje aan het Holocaust museum. Dat is een stuk kleiner dan we dachten maar wel indrukwekkend. Zoveel doden.
Dan een bezoekje aan de botanische tuin die direct achter het museum is. Het is een klein tuintje, eigenlijk zijn we er met een minuut of tien wel door heen gewandeld. We besluiten door te rijden naar de DuckTours.
We moeten even zoeken naar het kantoortje voor kaartjes, maar uiteindelijk vond Barbara de DuckTours. Sander had de auto even ergens neer gezet en was blijven zitten, want parkeren is hier nogal duur($10 dollar per uur). Nu de kaartjes gekocht waren, gingen we op zoek naar een parkeerplek en een broodje, want inmiddels hadden we wel een beetje trek. We parkeren een stukje verderop voor 20$ voor heel de dag en lopen naar een eet tentje. Daar worden we bediend door drie wel hele sjacho dames, er kan echt geen lachje van af en het is onze duurste lunch in de hele vakantie!
Dan lopen we door naar de DuckTours, waar onze auto/boot al staat te wachten. We moeten even in de rij en dan gaan we eindelijk op weg. We komen onder andere langs de winkel van Miami Ink,Miami Beach (met veel trainende/volleyballende mannen) langs star island, hisbiscus island en langs alle mooie gebouwen van het Art Deco District. De tourguide is heel erg grappig en we lachen wat af. Hij laat zelfs mensen die op straat lopen dansen :-D Hij maakt ook nog een grapje met Sander over een liedje van Taylor Swift (ik moest gewoon opzoeken wie dat nou weer is) en dat Sander speciaal om dit liedje heeft gevraagd: http://www.lyrics-celebrities.anekatips.com/you-belong-with-me-lyrics-taylor-swift. De hele vakantie blijft dit natuurlijk Sanders liedje :-) :-)
Voor ons zit ook een Nederlands stel, waar we wel mee aan de praat raken maar die snel wegrennen als we uitgestapt zijn. We verdenken ze er van, dat ze bang zijn om verder met ons te praten omdat we ze misschien zouden kunnen vragen iets te gaan drinken :):):). Toen we aan het kletsen waren vertelde ze dat ze twee jaar geleden ook in het zuid-westen waren en dat ze dat ook geweldig vonden net als wij vorig jaar. Aan het einde kwamen we nog langs een agent, waarbij de tourguide het liedje van de film Cops ging op zetten en wij allemaal moesten mee zingen. Aan het einde zei hij, dat het Sander's keuze was, dat hij uit Nederland kwam en dat die agent hem zou kunnen vinden :-)
We besluiten de auto nog even te laten staan en te kijken of we het Art Deco District te voet kunnen verkennen en of dat eigenlijk niet te ver is. Na een flinke wandeling door het Art Deco District, waar ik weer een berg foto's heb genomen, zijn we best een beetje moe. Aan de ene kant is het jammer dat het zo bewolkt is, maar aan de andere kant is dat niet zo erg. Gisteren in de zoo, zijn we ondanks dat we zijn ingesmeerd best nog verbrand, dus schaduw is best welkom. Beetje jammer van de foto's maar misschien kan er nog wat ge-foto-shopt worden :-)
Nog even naar de Publix voor wat boodschappen, marshmallow fluff en 2 soorten pindakaas en ik vond hier ook Arizona thee. Dat hebben we bij Robeco in ice-tea en dat is erg lekker. Ben benieuwd of dit ook lekker is. Wat broodjes voor het ontbijt en perensap.
Vanavond hebben we een lekker starbucks-ijsje gegeten en nu is het tijd voor het reisverslag en een beetje relaxen! We kijken naar een stukje naar The Negotiator, dat blijft toch een geweldige film.
En dan gaan we maar weer lekker slapen.
Dan een bezoekje aan de botanische tuin die direct achter het museum is. Het is een klein tuintje, eigenlijk zijn we er met een minuut of tien wel door heen gewandeld. We besluiten door te rijden naar de DuckTours.
We moeten even zoeken naar het kantoortje voor kaartjes, maar uiteindelijk vond Barbara de DuckTours. Sander had de auto even ergens neer gezet en was blijven zitten, want parkeren is hier nogal duur($10 dollar per uur). Nu de kaartjes gekocht waren, gingen we op zoek naar een parkeerplek en een broodje, want inmiddels hadden we wel een beetje trek. We parkeren een stukje verderop voor 20$ voor heel de dag en lopen naar een eet tentje. Daar worden we bediend door drie wel hele sjacho dames, er kan echt geen lachje van af en het is onze duurste lunch in de hele vakantie!
Dan lopen we door naar de DuckTours, waar onze auto/boot al staat te wachten. We moeten even in de rij en dan gaan we eindelijk op weg. We komen onder andere langs de winkel van Miami Ink,Miami Beach (met veel trainende/volleyballende mannen) langs star island, hisbiscus island en langs alle mooie gebouwen van het Art Deco District. De tourguide is heel erg grappig en we lachen wat af. Hij laat zelfs mensen die op straat lopen dansen :-D Hij maakt ook nog een grapje met Sander over een liedje van Taylor Swift (ik moest gewoon opzoeken wie dat nou weer is) en dat Sander speciaal om dit liedje heeft gevraagd: http://www.lyrics-celebrities.anekatips.com/you-belong-with-me-lyrics-taylor-swift. De hele vakantie blijft dit natuurlijk Sanders liedje :-) :-)
Voor ons zit ook een Nederlands stel, waar we wel mee aan de praat raken maar die snel wegrennen als we uitgestapt zijn. We verdenken ze er van, dat ze bang zijn om verder met ons te praten omdat we ze misschien zouden kunnen vragen iets te gaan drinken :):):). Toen we aan het kletsen waren vertelde ze dat ze twee jaar geleden ook in het zuid-westen waren en dat ze dat ook geweldig vonden net als wij vorig jaar. Aan het einde kwamen we nog langs een agent, waarbij de tourguide het liedje van de film Cops ging op zetten en wij allemaal moesten mee zingen. Aan het einde zei hij, dat het Sander's keuze was, dat hij uit Nederland kwam en dat die agent hem zou kunnen vinden :-)
We besluiten de auto nog even te laten staan en te kijken of we het Art Deco District te voet kunnen verkennen en of dat eigenlijk niet te ver is. Na een flinke wandeling door het Art Deco District, waar ik weer een berg foto's heb genomen, zijn we best een beetje moe. Aan de ene kant is het jammer dat het zo bewolkt is, maar aan de andere kant is dat niet zo erg. Gisteren in de zoo, zijn we ondanks dat we zijn ingesmeerd best nog verbrand, dus schaduw is best welkom. Beetje jammer van de foto's maar misschien kan er nog wat ge-foto-shopt worden :-)
Nog even naar de Publix voor wat boodschappen, marshmallow fluff en 2 soorten pindakaas en ik vond hier ook Arizona thee. Dat hebben we bij Robeco in ice-tea en dat is erg lekker. Ben benieuwd of dit ook lekker is. Wat broodjes voor het ontbijt en perensap.
Vanavond hebben we een lekker starbucks-ijsje gegeten en nu is het tijd voor het reisverslag en een beetje relaxen! We kijken naar een stukje naar The Negotiator, dat blijft toch een geweldige film.
En dan gaan we maar weer lekker slapen.
Dag 9, 30 april, Miami
Hoi
Even ter update we weten niet of we de komende 4/5 dagen kunnen bloggen omdat we in een appartement in Miami zitten en misschien is daar geen internet.
Gr Barbara en Sander
Toch gelukt beneden in de receptie hebben ze internet.
Ook deze morgen weer lekker vroeg opgestaan, uitslapen zal wel niets worden deze vakantie!
Eerst maar even naar het ontbijt. Sander zijn cornflakes en Barbara neem een rozijnen bagel, met pindakaas/banaan en creamcheese/honing en iets wat er uit ziet als een koffiebroodje. Dat koffiebroodje word opgegeten door Sander. Erg lekker allemaal weer. Dan gaan we uitchecken.
Bij de auto aangekomen, haalt Sander eerst zoveel mogelijk spullen uit de achterbak zodat de koffers er in kunnen. De rest proppen we boven op de koffers.
We rijden naar de MiamiZoo. Daar kopen we rond half tien een kaartje en een polsbandje voor de monorail. Deze dierentuin is heel mooi aangelegd en tot onze verbazing is ook het superrustig. We beginnen bij de tijgers, ze hebben hier ook een witte!! Dan gaan we naar de monorail. Die is oud en krakerig, maar wel met airco. Op zich krijgen we ook nog een uitleg, maar we verstaan er niets van.
Het is zeer rustig in de monorail, er zitten alleen nog drie moeders met kinderwagen in, een stukje verderop. Ze verhuren hier ook fietsen, zodat je niet zover hoeft te lopen en daar zien we er wel een paar van voorbij komen.
Het is in het park ook rustig, meerdere keren lopen we helemaal alleen op de paden. Het is wel te merken dat het warm is, want veel van de beesten liggen lekker in de schaduw te slapen. Barbara voert nog een giraf (de baas van de kudde van 14 jaar) en we eten een ijsje uit de automaat. Als lunch eten we een hotdog, vlak bij Amazon and beyond. We denken dat dat een nieuw stukje park is, want alles ziet er nog zo nieuw uit. Je kunt er een audio tour huren en op de foto met Diego.
Er zijn trouwens wel een aantal school-klassen in het park, maar daar hebben we weinig last van.
Wat we wel onderweg tegenkomen is een 'douche' bedient door de chimpansees. Ik wil dat Sander daar onder gaat staan, maar de chimpansees hebben het veel te warm om te bewegen :-)
Barbara maakt ongeveer 150 foto's, als de accu van haar nieuwe fototoestel begint te mopperen. (Alvast gekregen verjaardagskado :-D ) Het valt ook niet mee, opgeladen worden met 110V. We kopen nog even de vaste souvenier .Tegen die tijd hebben we het ook wel zo'n beetje gezien en rond 15:00 vertrekken we uit het park.
We bellen naar Val, om te vragen of hij ons eerder kan ontmoeten bij de condo. Helaas kan hij niet eerder dan 18:00. We besluiten toch maar vast die kant op te rijden en komen in de file. Gelukkig niet zo erg en we komen dan rond 14:30 aan bij het adres van de condo. We rijden een rondje om de buurt alvast te bekijken en maken een stopje bij de Publix om wat eten en te drinken te kopen. Barbara koopt pop-tarts, want ze heeft gelezen dat die heel erg lekker zijn. Erg benieuwd!
Dan is het tijd om naar de condo te rijden. Barbara stapt even uit om te vragen hoe het werkt daar en het blijkt dat het valetparking is. Dus Sander rijd de auto voor de deur en we worden door iemand geholpen met de koffers. Het is natuurlijk een rommeltje, want we hebben al die tasjes bovenop gestopt. Gelukkig hadden we de addidas tassen er al uitgehaald, dus daar stoppen we alle losse tasjes in. We bellen Val nog een keer om te zeggen dat we er zijn en hij zegt dat hij er aankomt.
We kijken nog even bij de brochures en dan komt Val zich voorstellen. We zitten in condo 703 en hij geeft het nummer ook door aan de valet-parking meneer. We krijgen een blauw kaartje waarmee we onze auto weer kunnen terugkrijgen.
Val wijst ons op de vendingmachines, het zwembad en het restaurant. Dan gaan we naar de 7e verdieping. Val opent de deur en de condo is net als op foto's, errug gaaf. Alles zit er in én we hebben ocean-view! De koffers worden naar binnen gesleurd, wat hebben we toch een hoop spullen.
We krijgen een complementair wijntje van Val en hij geeft ons nog wat tips voor de winkels in de buurt. Dan vertrekt hij, nadat hij ons heeft laten zien waar de wasmachines zijn.
Als hij weg is, willen we de condo weer in, maar hoe werkt zo'n amerikaans slot! Aha, eerst de sleutel omdraaien en dan een beetje links en rechts en open is de deur. Omdat het al 19:00 is besluiten we eerst wat te gaan eten in het restaurant. Dat is niet echt een heel groot succes. En als er later twee andere mensen komen, worden die in het donker neergezet. Beetje raar. Het eten is aardig en we besluiten geen toetje te nemen maar om lekker naar boven te gaan.
Eenmaal boven aangekomen, haalt Barbara alle koffers en tassen leeg zodat het net lijkt of er een bom gebarsten is. :-D Barbara zoekt nog alle folders na voor coupons en nadat alles weer een beetje inpakt en opgeruimd is, is het half elf en gaan we lekker slapen. De airco is hier zalig stil, alleen de koelkast lijkt soms een beetje op te stijgen. We vallen dan ook in slaap met het geluid van de golven......
Even ter update we weten niet of we de komende 4/5 dagen kunnen bloggen omdat we in een appartement in Miami zitten en misschien is daar geen internet.
Gr Barbara en Sander
Toch gelukt beneden in de receptie hebben ze internet.
Ook deze morgen weer lekker vroeg opgestaan, uitslapen zal wel niets worden deze vakantie!
Eerst maar even naar het ontbijt. Sander zijn cornflakes en Barbara neem een rozijnen bagel, met pindakaas/banaan en creamcheese/honing en iets wat er uit ziet als een koffiebroodje. Dat koffiebroodje word opgegeten door Sander. Erg lekker allemaal weer. Dan gaan we uitchecken.
Bij de auto aangekomen, haalt Sander eerst zoveel mogelijk spullen uit de achterbak zodat de koffers er in kunnen. De rest proppen we boven op de koffers.
We rijden naar de MiamiZoo. Daar kopen we rond half tien een kaartje en een polsbandje voor de monorail. Deze dierentuin is heel mooi aangelegd en tot onze verbazing is ook het superrustig. We beginnen bij de tijgers, ze hebben hier ook een witte!! Dan gaan we naar de monorail. Die is oud en krakerig, maar wel met airco. Op zich krijgen we ook nog een uitleg, maar we verstaan er niets van.
Het is zeer rustig in de monorail, er zitten alleen nog drie moeders met kinderwagen in, een stukje verderop. Ze verhuren hier ook fietsen, zodat je niet zover hoeft te lopen en daar zien we er wel een paar van voorbij komen.
Het is in het park ook rustig, meerdere keren lopen we helemaal alleen op de paden. Het is wel te merken dat het warm is, want veel van de beesten liggen lekker in de schaduw te slapen. Barbara voert nog een giraf (de baas van de kudde van 14 jaar) en we eten een ijsje uit de automaat. Als lunch eten we een hotdog, vlak bij Amazon and beyond. We denken dat dat een nieuw stukje park is, want alles ziet er nog zo nieuw uit. Je kunt er een audio tour huren en op de foto met Diego.
Er zijn trouwens wel een aantal school-klassen in het park, maar daar hebben we weinig last van.
Wat we wel onderweg tegenkomen is een 'douche' bedient door de chimpansees. Ik wil dat Sander daar onder gaat staan, maar de chimpansees hebben het veel te warm om te bewegen :-)
Barbara maakt ongeveer 150 foto's, als de accu van haar nieuwe fototoestel begint te mopperen. (Alvast gekregen verjaardagskado :-D ) Het valt ook niet mee, opgeladen worden met 110V. We kopen nog even de vaste souvenier .Tegen die tijd hebben we het ook wel zo'n beetje gezien en rond 15:00 vertrekken we uit het park.
We bellen naar Val, om te vragen of hij ons eerder kan ontmoeten bij de condo. Helaas kan hij niet eerder dan 18:00. We besluiten toch maar vast die kant op te rijden en komen in de file. Gelukkig niet zo erg en we komen dan rond 14:30 aan bij het adres van de condo. We rijden een rondje om de buurt alvast te bekijken en maken een stopje bij de Publix om wat eten en te drinken te kopen. Barbara koopt pop-tarts, want ze heeft gelezen dat die heel erg lekker zijn. Erg benieuwd!
Dan is het tijd om naar de condo te rijden. Barbara stapt even uit om te vragen hoe het werkt daar en het blijkt dat het valetparking is. Dus Sander rijd de auto voor de deur en we worden door iemand geholpen met de koffers. Het is natuurlijk een rommeltje, want we hebben al die tasjes bovenop gestopt. Gelukkig hadden we de addidas tassen er al uitgehaald, dus daar stoppen we alle losse tasjes in. We bellen Val nog een keer om te zeggen dat we er zijn en hij zegt dat hij er aankomt.
We kijken nog even bij de brochures en dan komt Val zich voorstellen. We zitten in condo 703 en hij geeft het nummer ook door aan de valet-parking meneer. We krijgen een blauw kaartje waarmee we onze auto weer kunnen terugkrijgen.
Val wijst ons op de vendingmachines, het zwembad en het restaurant. Dan gaan we naar de 7e verdieping. Val opent de deur en de condo is net als op foto's, errug gaaf. Alles zit er in én we hebben ocean-view! De koffers worden naar binnen gesleurd, wat hebben we toch een hoop spullen.
We krijgen een complementair wijntje van Val en hij geeft ons nog wat tips voor de winkels in de buurt. Dan vertrekt hij, nadat hij ons heeft laten zien waar de wasmachines zijn.
Als hij weg is, willen we de condo weer in, maar hoe werkt zo'n amerikaans slot! Aha, eerst de sleutel omdraaien en dan een beetje links en rechts en open is de deur. Omdat het al 19:00 is besluiten we eerst wat te gaan eten in het restaurant. Dat is niet echt een heel groot succes. En als er later twee andere mensen komen, worden die in het donker neergezet. Beetje raar. Het eten is aardig en we besluiten geen toetje te nemen maar om lekker naar boven te gaan.
Eenmaal boven aangekomen, haalt Barbara alle koffers en tassen leeg zodat het net lijkt of er een bom gebarsten is. :-D Barbara zoekt nog alle folders na voor coupons en nadat alles weer een beetje inpakt en opgeruimd is, is het half elf en gaan we lekker slapen. De airco is hier zalig stil, alleen de koelkast lijkt soms een beetje op te stijgen. We vallen dan ook in slaap met het geluid van de golven......
donderdag 29 april 2010
Dag 8, 29 april, Key Largo - Miami
Lang gewacht, stil gezwegen, nooit gedacht, toch onze koffers gekregen!!!!
Vanmorgen lekker vroeg opgestaan, 7 uur en op ons gemak ontbeten. Sander was even naar de dunkin donuts gereden. Jammer genoeg was die deze keer in de benzinepomp dus geen bagelstengels! En geen ice-tea. Moeten we even onthouden voor de volgende keer!
Eerst nog even naar de receptie, of ze onze koffers wel willen aanpakken. Maar ook als we al uitgecheckt zijn, is dat geen probleem. Ook deze meneer vind het geen stijl hoe Virgin met onze koffers omgaat,dus dat helpt ook mee. Alle vier de wal*mart tasjes weer ingepakt (yes, we like to travel light!) en in de auto gezet. Er komt een FEDEX auto aan, zullen we nog even wachten? Want als deze onze koffers heeft, hoeven we niet meer helemaal terug te rijden. Helaas ook na een kwartiertje wachten komt hij niet terug, dus besluiten we toch maar naar de Everglades te rijden.
Als we daar aankomen (we worden gelukkig niet aangehouden bij de snelheidscontrole met lasergun.) moeten we even betalen en rijden we door naar het uiteinde van het park. Daar willen we eigenlijk een rondje met de boot, maar die gaat net weg en we hebben geen zin om anderhalf uur te wachten. We nemen nog even snel een alligator foto. Verder is er niet echt veel te zien. We doen een korte wandeling, daar zien we vooral veel gras...maar uiteindelijk zijn we het er allebei over eens dit park is niet echt aan ons besteed.
We gaan het nog in shark valley proberen van de week om te kijken of we er daar wat aan vinden en om met de airboat mee te gaan.
We besluiten om naar het hotel te rijden, waar we rond 16:00 aankomen. Als ik de trap op kom, steekt de jongen van de frontdesk zijn armen al omhoog. De koffers zijn aangekomen!!! Allebei en alle spullen lijken er nog in te zitten. Alleen het voorvakje van de ene koffer is opgescheurd, maar daar stoppen we toch nooit iets in, dus dat maakt ook niet uit. Daar dienen we nog wel een claim voor in bij onze vrienden van Virgin.
Dus wij blij op weg met onze koffers richting Miami. We hadden hier nog geen hotel geboekt, dus even met google gezocht en uitgekomen bij de Holiday Inn Express. Als we daar aankomen, blijkt er nog één kamer vrij te zijn en omdat het de laatste kamer is, krijgen we 20$ korting als we lid worden van de Holiday-Inn. Nou dat doen we graag, ze mailen ons maar een eind weg. We vragen nog even waar we het beste kunnen gaan eten en ze sturen naar Sergio's, een cubaans restaurant.
We pakken onze koffers een soort van helemaal uit :-) om te kijken of echt alles er nog in zit. Alles zit nog in de toilettassen dus alles is er nog. Het is toch wel fijn om lekker onze eigen kleding aan te kunnen doen.
Dan rijden we naar Sergio's waar we echte cubaanse steak eten en Barbara echte Sangria drinkt. Terug naar het hotel om de koffers weer een beetje in te pakken en om dan lekker te gaan slapen!
Vanmorgen lekker vroeg opgestaan, 7 uur en op ons gemak ontbeten. Sander was even naar de dunkin donuts gereden. Jammer genoeg was die deze keer in de benzinepomp dus geen bagelstengels! En geen ice-tea. Moeten we even onthouden voor de volgende keer!
Eerst nog even naar de receptie, of ze onze koffers wel willen aanpakken. Maar ook als we al uitgecheckt zijn, is dat geen probleem. Ook deze meneer vind het geen stijl hoe Virgin met onze koffers omgaat,dus dat helpt ook mee. Alle vier de wal*mart tasjes weer ingepakt (yes, we like to travel light!) en in de auto gezet. Er komt een FEDEX auto aan, zullen we nog even wachten? Want als deze onze koffers heeft, hoeven we niet meer helemaal terug te rijden. Helaas ook na een kwartiertje wachten komt hij niet terug, dus besluiten we toch maar naar de Everglades te rijden.
Als we daar aankomen (we worden gelukkig niet aangehouden bij de snelheidscontrole met lasergun.) moeten we even betalen en rijden we door naar het uiteinde van het park. Daar willen we eigenlijk een rondje met de boot, maar die gaat net weg en we hebben geen zin om anderhalf uur te wachten. We nemen nog even snel een alligator foto. Verder is er niet echt veel te zien. We doen een korte wandeling, daar zien we vooral veel gras...maar uiteindelijk zijn we het er allebei over eens dit park is niet echt aan ons besteed.
We gaan het nog in shark valley proberen van de week om te kijken of we er daar wat aan vinden en om met de airboat mee te gaan.
We besluiten om naar het hotel te rijden, waar we rond 16:00 aankomen. Als ik de trap op kom, steekt de jongen van de frontdesk zijn armen al omhoog. De koffers zijn aangekomen!!! Allebei en alle spullen lijken er nog in te zitten. Alleen het voorvakje van de ene koffer is opgescheurd, maar daar stoppen we toch nooit iets in, dus dat maakt ook niet uit. Daar dienen we nog wel een claim voor in bij onze vrienden van Virgin.
Dus wij blij op weg met onze koffers richting Miami. We hadden hier nog geen hotel geboekt, dus even met google gezocht en uitgekomen bij de Holiday Inn Express. Als we daar aankomen, blijkt er nog één kamer vrij te zijn en omdat het de laatste kamer is, krijgen we 20$ korting als we lid worden van de Holiday-Inn. Nou dat doen we graag, ze mailen ons maar een eind weg. We vragen nog even waar we het beste kunnen gaan eten en ze sturen naar Sergio's, een cubaans restaurant.
We pakken onze koffers een soort van helemaal uit :-) om te kijken of echt alles er nog in zit. Alles zit nog in de toilettassen dus alles is er nog. Het is toch wel fijn om lekker onze eigen kleding aan te kunnen doen.
Dan rijden we naar Sergio's waar we echte cubaanse steak eten en Barbara echte Sangria drinkt. Terug naar het hotel om de koffers weer een beetje in te pakken en om dan lekker te gaan slapen!
Dag 7, 28 april, Key West - Key Largo.
Vannacht allebei niet zo lekker geslapen, ondanks de lekkere bedden en de fijne kussens. Dus een beetje moei-ig vandaag. Na een ontbijtje bij de Denny's, van Yoghurt en een bagel creamcheese op naar Key Largo.
Dat was een uurtje of drie rijden, dus toen we daar aankwamen tegen half twaalf, geprobeerd in te checken. Dat kon gewoon nog niet! Dat is de eerste keer in onze amerika-vakanties dat dat niet kan! Maar goed, even gedacht wat we dan eens zouden doen. Door de verkoudheid van Barbara is snorkelen even geen optie.
We maken een stopje bij de publix en de k-mart (die is echt duur!!!)en eten een broodje. Maar niet bij quinozo want die is dicht. We hebben voor de poesjes van die catnip-muisjes gekocht, bij de publix 4.40 bij de kmart 6.59. Dat is nogal een verschil, kun je bijna een ijsje van kopen.
Dus dan toch maar naar het John Penn State Park om te kajakken. *voor de amerika-gangers: er zijn hier geen kluisjes!* We betalen naturlijk eerst toegangsgeld, bij een grappige trooper. Het is heerlijk weer, af en toe een wolkje en een lekker windje, dus mooi weer om op het water te zijn. We halen eerst een geel bonnetje (anders krijg je geen kajak) en dan op naar de kajakken. We stappen in en krijgen natte schoenen. Oja, daar hadden we even niet aan gedacht met die steunzolen, oeps. Maar goed, er zijn twee routes, een van drie kwartier en een van een half uurtje. We peddelen een eindje en na zo'n 50 minuten zijn we weer terug. Heerlijk zo op het water. Worden we goed bruin van, sorry Marcel. ;-)
Na het snorkelen, weer op naar het hotel. Daar mogen we inmiddels inchecken, maar er zijn nog steeds geen koffers. We besluiten nog even te wachten op de FEDEX, die misschien om vijf uur nog komt, maar na een half uurtje nog geen koffers. Als Sander iets uit de koffer gaat halen, vraagt hij gelijk of ze ons bellen als ze er zijn.
Als Sander onder de douche is, ga ik maar weer bellen. Omdat het een gratis nummer is, bel ik vanuit het hotel. Als ik probeer te bellen, krijg ik steeds de ingesprek toon, dus ik bel naar de frontdesk. Deze gaan de telefoon omzetten, maar steeds ingesprek. Dan loop ik maar even naar de frontdesk, waar ik word geholpen door een aardige dame, die me hun gewone vaste telefoon geeft. Dus ik bel en word keurig te woord gestaan door iemand van Virgin. Niet te vergelijken met die akelige dame van gisteren. Hij vindt het vervelend, bladiebla, sorry, bladiebla, mag ik de gegevens van het hotel waar je nu bent? Euh, maar weer naar de frontdesk, die aaridge dame verteld het adres en het telefoonnummer en de virgin meneer beloofd dat we morgen gebeld zullen worden en de tijd zullen krijgen van wanneer de koffers er zullen zijn.
Nu zijn we dus een soort van verplicht hier te blijven en kunnen we niet naar de everglades. Het punt is natuurlijk dat we hier moeten uitchecken. Dat gaan we morgen dan wel eens even bekijken. Ik hoop natuurlijk dat we voor elf uur gebeld zullen worden!!!
Inmiddels is het weer tijd om te eten, daar lijkt echt geen einde aan te komen. We besluiten aan de overkant te gaan eten. Konden we ons balkon herkennen aan onze nieuwe roze stippen handdoek!
We eten spare ribs, zijn matig, en "reef and beef" (garnalen en biefstukje). Garnalen zijn lekker, biefstukje is ook matig. Maar het toetje maakt alles goed. Sander neemt een lekker stukje key lime pie en barbara fudgie wudgie choclate pie (geweldig!) Barbara dronk een sharkbite bij deze ribs, dat was een lekker drankje! Als we vertrekken begint de life-muziek.
Dan maken we nog even een stopje bij de Familie Dollar (balen, weer geen scrap spullen) maar wel andere leuke catnip speeltjes voor de poesjes. Die worden echt verwend als we thuis komen.
Als we bij de kamer komen, neemt Sander de pillen van de wal*mart mee voor tegen de verkoudheid. Die nemen we braaf en Sander gaat even laptoppen en Barbara gaat weer zoeken haar geliefde "waar is wally boek". De life muziek gaat nog even door zo te horen, we herkennen wel een paar liedjes: son of a preacher man/respect. De rest lijkt allemaal erg op elkaar. Ze zijn best goed, die luitjes die het zingen.
(hier moest dan het filmpje komen, maar ik heb nog niet uitgevonden hoe ik de juiste format kan omzetten, dus helaas!)
Dat was een uurtje of drie rijden, dus toen we daar aankwamen tegen half twaalf, geprobeerd in te checken. Dat kon gewoon nog niet! Dat is de eerste keer in onze amerika-vakanties dat dat niet kan! Maar goed, even gedacht wat we dan eens zouden doen. Door de verkoudheid van Barbara is snorkelen even geen optie.
We maken een stopje bij de publix en de k-mart (die is echt duur!!!)en eten een broodje. Maar niet bij quinozo want die is dicht. We hebben voor de poesjes van die catnip-muisjes gekocht, bij de publix 4.40 bij de kmart 6.59. Dat is nogal een verschil, kun je bijna een ijsje van kopen.
Dus dan toch maar naar het John Penn State Park om te kajakken. *voor de amerika-gangers: er zijn hier geen kluisjes!* We betalen naturlijk eerst toegangsgeld, bij een grappige trooper. Het is heerlijk weer, af en toe een wolkje en een lekker windje, dus mooi weer om op het water te zijn. We halen eerst een geel bonnetje (anders krijg je geen kajak) en dan op naar de kajakken. We stappen in en krijgen natte schoenen. Oja, daar hadden we even niet aan gedacht met die steunzolen, oeps. Maar goed, er zijn twee routes, een van drie kwartier en een van een half uurtje. We peddelen een eindje en na zo'n 50 minuten zijn we weer terug. Heerlijk zo op het water. Worden we goed bruin van, sorry Marcel. ;-)
Na het snorkelen, weer op naar het hotel. Daar mogen we inmiddels inchecken, maar er zijn nog steeds geen koffers. We besluiten nog even te wachten op de FEDEX, die misschien om vijf uur nog komt, maar na een half uurtje nog geen koffers. Als Sander iets uit de koffer gaat halen, vraagt hij gelijk of ze ons bellen als ze er zijn.
Als Sander onder de douche is, ga ik maar weer bellen. Omdat het een gratis nummer is, bel ik vanuit het hotel. Als ik probeer te bellen, krijg ik steeds de ingesprek toon, dus ik bel naar de frontdesk. Deze gaan de telefoon omzetten, maar steeds ingesprek. Dan loop ik maar even naar de frontdesk, waar ik word geholpen door een aardige dame, die me hun gewone vaste telefoon geeft. Dus ik bel en word keurig te woord gestaan door iemand van Virgin. Niet te vergelijken met die akelige dame van gisteren. Hij vindt het vervelend, bladiebla, sorry, bladiebla, mag ik de gegevens van het hotel waar je nu bent? Euh, maar weer naar de frontdesk, die aaridge dame verteld het adres en het telefoonnummer en de virgin meneer beloofd dat we morgen gebeld zullen worden en de tijd zullen krijgen van wanneer de koffers er zullen zijn.
Nu zijn we dus een soort van verplicht hier te blijven en kunnen we niet naar de everglades. Het punt is natuurlijk dat we hier moeten uitchecken. Dat gaan we morgen dan wel eens even bekijken. Ik hoop natuurlijk dat we voor elf uur gebeld zullen worden!!!
Inmiddels is het weer tijd om te eten, daar lijkt echt geen einde aan te komen. We besluiten aan de overkant te gaan eten. Konden we ons balkon herkennen aan onze nieuwe roze stippen handdoek!
We eten spare ribs, zijn matig, en "reef and beef" (garnalen en biefstukje). Garnalen zijn lekker, biefstukje is ook matig. Maar het toetje maakt alles goed. Sander neemt een lekker stukje key lime pie en barbara fudgie wudgie choclate pie (geweldig!) Barbara dronk een sharkbite bij deze ribs, dat was een lekker drankje! Als we vertrekken begint de life-muziek.
Dan maken we nog even een stopje bij de Familie Dollar (balen, weer geen scrap spullen) maar wel andere leuke catnip speeltjes voor de poesjes. Die worden echt verwend als we thuis komen.
Als we bij de kamer komen, neemt Sander de pillen van de wal*mart mee voor tegen de verkoudheid. Die nemen we braaf en Sander gaat even laptoppen en Barbara gaat weer zoeken haar geliefde "waar is wally boek". De life muziek gaat nog even door zo te horen, we herkennen wel een paar liedjes: son of a preacher man/respect. De rest lijkt allemaal erg op elkaar. Ze zijn best goed, die luitjes die het zingen.
(hier moest dan het filmpje komen, maar ik heb nog niet uitgevonden hoe ik de juiste format kan omzetten, dus helaas!)
woensdag 28 april 2010
Dag 6, 27 april, Florida City- Key West
Vanmorgen lekker uitgeslapen en dus ietsie later vertrokken naar Key West.
We waren maar matig tevreden over de fairway inn, maar gelukkig was het maar voor een nachtje. Eerst ontbeten bij de dunkin donuts, zoals dat hoort in Amerika :-D
Sander twee croissants, lekker amerikaans en helemaal niet frans ofzo en barbara twisted bagels. Die waren nieuw en daar houd ik wel van! Erg lekker maar snel op.
Toen een stukje rijden over de highway 1, erg leuke huizen gezien, heel gaaf in koloniale stijl en op ons gemakje naar Key West. Onderweg niet veel beleefd, paar foto's en filmpjes genomen, even gewacht voor de brug, ons verwonderd over hoe het kan dat er op de oude treinrails bomen groeien en ineens waren we er.
Helaas bij de receptie geen koffers, dus onze wal*mart-tasjes-verzameling mee naar boven genomen, laptopje opgeborgen en op naar Key West. Eerst gesproken met de 'concierge' die ons allerlei leuke tips gaf. In ieder geval waar we konden parkeren voor 10$ ipv voor 15$, dus dat was alweer mee genomen. Even rond gereden, bijna op het militaire terrein terecht gekomen (foutje van de BARBAR)en uiteindelijk toch bij de parkeerplek. Daarna te voet naar Duvalstreet, daar winkels gekeken, bij het HardRock cafe wat gedronken (en weer een glaasje voor de collectie!) meer winkels gekeken, bij het most southern point geweest, foto's genomen, een echt cobra (http://ic2.pbase.com/o6/81/540581/1/48330668.z3MoX9Tn.FordCobra196648330668.jpg) gezien (totaal vergeten daar een foto van te nemen, oeps!) Toen naar Mallory Square voor de straatartisten. Niks te zien!
Veels te vroeg natuurlijk, dus dan maar even lekker op het terras, eindelijk key lime pie gegeten. Erg lekker en voor herhaling vatbaar. Verder niet zoveel honger, dus toen de straatartisten kwamen zijn we een rondje gaan lopen.
Dat werd een kort rondje, dus maar gaan zitten op het randje om te genieten van de zonsondergang. Heel romantisch :-D (@ Els, maar niet zo mooi als in Egypte bij Old Cataract)
Toen de zon eindelijk onder was, wat duurde dat lang zeg!, even de cubaanse winkel in en een souvenier gekocht voor de vader van Barbara (we zullen niet verklappen wat het is, en er mag niet geraden worden ;-) ) en toen op naar de auto. Die stond er nog en met een kleine omweg, weer veroorzaakt door de BARBAR, kwamen we aan bij de BK waar we even wat hebben gegeten.
Bij de receptie, nog geen koffers!!! Virgin gebeld en de mevrouw vriendelijk doch dringend verzocht onze koffers op te sturen. Zo te zien aan de tracking zijn ze morgen op Key Largo. Anders: Sue you! Net even lekker gedouched en nu het verslag. Hopelijk maakt deze airco wat minder herrie zodat we wat beter slapen. We hebben hier trouwens ook een soort luchtbed, wat je harder en zachter kunt oppompen, dus dat is weer fijn voor de rug. Sander heeft ook nog even gebeld naar het volgende hotel, of ze aub onze koffers willen aanpakken want als ze ze terug sturen, gaat die nare mevrouw van de virgin ons niet meer helpen.
maandag 26 april 2010
Dag 5, 26 april 2010, Napels - Florida City.
Vannacht een paar keer wakker gebliksemt van al het onweer hier. Zo'n tropische bui hebben we nog nooit meegemaakt. Het lijkt er net op of alles weg spoelt! Het regende zo hard dat we de flats in de verte niet meer kunnen zien. Na een, nu wel warme, douche op naar het ontbijt. Er is hier echt van alles, je kunt weer zelf wafels maken, er is vers fruit, broodjes, muffins, tostibrood, een paar verschilllende soorten koffie, erg lekker uitgebreid. Omdat het zo hard regent besluiten we maar niet vandaag naar de Everglades te gaan. We hebben geen zin om weg te spoelen.
In plaats daarvan gaan we lekker winkelen in de Sawgrass Mils Outlet. Daar een salade gegeten, waar is wally boeken gekocht en Sander wat t shirts. Oja, onderweg was er een meneer, die verloor zijn fiets uit zijn achterbak. Gelukkig niet vlak voor ons en we zagen ook geen ongelukken gebeuren!
Nog steeds regenachtig dus op naar Florida city! Daar aangekomen hadden we nog een kleine hoop op onze koffers, maar helaas ze zijn er niet! Wat een gedoe zeg. Sander heeft direct gebeld, maar nu kregen we een meneer die zich er over verbaasde dat zijn collega had gezegd dat ze op zondag verstuurd zouden worden. Dan rijdt de fedex niet zei hij.
Nu is Sander weer aan de lijn, de meneer van de virging gaat één koffer opsturen. Want er is er maar een. Waar die andere is, ze hebben geen idee!
Na deel 1 van dit verslag op naar de wal*mart,want we hebben toch zwemspullen nodig als we willen gaan snorkelen. Daar gelijk een soort steunzolen gekocht voor Sander en eindelijk, eindelijk, eindelijk scrapspullen voor Barbara. Ook wat tegen de keelpijn van Barbara, hopelijk gaat dat snel over want zonder stem is echt niet handig. Daarna doorgereden naar het centrum van homestead. Wat eigenlijk niet te vinden was, want het bestaat uit de CVS en de Walgreens. Het verkeer wat de stad 'ín' reed, hoopte zich op dus we besloten maar door te rijden en ergens onderweg wat te eten. Maar toen we gingen keren, zag Barbara de dollar store dus daar moest eerst gestopt worden. Na een paar minuten, werd er gebeld. De Virgin-meneer: ja sorry, we hebben die andere koffer ook gevonden dus die sturen we gelijk mee met de fedex. Geweldig nieuws!!! Hopelijk hebben we dan morgen allebei onze koffers. Dan kunnen we tenminste onze eigen kleding weer aan.
Langzamerhand kregen we ook honger, dus de tomtom het eerste de beste restaurant laten opzoeken (@ Raoul, hij werkt geweldig :-D ) En uitgekomen bij een grill restaurant. Maar dan wel een echte amerikaanse. Een leuke meid in de bgediening, die nog nooit van nederland had gehoord, maar ons zalige sparribs serveerde! Als toetje zelfgemaakte bananenpudding en pecan pie voor Sander. Nog even gestopt bij de Best Buy voor een geheugenkaartje en daarna lekker terug naar de hotelkamer. Wel een andere als net, want de tv deed het in de ene niet en we moeten wel iets te doen hebben. ;-) Ondertussen is het kwart voor negen en gaan we nog even tv kijken en 'waar is wally' zoeken en dan lekker slapen.
Morgen gaan we weer proberen uit te slapen en op naar Key West!
In plaats daarvan gaan we lekker winkelen in de Sawgrass Mils Outlet. Daar een salade gegeten, waar is wally boeken gekocht en Sander wat t shirts. Oja, onderweg was er een meneer, die verloor zijn fiets uit zijn achterbak. Gelukkig niet vlak voor ons en we zagen ook geen ongelukken gebeuren!
Nog steeds regenachtig dus op naar Florida city! Daar aangekomen hadden we nog een kleine hoop op onze koffers, maar helaas ze zijn er niet! Wat een gedoe zeg. Sander heeft direct gebeld, maar nu kregen we een meneer die zich er over verbaasde dat zijn collega had gezegd dat ze op zondag verstuurd zouden worden. Dan rijdt de fedex niet zei hij.
Nu is Sander weer aan de lijn, de meneer van de virging gaat één koffer opsturen. Want er is er maar een. Waar die andere is, ze hebben geen idee!
Na deel 1 van dit verslag op naar de wal*mart,want we hebben toch zwemspullen nodig als we willen gaan snorkelen. Daar gelijk een soort steunzolen gekocht voor Sander en eindelijk, eindelijk, eindelijk scrapspullen voor Barbara. Ook wat tegen de keelpijn van Barbara, hopelijk gaat dat snel over want zonder stem is echt niet handig. Daarna doorgereden naar het centrum van homestead. Wat eigenlijk niet te vinden was, want het bestaat uit de CVS en de Walgreens. Het verkeer wat de stad 'ín' reed, hoopte zich op dus we besloten maar door te rijden en ergens onderweg wat te eten. Maar toen we gingen keren, zag Barbara de dollar store dus daar moest eerst gestopt worden. Na een paar minuten, werd er gebeld. De Virgin-meneer: ja sorry, we hebben die andere koffer ook gevonden dus die sturen we gelijk mee met de fedex. Geweldig nieuws!!! Hopelijk hebben we dan morgen allebei onze koffers. Dan kunnen we tenminste onze eigen kleding weer aan.
Langzamerhand kregen we ook honger, dus de tomtom het eerste de beste restaurant laten opzoeken (@ Raoul, hij werkt geweldig :-D ) En uitgekomen bij een grill restaurant. Maar dan wel een echte amerikaanse. Een leuke meid in de bgediening, die nog nooit van nederland had gehoord, maar ons zalige sparribs serveerde! Als toetje zelfgemaakte bananenpudding en pecan pie voor Sander. Nog even gestopt bij de Best Buy voor een geheugenkaartje en daarna lekker terug naar de hotelkamer. Wel een andere als net, want de tv deed het in de ene niet en we moeten wel iets te doen hebben. ;-) Ondertussen is het kwart voor negen en gaan we nog even tv kijken en 'waar is wally' zoeken en dan lekker slapen.
Morgen gaan we weer proberen uit te slapen en op naar Key West!
zondag 25 april 2010
Dag 4, 25 april 2010, Sarasota - Napels
Omdat we allebei vroeg wakker zijn, ook maar vroeg naar het onbijt! Om half acht zaten we al aan de cornflakes en aan de bagels met jelly. De tassen (van de wal*mart) ingepakt en op naar de uitcheckbalie. Daar konden we na het inleveren van de pasje gelijk door lopen naar de auto. Buiten ziet het er bewolkt uit en we denken dat de weer-dame best eens gelijk kan krijgen. Die heeft namelijk net op het nieuws gezegd dat vanavond gaat regenen! De koude flesjes water gaan in de leuning en we zijn klaar voor ons volgende ritje.
Dan op naar het Mayakka state park, dat is ongeveer een uurtje rijden van ons hotel. Daar aangekomen betalen we de entree. De pasjes van vorige jaar zijn hier helaas niet geldig, maar het geld gaat naar het behouden van het park dus we hebben vrede met de 6$ die we hier moeten betalen. De belangrijkste route door dit park, is een scenic drive, dus we kunnen lekker in de warme auto blijven zitten. Onderweg is er een korte wandeling en een stukje verder op een camping met winkel. Hier gaan we natuurlijk op jacht naar de vaste souvenir, maar deze word helaas niet gevonden. Wel een lachende aligator en je kunt hier ook een airboat tour doen.
We rijden nog een klein stukje door naar de bird-boardwalk, maar hier is niet veel te zien. De staan alleen maar een beetje te verbranden, dus we besluiten door te rijden naar de outlet. Het is pas 10 uur, dus daar hebben we alle tijd voor. Na een half uurtje rijden, rijden we er bijna voorbij :-)
Eigenlijk shoppen we er niet zoveel, alleen een afritsbroek voor Sander. We krijgen daar wel 20% extra korting op, omdat we ons e-mailadres geven voor wat spam! Halverwege nemen we bij de Starbucks een kopje thee met een koekje en een watertje met een koekje en dan kunnen we er weer even tegen aan! Oja, bijna vergeten, Barbara koopt nog wat ondergoed, waar Sander 3 kwartier voor moet wachten. Verder geen bijzondere dingen, of dingen die we toch niet meer naar huis kunnen nemen.
Sander belt de Virgin-dame nog een keer (vergoeden ze die telefoonkosten ook, maar eens even vragen als we weer op het vliegveld zijn) en nu hebben ze onze andere koffer ook gevonden! Ze zal ze versturen naar Florida-City. Jammer, we hadden gehoopt vanavond alvast een koffer te kunnen openmaken, met onze eigen kleding! Maar goed, fijn dat die andere ook terecht is. Volgend jaar wil ik er heel groot op zetten: Barbaras Webshop, dan kan hij ook niet kwijt raken. Ik ben benieuwd of alles er nog in zit. Sander z'n vezels beginnen namelijk langzaam op te raken en hoewel ze hier ook alle soorten en maten hebben, zijn zijn eigen vezels toch wel het fijnst!
Ondanks de teleurstelling (moeten we wéér winkelen :-D ) besluiten we toch naar Corkscrew Swamp te gaan. Daar verwachten we niet zoveel van, maar toch betalen we 20$ entree.
Gelukkig krijgen we daar geen spijt van! De boardwalk is erg mooi en heel goed onderhouden. Er is van alles te zien een een foto of vijftig maak ik zeker wel. Een paar filmpjes om de rust daar te laten horen, worden ook mooi. We zien zelfs 2 aligators! Tenminste er is een meneer die ze ziet, want wij waren ze zo voorbij gelopen! Later lezen we op het bord (waarop bezoekers kunnen laten weten wat ze hebben gezien) dat er ook een baby bij is, maar daar voor moeten we dan de foto nog maar eens heel goed bekijken. In de giftshop hebben we nu wel mijn vaste souvenir en ik krijg dan ook nog 2 minuten om hem te kopen. De giftshop gaat namelijk om 17:00 dicht en die mensen willen natuurlijk ook naar huis. Dus niet verder rondgekeken, maar gewoon gelijk gevraagd en een bamboo-versie gekocht.
We programmeren de TOMTOM maar weer eens in en rijden een een klein half uurtje naar het volgende hotel. We hebben nog nooit van staybridge gehoord, dus we stellen er ons niet te veel van voor. Weer zo'n verrassing. Het is geen hotelkamer maar een suite dus met een keuken. (niet dat we gaan koken ofzo ) en een redelijke douche. Hij is wel een beetje koud, maar aangezien het hier snik en snikheet is, is dat niet zo heel erg. Barbara kan maar moeilijk aan de warmte wennen (van wie zou ze dat hebben :-) ) dus die vind een coole douche niet zo erg. Het zeepje word als eerste ingepikt en Sander gebruikt onder de douche de shampoo, die erg lekker ruikt.
Sander trekt zijn nieuwe quicksilver en afritsbroek aan en we gaan op zoek naar spare-ribs want daar heeft Sander trek in. Bij de receptie vragen we een adresje en gelijk waar de Wal*mart te vinden is. De receptie-dame wijst ons naar city-grill maar onderweg komen we een Outback tegen. Daar hebben we al heel wat verhalen over gehoord, dus daar maar even gaan kijken. Binnen blijkt het ont-zett-end druk te zijn, dus die slaan we maar over. We rijden een stukje verder en zien daar de longhorn, waar we ook al eerder wat over gehoord hebben. We besluiten daar wat te gaan eten. Bij binnenkomst natuurlijk naar een plekje gedirigeerd en we bestellen water en een raspberry tea (dat is er een met wodka en hij is zalig).
Sander gaat voor de spareribs en Barbara neemt steak. Beide gerechten zijn erg goed bereid en we nemen samen een klein toetje voor toe. We proberen een beetje rustig aan te doen en de afgelopen 3 dagen lukt dat best!
Weer op weg naar onze meest bezochte winkel in de afgelopen 3 dagen, de Wal*mart. Deze keer wat shirts voor Barbara en eindelijk ook muisjes voor de poesjes. Nu maar hopen dat ze nieuwe net zo fijn vinden als die oude. Nog wat schone sokken en een lippenstiftje, want dit zitten natuurlijk ook allemaal in de koffer. Oja, ook nog strepsils, maar dan de amerikaanse variant, want al die warmte en airco gaat niet in je koude kleren zitten. In de koffer zit Tragitol. We hadden natuurlijk wel gerekend op keelpijn, maar niet op het feit dat we onze koffers niet zouden hebben :-)
Gelukkig zijn alle opladers wel meegekomen in de rugzak, dat maakt laptoppen en fotograferen toch wel weer makkelijk.
Bij terugkomst in het hotel, stapt Sander gelijk in bed. Hij is moe van al het winkelen en heeft pijn in zijn kuiten van het board-walken. Barbara typt het verslag, helaas is er geen internet, dus het plaatsen moet tot morgen wachten. De receptie-dame heeft ons verteld dat er werkzaamheden zijn.
Morgen ontbijt tot half tien, maar zo te zien een hele uitgebreide. Ben benieuwd!
Dan op naar het Mayakka state park, dat is ongeveer een uurtje rijden van ons hotel. Daar aangekomen betalen we de entree. De pasjes van vorige jaar zijn hier helaas niet geldig, maar het geld gaat naar het behouden van het park dus we hebben vrede met de 6$ die we hier moeten betalen. De belangrijkste route door dit park, is een scenic drive, dus we kunnen lekker in de warme auto blijven zitten. Onderweg is er een korte wandeling en een stukje verder op een camping met winkel. Hier gaan we natuurlijk op jacht naar de vaste souvenir, maar deze word helaas niet gevonden. Wel een lachende aligator en je kunt hier ook een airboat tour doen.
We rijden nog een klein stukje door naar de bird-boardwalk, maar hier is niet veel te zien. De staan alleen maar een beetje te verbranden, dus we besluiten door te rijden naar de outlet. Het is pas 10 uur, dus daar hebben we alle tijd voor. Na een half uurtje rijden, rijden we er bijna voorbij :-)
Eigenlijk shoppen we er niet zoveel, alleen een afritsbroek voor Sander. We krijgen daar wel 20% extra korting op, omdat we ons e-mailadres geven voor wat spam! Halverwege nemen we bij de Starbucks een kopje thee met een koekje en een watertje met een koekje en dan kunnen we er weer even tegen aan! Oja, bijna vergeten, Barbara koopt nog wat ondergoed, waar Sander 3 kwartier voor moet wachten. Verder geen bijzondere dingen, of dingen die we toch niet meer naar huis kunnen nemen.
Sander belt de Virgin-dame nog een keer (vergoeden ze die telefoonkosten ook, maar eens even vragen als we weer op het vliegveld zijn) en nu hebben ze onze andere koffer ook gevonden! Ze zal ze versturen naar Florida-City. Jammer, we hadden gehoopt vanavond alvast een koffer te kunnen openmaken, met onze eigen kleding! Maar goed, fijn dat die andere ook terecht is. Volgend jaar wil ik er heel groot op zetten: Barbaras Webshop, dan kan hij ook niet kwijt raken. Ik ben benieuwd of alles er nog in zit. Sander z'n vezels beginnen namelijk langzaam op te raken en hoewel ze hier ook alle soorten en maten hebben, zijn zijn eigen vezels toch wel het fijnst!
Ondanks de teleurstelling (moeten we wéér winkelen :-D ) besluiten we toch naar Corkscrew Swamp te gaan. Daar verwachten we niet zoveel van, maar toch betalen we 20$ entree.
Gelukkig krijgen we daar geen spijt van! De boardwalk is erg mooi en heel goed onderhouden. Er is van alles te zien een een foto of vijftig maak ik zeker wel. Een paar filmpjes om de rust daar te laten horen, worden ook mooi. We zien zelfs 2 aligators! Tenminste er is een meneer die ze ziet, want wij waren ze zo voorbij gelopen! Later lezen we op het bord (waarop bezoekers kunnen laten weten wat ze hebben gezien) dat er ook een baby bij is, maar daar voor moeten we dan de foto nog maar eens heel goed bekijken. In de giftshop hebben we nu wel mijn vaste souvenir en ik krijg dan ook nog 2 minuten om hem te kopen. De giftshop gaat namelijk om 17:00 dicht en die mensen willen natuurlijk ook naar huis. Dus niet verder rondgekeken, maar gewoon gelijk gevraagd en een bamboo-versie gekocht.
We programmeren de TOMTOM maar weer eens in en rijden een een klein half uurtje naar het volgende hotel. We hebben nog nooit van staybridge gehoord, dus we stellen er ons niet te veel van voor. Weer zo'n verrassing. Het is geen hotelkamer maar een suite dus met een keuken. (niet dat we gaan koken ofzo ) en een redelijke douche. Hij is wel een beetje koud, maar aangezien het hier snik en snikheet is, is dat niet zo heel erg. Barbara kan maar moeilijk aan de warmte wennen (van wie zou ze dat hebben :-) ) dus die vind een coole douche niet zo erg. Het zeepje word als eerste ingepikt en Sander gebruikt onder de douche de shampoo, die erg lekker ruikt.
Sander trekt zijn nieuwe quicksilver en afritsbroek aan en we gaan op zoek naar spare-ribs want daar heeft Sander trek in. Bij de receptie vragen we een adresje en gelijk waar de Wal*mart te vinden is. De receptie-dame wijst ons naar city-grill maar onderweg komen we een Outback tegen. Daar hebben we al heel wat verhalen over gehoord, dus daar maar even gaan kijken. Binnen blijkt het ont-zett-end druk te zijn, dus die slaan we maar over. We rijden een stukje verder en zien daar de longhorn, waar we ook al eerder wat over gehoord hebben. We besluiten daar wat te gaan eten. Bij binnenkomst natuurlijk naar een plekje gedirigeerd en we bestellen water en een raspberry tea (dat is er een met wodka en hij is zalig).
Sander gaat voor de spareribs en Barbara neemt steak. Beide gerechten zijn erg goed bereid en we nemen samen een klein toetje voor toe. We proberen een beetje rustig aan te doen en de afgelopen 3 dagen lukt dat best!
Weer op weg naar onze meest bezochte winkel in de afgelopen 3 dagen, de Wal*mart. Deze keer wat shirts voor Barbara en eindelijk ook muisjes voor de poesjes. Nu maar hopen dat ze nieuwe net zo fijn vinden als die oude. Nog wat schone sokken en een lippenstiftje, want dit zitten natuurlijk ook allemaal in de koffer. Oja, ook nog strepsils, maar dan de amerikaanse variant, want al die warmte en airco gaat niet in je koude kleren zitten. In de koffer zit Tragitol. We hadden natuurlijk wel gerekend op keelpijn, maar niet op het feit dat we onze koffers niet zouden hebben :-)
Gelukkig zijn alle opladers wel meegekomen in de rugzak, dat maakt laptoppen en fotograferen toch wel weer makkelijk.
Bij terugkomst in het hotel, stapt Sander gelijk in bed. Hij is moe van al het winkelen en heeft pijn in zijn kuiten van het board-walken. Barbara typt het verslag, helaas is er geen internet, dus het plaatsen moet tot morgen wachten. De receptie-dame heeft ons verteld dat er werkzaamheden zijn.
Morgen ontbijt tot half tien, maar zo te zien een hele uitgebreide. Ben benieuwd!
Dag 3, 24 april 2010, St. Petersburg - Sarasota.
Vanmorgen lekker uitgeslapen, wat niet helemaal de planning was maar wel erg fijn voor in de vakantie! Na het complementaire ontbijt, wat ons reuze meeviel (er waren bagels, jam, pindakaas, koffie, thee, sapjes, en je kon zelf wafels maken! ) alle tasjes van de wal*mart weer ingepakt en in de auto gezet. Onderweg naar Bush Gardens!!
Bij aankomst de auto geparkeerd voor 12$ en op naar de ingang. Daar konden we redelijk snel doorlopen want we hadden de tickets al geprint. Als we dat wilden konden we nog een keer voor de helft van de prijs, maar ja het is wel een beetje uit de route vanuit de Everglades. :-)
Gelijk doorgelopen naar een van de grote achtbanen, waar Sander gelijk kon doorlopen. Het was gelukkig nog niet zo druk. Daarna door naar de volgende achtbaan, een houten, waar sander maar een minuutje of tien hoefde te wachten. En Barbara dus ook! Barbara had bijna een henna-tatoo laten zetten, maar er was geen ontwerpje wat haar beviel. Na deze houten achtbaan een slushpuppie in alle kleuren voor Barbara en een watertje voor Sander. Op naar de volgende achterbaan! Daar was het wat drukker en moest die arme Sander, in zijn eentje, zeker twintig minuten wachten (Marcel en Esmay, jullie aanwezigheid is echt dringend gewenst :-D ) Barbara heeft ondertussen wat gewinkeld maar niet geslaagd voor een nieuw shirt voor Sander.
Toen op naar iets te eten in Timbuktu (het bestaat echt!) waar we voor een portie frietjes, een corndog en chicken strips gingen. Uiteraard voorzien van ketchup en mosterd, maar geen mayo.
Gelijk de dame van virgin even gebeld, maar Sander kreeg de voicemail. Gisteren had ze de voicemail ingesproken bij het hotel, maar er stond niet veel op.
Met de skysafari weer terug naar het begin, Barbara vond het al lang niet meer zo eng als die keer in San Diego, waar de rij inmiddels was gegroeid tot zeker 20 minuten. Nog wat foto's genomen en toen via het apen deel terug naar de ingang. We moeten bekennen: we vonden het aardig. Maar niet overweldigend, we zijn er niet zeker van of dit komt omdat de Safari-trein het niet deed, of omdat Barbara zo lang moest wachten, maar het is niet echt ons park. Het was allemaal schoon en netjes, daar lag het zeker niet aan. Maar we zouden er geen twee dagen zoet kunnen zijn, zeker omdat we de shows niet zo intressant vonden.
Nadat we onze auto weer hadden gevonden,bij parkeerplaats F, zagen we dat de koffer mevrouw had gebeld. Sander heeft haar terug gebeld en geloof het of niet, ze hebben maar een van onze koffers gestuurd van af Manchester. Die gaat ze nu opsturen naar Napels. We zijn heel hard aan het duimen dat het de koffer is met de toiletspullen. We hadden al eerder gelezen over kwijt geraakte koffers, dus we pakken ze meestal half om half (de helft voor Barbara en de helft voor Sander) dus we waren wel een beetje voorbereid :-)
Daarna op weg naar Ellonton Prime Outlets, waar we lekker hebben gewinkeld bij Tommy.
Ook een wrapje gegeten. Oja en een quick silver shirt voor Sander.
Toen door naar Sarasota, waar de Quinta Inn er al beter uit zag die van gisteren. We werden keurig ontvangen maar er waren nog geen koffers. Onderweg zagen we een minigolf baan, dus na een rondje door het centrum van Sarasota, hebben we daar nog een rondje gespeeld. Natuurlijk heeft Sander "gewonnen" anders zou er geen lol aan zijn, hihhihi. Na een ijsje dan op weg naar het hotel. Even snel een beetje opgeruimd op de achterbank, al die lege waterflesjes, dat ziet er ook zo rommelig uit.
In de kamer onze nieuwe aanwinsten nog even bekeken, reacties gelezen op de blog (het blijft toch leuk als iedereen met je mee leeft!), lekker onder de douche geweest en nu: naar bed!
Bij aankomst de auto geparkeerd voor 12$ en op naar de ingang. Daar konden we redelijk snel doorlopen want we hadden de tickets al geprint. Als we dat wilden konden we nog een keer voor de helft van de prijs, maar ja het is wel een beetje uit de route vanuit de Everglades. :-)
Gelijk doorgelopen naar een van de grote achtbanen, waar Sander gelijk kon doorlopen. Het was gelukkig nog niet zo druk. Daarna door naar de volgende achtbaan, een houten, waar sander maar een minuutje of tien hoefde te wachten. En Barbara dus ook! Barbara had bijna een henna-tatoo laten zetten, maar er was geen ontwerpje wat haar beviel. Na deze houten achtbaan een slushpuppie in alle kleuren voor Barbara en een watertje voor Sander. Op naar de volgende achterbaan! Daar was het wat drukker en moest die arme Sander, in zijn eentje, zeker twintig minuten wachten (Marcel en Esmay, jullie aanwezigheid is echt dringend gewenst :-D ) Barbara heeft ondertussen wat gewinkeld maar niet geslaagd voor een nieuw shirt voor Sander.
Toen op naar iets te eten in Timbuktu (het bestaat echt!) waar we voor een portie frietjes, een corndog en chicken strips gingen. Uiteraard voorzien van ketchup en mosterd, maar geen mayo.
Gelijk de dame van virgin even gebeld, maar Sander kreeg de voicemail. Gisteren had ze de voicemail ingesproken bij het hotel, maar er stond niet veel op.
Met de skysafari weer terug naar het begin, Barbara vond het al lang niet meer zo eng als die keer in San Diego, waar de rij inmiddels was gegroeid tot zeker 20 minuten. Nog wat foto's genomen en toen via het apen deel terug naar de ingang. We moeten bekennen: we vonden het aardig. Maar niet overweldigend, we zijn er niet zeker van of dit komt omdat de Safari-trein het niet deed, of omdat Barbara zo lang moest wachten, maar het is niet echt ons park. Het was allemaal schoon en netjes, daar lag het zeker niet aan. Maar we zouden er geen twee dagen zoet kunnen zijn, zeker omdat we de shows niet zo intressant vonden.
Nadat we onze auto weer hadden gevonden,bij parkeerplaats F, zagen we dat de koffer mevrouw had gebeld. Sander heeft haar terug gebeld en geloof het of niet, ze hebben maar een van onze koffers gestuurd van af Manchester. Die gaat ze nu opsturen naar Napels. We zijn heel hard aan het duimen dat het de koffer is met de toiletspullen. We hadden al eerder gelezen over kwijt geraakte koffers, dus we pakken ze meestal half om half (de helft voor Barbara en de helft voor Sander) dus we waren wel een beetje voorbereid :-)
Daarna op weg naar Ellonton Prime Outlets, waar we lekker hebben gewinkeld bij Tommy.
Ook een wrapje gegeten. Oja en een quick silver shirt voor Sander.
Toen door naar Sarasota, waar de Quinta Inn er al beter uit zag die van gisteren. We werden keurig ontvangen maar er waren nog geen koffers. Onderweg zagen we een minigolf baan, dus na een rondje door het centrum van Sarasota, hebben we daar nog een rondje gespeeld. Natuurlijk heeft Sander "gewonnen" anders zou er geen lol aan zijn, hihhihi. Na een ijsje dan op weg naar het hotel. Even snel een beetje opgeruimd op de achterbank, al die lege waterflesjes, dat ziet er ook zo rommelig uit.
In de kamer onze nieuwe aanwinsten nog even bekeken, reacties gelezen op de blog (het blijft toch leuk als iedereen met je mee leeft!), lekker onder de douche geweest en nu: naar bed!
zaterdag 24 april 2010
Dag 2, 23 april 2010, Orlando - St. Petersburg.
Vanmorgen lekker uitgeslapen maar allebei met hoofpijn opgestaan, niet helemaal de planning.
Omdat we allebei best moe zijn besloten om maar niet naar bush gardens te gaan. Je moet wel een beetje uitgerust zijn, wil je er plezier van hebben! Dus op naar de Bass Pro om daar op zoek te gaan naar schoenen en afritsbroeken voor Sander. En misschien zo'n ingewikkeld molentje voor de hengel van de vader van Sander, maar dat zien we daar wel! We gaan eerst nog even naar de Wal*Mart voor wat gel, een borstel en een dagcreme-tje. Want dat waren we natuurlijk vergeten gisteren. Toen naar de Basspro, twee paar schoenen gescoord en een afritsbroek, maar geen molentje. Die zijn hier net zo duur als thuis, dus dat heeft geen zin.
Toen op weg naar Saint Petersburg, waar we na even zoeken gelijk terecht konden op onze kamer. Ietsje kleiner als die van gisteren, maar wel met twee bedden! Een voor de koffers en een voor ons. Oja, de koffers. Sander heeft gebeld en ze zijn aangekomen vanuit Manchester. De virgin-dame zou ze per koerier naar ons hotel hier sturen, maar inmiddels is het half tien en zijn er nog niet. Het optimisme van vanmiddag toen Sander die dame sprak is inmiddels wel weer gedaald. Maar goed, na het inchecken, zijn we naar wimsodoodle gegaan.
Hier wilde Barbara scrap spullen komen, maar alles was stik-duur. Dat werd dus niet zoveel als gehoopt, maar wel wat leuke dingen. Daarna naar het Dali museum. Waar we om half vijf aankwamen maar wat om vijf uur dicht ging. Oeps, dat had dus niet meer zoveel zin $17 voor een half uurtje! Na wat rondshoppen in de museum shop kregen we wel wat honger.
Omdat we allebei best moe zijn besloten om maar niet naar bush gardens te gaan. Je moet wel een beetje uitgerust zijn, wil je er plezier van hebben! Dus op naar de Bass Pro om daar op zoek te gaan naar schoenen en afritsbroeken voor Sander. En misschien zo'n ingewikkeld molentje voor de hengel van de vader van Sander, maar dat zien we daar wel! We gaan eerst nog even naar de Wal*Mart voor wat gel, een borstel en een dagcreme-tje. Want dat waren we natuurlijk vergeten gisteren. Toen naar de Basspro, twee paar schoenen gescoord en een afritsbroek, maar geen molentje. Die zijn hier net zo duur als thuis, dus dat heeft geen zin.
Toen op weg naar Saint Petersburg, waar we na even zoeken gelijk terecht konden op onze kamer. Ietsje kleiner als die van gisteren, maar wel met twee bedden! Een voor de koffers en een voor ons. Oja, de koffers. Sander heeft gebeld en ze zijn aangekomen vanuit Manchester. De virgin-dame zou ze per koerier naar ons hotel hier sturen, maar inmiddels is het half tien en zijn er nog niet. Het optimisme van vanmiddag toen Sander die dame sprak is inmiddels wel weer gedaald. Maar goed, na het inchecken, zijn we naar wimsodoodle gegaan.
Hier wilde Barbara scrap spullen komen, maar alles was stik-duur. Dat werd dus niet zoveel als gehoopt, maar wel wat leuke dingen. Daarna naar het Dali museum. Waar we om half vijf aankwamen maar wat om vijf uur dicht ging. Oeps, dat had dus niet meer zoveel zin $17 voor een half uurtje! Na wat rondshoppen in de museum shop kregen we wel wat honger.
Dus na een rondje of drie door St. Petersburg, we zijn niet eigenwijs tomtom, maar we geloven echt niet dat we daar heen moeten!! Uiteindelijk de auto geparkeerd aan 2th avenu en gelopen naar het tapas restaurant. Daar binnen gezeten en lekker gegeten.
We hadden: gehaktballetjes, olijfjes, broodje pesto-kaas-serrano ham-sla, spaanse salade, vers warm broodje met olijfolie. Daarna hadden we geen honger meer, niet eens een toetje gegeten!
Barbara had een lekkere coctail met Peer en Sander water. Daarna nog even naar de mini tuintje met allerlei soorten palmen. Sander zag daar een gele chalanger (als je het zo schrijft ;-) ) en was ook weer blij. Er was vanavond ook een wedstrijd van de Rays, dus het was overal ontzettend druk.
Na het eten naar de kamer en allebie erg moe. omdat we niet om half zeven naar bed wilden gaan, nog even naar de wallgreens. Daar blauwe kaugummetjes gekocht en koortslipcreme voor Sander, want dat hebben we wel, maar het zit in de koffer.
We hebben al twee keer gevraagd, maar ze zijn er nog niet. Dus we wachten vol spanning af, of ze ons gaan bellen of dat ze ze gewoon morgen naar Sarasota sturen!
Inmiddels is het half tien en gaan we tandenpoetsen en slapen.
(Sorry Edgar geen urencode bij de hand, dus daarom een kort verslag van vandaag :-D )
ps het verslag was natuurlijk al lang af, maar we hadden even geen internet verbinding!
vrijdag 23 april 2010
Dag 1,22 april 2010, Rotterdam - Amsterdam - Manchester - Orlando.
Na de vreselijk vroege wekker nog snel de toilettassen ingepakt en samen even wat gegeten.
Rond kwart over zes naar de metro, waar we nog 20 minuten moesten wachten op een totaal uitgestorven perron! Na een kwartier werd de rest van de wereld ook wakker want er waren zover meer mensen die wilde instappen en er zaten zelfs mensen in :-)
Op Alexander een treinkaartje gekocht en naar Rotterdam Centraal en door naar Schiphol. Ruim op tijd volgens onze planning (10 uur vertrekken, 7 uur aanwezig zijn) alleen waar we even geen rekening mee houden gehouden was dat de hele vertrekhal vol zou staan met mensen. Gelukkig had Sander een sluiproute ontdekt en konden we nog net naar binnen waarna het achter ons werd afgesloten.
Gelukkig had Sander gisteren al ingecheckt, dus het was een kwestie van de boardingpassen uitprinten (half uurtje wachten) en de koffers inchecken (nog een half uurtje wachten:-) ) met de self service (gemaakt door Lasertec) Daarna door naar een broodje, want zo'n eind onderweg zijn valt niet mee. Nog even wachten voor we mochten boarden en we gingen mooi op tijd op weg naar Manchester, een kwartiertje vertraging valt reuze mee!
Eenmaal aangekomen in Manchester gaan we naar de transferhal, waar we helemaal alleen staan. Zou dat wel goed zijn, is er dan werkelijk helemaal niemand die ook wil overstappen???? Na een minuutje of tien komt er een busje en we zijn echt de enige die van T2 naar de transferhal willen. We horen van de bestuurder (van een jaar of 80) dat we ook hier weer terugkomen, we zijn benieuwd. Eenmaal in de transferhal aangekomen, hebben we geen boardingpassen, dus moeten we even wachten. Er is maar liefst één dame om alle passagiers te helpen. Alle vier de passagiers moet ik er dan wel even bij vertellen. Een stel komt uit kopenhagen en is al vier dagen onderweg om thuis te komen. Een meneer alleen wil ook mee met onze vlucht, maar het omboeken blijkt niet goed te zijn gegaan. De baliedame kan maar met veel pijn en moeite iemand bereiken voor onze vlucht en ze geeft handmatig onze koffernummers door. Als dat maar goed gaat!
Wij gaan ondertussen door de security en Barbara's tas word zelfs gecontroleerd op heroine (zoals op tv bij Bordercontrol :-) ) Natuurlijk zit dat er niet in en mogen we door lopen. De dame van de volgende balie noteert met de hand waar we vandaan komen en heen willen en dan worden we weer naar de bus gestuurd om naar T2 te gaan. Jammer genoeg niet dezelfde meneer, maar via de achterom weggetjes komen we toch daar waar we zijn moeten.
Intussen hebben we een beetje trek, dus we pinnen wat ponden (je kunt niet eens met euro's betalen!) en nemen een broodje en een drinkje. Dan door naar de incheck van onze vlucht naar Orlando. We worden allemaal gefoullieerd en alle tassen worden opengemaakt en doorzocht. Dat hebben we nog niet eerder meegemaakt en we zijn echt onder de indruk!
Met enorme lange duur van de vlucht zullen we jullie niet vervelen, omdat virgin een "oud" entertainment systeem heeft vergeleken met dat van Delta, kunnen we alleen maar allemaal tegelijk naar dezelfde films kijken en kun je ook geen spelletjes spelen. Echt balen!! We zijn gewoon verwend geraakt bij Delta. We eten nog een kipje met boontjes en aardappeltjes met een chocolade toetje en krijgen vlak voor we gaan landen nog een kopje thee met een muffin. Dan is het eindelijk zover en zetten we voet op Amerikaanse bodem. Oja, Barbara heeft de vlucht met bijna geen rugpijn overleefd!!!
Even door de security, foto-tje, vingerafdrukje, esta verklarinkje en klaar zijn we. Vol vertrouwen (nog) lopen we naar de band voor de koffers en je raad het al: die zijn er niet. We vragen het voor de zekerheid nog even, maar meer koffers komen er echt niet. Die staan natuurlijk nog op Manchester bij die handige baliedame! Voor deze zekerheid nog even naar beneden waar alle overgebleven koffers terecht komen, maar ook daar onze koffers niet!!!
We spreken een dame aan van Virgin en ze doet een boeking voor ons. We mogen voor 100$ pyama's kopen en toiletspullen wat we dan vergoed krijgen. Als ze de koffers vinden, sturen ze die na. We laten de adressen achter van de komende drie dagen en gaan vol goede moed naar Dollar, waar we onze auto willen ophalen.
Dat gaat wel gewoon goed en even laten hebben we een mooi ford explorer uitgezocht.
We rijden door naar het hotel wat we dankzij de tomtom en de route beschrijving in een keer kunnen vinden en checken daarin. Alles is al betaald door Hotwire, dus dat is geen probleem
Omdat we niet superveel honger hebben en een pyama nodig hebben, rijden we even naar de walmart, waar we al snel door die 100$ heen zijn :-) maar daar heb ik wel een tinkerbell pyama voor (dat vertel ik natuurlijk niet om bepaald mensen jaloers te maken ;-) ) en hij zit heel lekker.
Oja, we kopen natuurlijk korte broeken, sokken, shirtjes, water en brood , goed voor de lijn hihi.
In het Raddison Hotel, kan mijn "hobby" weer beginnen, het eerste zeepje zit in de tas!
Dan is het tijd om te gaan slapen, want ik heb onderhand lucifers nodig om mijn ogen open te houden, want het is nu 4:19 nederlandse tijd! dus snel nog even het reisverslag en dan..... zzzzzzz
Rond kwart over zes naar de metro, waar we nog 20 minuten moesten wachten op een totaal uitgestorven perron! Na een kwartier werd de rest van de wereld ook wakker want er waren zover meer mensen die wilde instappen en er zaten zelfs mensen in :-)
Op Alexander een treinkaartje gekocht en naar Rotterdam Centraal en door naar Schiphol. Ruim op tijd volgens onze planning (10 uur vertrekken, 7 uur aanwezig zijn) alleen waar we even geen rekening mee houden gehouden was dat de hele vertrekhal vol zou staan met mensen. Gelukkig had Sander een sluiproute ontdekt en konden we nog net naar binnen waarna het achter ons werd afgesloten.
Gelukkig had Sander gisteren al ingecheckt, dus het was een kwestie van de boardingpassen uitprinten (half uurtje wachten) en de koffers inchecken (nog een half uurtje wachten:-) ) met de self service (gemaakt door Lasertec) Daarna door naar een broodje, want zo'n eind onderweg zijn valt niet mee. Nog even wachten voor we mochten boarden en we gingen mooi op tijd op weg naar Manchester, een kwartiertje vertraging valt reuze mee!
Eenmaal aangekomen in Manchester gaan we naar de transferhal, waar we helemaal alleen staan. Zou dat wel goed zijn, is er dan werkelijk helemaal niemand die ook wil overstappen???? Na een minuutje of tien komt er een busje en we zijn echt de enige die van T2 naar de transferhal willen. We horen van de bestuurder (van een jaar of 80) dat we ook hier weer terugkomen, we zijn benieuwd. Eenmaal in de transferhal aangekomen, hebben we geen boardingpassen, dus moeten we even wachten. Er is maar liefst één dame om alle passagiers te helpen. Alle vier de passagiers moet ik er dan wel even bij vertellen. Een stel komt uit kopenhagen en is al vier dagen onderweg om thuis te komen. Een meneer alleen wil ook mee met onze vlucht, maar het omboeken blijkt niet goed te zijn gegaan. De baliedame kan maar met veel pijn en moeite iemand bereiken voor onze vlucht en ze geeft handmatig onze koffernummers door. Als dat maar goed gaat!
Wij gaan ondertussen door de security en Barbara's tas word zelfs gecontroleerd op heroine (zoals op tv bij Bordercontrol :-) ) Natuurlijk zit dat er niet in en mogen we door lopen. De dame van de volgende balie noteert met de hand waar we vandaan komen en heen willen en dan worden we weer naar de bus gestuurd om naar T2 te gaan. Jammer genoeg niet dezelfde meneer, maar via de achterom weggetjes komen we toch daar waar we zijn moeten.
Intussen hebben we een beetje trek, dus we pinnen wat ponden (je kunt niet eens met euro's betalen!) en nemen een broodje en een drinkje. Dan door naar de incheck van onze vlucht naar Orlando. We worden allemaal gefoullieerd en alle tassen worden opengemaakt en doorzocht. Dat hebben we nog niet eerder meegemaakt en we zijn echt onder de indruk!
Met enorme lange duur van de vlucht zullen we jullie niet vervelen, omdat virgin een "oud" entertainment systeem heeft vergeleken met dat van Delta, kunnen we alleen maar allemaal tegelijk naar dezelfde films kijken en kun je ook geen spelletjes spelen. Echt balen!! We zijn gewoon verwend geraakt bij Delta. We eten nog een kipje met boontjes en aardappeltjes met een chocolade toetje en krijgen vlak voor we gaan landen nog een kopje thee met een muffin. Dan is het eindelijk zover en zetten we voet op Amerikaanse bodem. Oja, Barbara heeft de vlucht met bijna geen rugpijn overleefd!!!
Even door de security, foto-tje, vingerafdrukje, esta verklarinkje en klaar zijn we. Vol vertrouwen (nog) lopen we naar de band voor de koffers en je raad het al: die zijn er niet. We vragen het voor de zekerheid nog even, maar meer koffers komen er echt niet. Die staan natuurlijk nog op Manchester bij die handige baliedame! Voor deze zekerheid nog even naar beneden waar alle overgebleven koffers terecht komen, maar ook daar onze koffers niet!!!
We spreken een dame aan van Virgin en ze doet een boeking voor ons. We mogen voor 100$ pyama's kopen en toiletspullen wat we dan vergoed krijgen. Als ze de koffers vinden, sturen ze die na. We laten de adressen achter van de komende drie dagen en gaan vol goede moed naar Dollar, waar we onze auto willen ophalen.
Dat gaat wel gewoon goed en even laten hebben we een mooi ford explorer uitgezocht.
We rijden door naar het hotel wat we dankzij de tomtom en de route beschrijving in een keer kunnen vinden en checken daarin. Alles is al betaald door Hotwire, dus dat is geen probleem
Omdat we niet superveel honger hebben en een pyama nodig hebben, rijden we even naar de walmart, waar we al snel door die 100$ heen zijn :-) maar daar heb ik wel een tinkerbell pyama voor (dat vertel ik natuurlijk niet om bepaald mensen jaloers te maken ;-) ) en hij zit heel lekker.
Oja, we kopen natuurlijk korte broeken, sokken, shirtjes, water en brood , goed voor de lijn hihi.
In het Raddison Hotel, kan mijn "hobby" weer beginnen, het eerste zeepje zit in de tas!
Dan is het tijd om te gaan slapen, want ik heb onderhand lucifers nodig om mijn ogen open te houden, want het is nu 4:19 nederlandse tijd! dus snel nog even het reisverslag en dan..... zzzzzzz
woensdag 21 april 2010
De kans word steeds groter dat we gaan!!
Vanmorgen heeft Sander kunnen inchecken bij de KLM, dus deel een lijkt geregeld!
Hij zag niet onze vlucht vanaf Manchester, maar dat zien we dan wel weer als we er zijn.....
Hij zag niet onze vlucht vanaf Manchester, maar dat zien we dan wel weer als we er zijn.....
dinsdag 20 april 2010
We denken dat we gaan!!!
Jawel, het lijkt erop dat we toch gaan vliegen donderdag.
Net even op de site van de vliegtuigen gekeken www.flightradar24.com en het luchtruim boven Engeland lijkt open. we gaan er dus gewoon vanuit dat we zullen vertrekken.
Sander gaat voor de zekerheid toch nog even de anwb bellen waar we de tickets hebben geboekt en dan horen we het wel.
Morgen heeft Sander een halve dag vrij om de laatste dingen in te pakken, het huis nog even te poetsen en als het nodig is de laatste boodschappen te doen. Barbara moet morgenavond nog naar cursus en ze hoopt dat het niet zo laat word, want donderdag moeten we om half vijf op!
Dan kunnen we metro van half zes nemen en zijn we tegen zeven uur op Schiphol.
De volgende blog is dan vanuit Florida!!!
Net even op de site van de vliegtuigen gekeken www.flightradar24.com en het luchtruim boven Engeland lijkt open. we gaan er dus gewoon vanuit dat we zullen vertrekken.
Sander gaat voor de zekerheid toch nog even de anwb bellen waar we de tickets hebben geboekt en dan horen we het wel.
Morgen heeft Sander een halve dag vrij om de laatste dingen in te pakken, het huis nog even te poetsen en als het nodig is de laatste boodschappen te doen. Barbara moet morgenavond nog naar cursus en ze hoopt dat het niet zo laat word, want donderdag moeten we om half vijf op!
Dan kunnen we metro van half zes nemen en zijn we tegen zeven uur op Schiphol.
De volgende blog is dan vanuit Florida!!!
zaterdag 10 april 2010
Nog 12 nachtjes slapen.....
Het is bijna zover, nog zo'n tien nachtjes slapen dan gaan we aan ons florida avontuur beginnen.
Ondertussen zijn alle hotels zo'n beetje geboekt en betaald en is mijn koffer ingepakt (nee hij is niet in kadopapier, maar al mijn kleding zit erin :-) ) Sander heeft de kaartjes voor Seaworld besteld, dus die hebben we in huis. Hij heeft ergens een coupon code gevonden, dat scheelde toch weer 20 euro! Ook voor Bush Gardens zijn ze gekocht, ook met coupon code. Dat is toch best handig, zo via internet!
Er is nog een overnachting die we niet geboekt hebben, daar van moeten we even kijken wat het handigste is.
Intussen hebben we ook gehoord/gelezen dat de lancering is uitgesteld, dus daar balen we wel een beetje van. Het leek ons juist zo cool omdat een keer mee te maken. Het is ook nog niet duidelijk wanneer het dan wel is, maar wij zijn er niet bij........
Sander zijn ouders komen op de poesjes passen, dus dat is ook weer geregeld! Kunnen ze lekker in de tuin zitten als het een beetje mooi weer is.
Meer nieuws even niet, we houden jullie op de hoogte!
Ondertussen zijn alle hotels zo'n beetje geboekt en betaald en is mijn koffer ingepakt (nee hij is niet in kadopapier, maar al mijn kleding zit erin :-) ) Sander heeft de kaartjes voor Seaworld besteld, dus die hebben we in huis. Hij heeft ergens een coupon code gevonden, dat scheelde toch weer 20 euro! Ook voor Bush Gardens zijn ze gekocht, ook met coupon code. Dat is toch best handig, zo via internet!
Er is nog een overnachting die we niet geboekt hebben, daar van moeten we even kijken wat het handigste is.
Intussen hebben we ook gehoord/gelezen dat de lancering is uitgesteld, dus daar balen we wel een beetje van. Het leek ons juist zo cool omdat een keer mee te maken. Het is ook nog niet duidelijk wanneer het dan wel is, maar wij zijn er niet bij........
Sander zijn ouders komen op de poesjes passen, dus dat is ook weer geregeld! Kunnen ze lekker in de tuin zitten als het een beetje mooi weer is.
Meer nieuws even niet, we houden jullie op de hoogte!
zondag 28 maart 2010
nog 25 dagen!
Nog 25 dagen en dan gaan we!!!
Als het aan mij lag, waren de koffers al gepakt, maar sander zijn toch zijn kleding nog te willen dragen :-) Inmiddels zijn zo goed als alle hotels geboekt en is de ESTA verklaring weer ingevuld. Die oude is wel twee jaar geldig maar we weten niet hoe ze dat controleren, dus voor de zekerheid maar weer een nieuwe ingevuld.
Gisteren gezellig bij Marcel en Esmay geweest en daar nog wat dingen besproken. We zagen dat the venetian pool opgeknapt worden, dus nu maar hopen dat hij op tijd af is!
De planning is ook iets gewijzigd, we denken dat dat beter uitkomt met snorkelen!
Als het aan mij lag, waren de koffers al gepakt, maar sander zijn toch zijn kleding nog te willen dragen :-) Inmiddels zijn zo goed als alle hotels geboekt en is de ESTA verklaring weer ingevuld. Die oude is wel twee jaar geldig maar we weten niet hoe ze dat controleren, dus voor de zekerheid maar weer een nieuwe ingevuld.
Gisteren gezellig bij Marcel en Esmay geweest en daar nog wat dingen besproken. We zagen dat the venetian pool opgeknapt worden, dus nu maar hopen dat hij op tijd af is!
De planning is ook iets gewijzigd, we denken dat dat beter uitkomt met snorkelen!
zondag 14 maart 2010
update 14 maart.
Eindelijk weer eens tijd voor een blogje. Eigenlijk niet zo heel veel nieuws te vertellen, sander is druk bezig met het boeken van de hotels, via priceline en hotwire, dus de helft van de vakantie is nu geregeld.
Op het Allesamerika forum heb ik iemand een pb gestuurd of die eens naar onze route wil kijken, het blijft toch lastig of we zo alles gaan zien, wat we graag willen ;-)
Ondertussen beetje aan het stofzuigen en stoffen, dat moet natuurlijk ook gebeuren. De eerste spullen zijn wel alvast ingepakt! De zwarte handdoeken gaan weer mee, fijn voor over de koffers, en ik heb alvast wat van die weggooi regenjasjes gekocht, ook handig voor de parken! ik heb al het kleine geld alvast uit de spaarpot gehaald, dus ik ben er klaar voor!
Op het Allesamerika forum heb ik iemand een pb gestuurd of die eens naar onze route wil kijken, het blijft toch lastig of we zo alles gaan zien, wat we graag willen ;-)
Ondertussen beetje aan het stofzuigen en stoffen, dat moet natuurlijk ook gebeuren. De eerste spullen zijn wel alvast ingepakt! De zwarte handdoeken gaan weer mee, fijn voor over de koffers, en ik heb alvast wat van die weggooi regenjasjes gekocht, ook handig voor de parken! ik heb al het kleine geld alvast uit de spaarpot gehaald, dus ik ben er klaar voor!
zaterdag 27 februari 2010
rustige weken voor de vakantie.
Op dit moment niet zoveel bezigheden voor de florida vakantie. we zijn wel aan 't kijken op de pagina's van tripadvisor of er nog leuke restaurantjes zijn, maar we zijn nog niet verder gekomen dan die we al wisten! De auto is ook betaald, dus weer iets wat geregeld is.
donderdag 11 februari 2010
twijfel over sharkvalley
zullen we nu wel of niet naar sharkvalley als we in homestead zijn, Sander had onze route gepost op het alles amerika forum, maar we krijgen niet echt veel reacties, ja dat het druk is, maar goed, we gaan maar een keer die kant op en dan we willen we wel iets te kiezen hebben.
maar goed, wel of niet sharkvalley: lees hier de reacties op onze route en zie waarom ik aan het twijfelen gebracht ben!
ik heb de koffer alvast klaar gezet, met de 2 zwarte handdoeken erin en de mini zonnebrand die ik bij de kruitvat heb gekocht want die hebben we wel nodig. Sander moet een extra hoge factor anders word hij bruiner dan ik en dat kan echt niet :-)
gisteren van tripadvisor de gratis gidsjes afgedrukt, vanavond nog maar eens kijken of daar iets leuks in staat als aanvulling!
maar goed, wel of niet sharkvalley: lees hier de reacties op onze route en zie waarom ik aan het twijfelen gebracht ben!
ik heb de koffer alvast klaar gezet, met de 2 zwarte handdoeken erin en de mini zonnebrand die ik bij de kruitvat heb gekocht want die hebben we wel nodig. Sander moet een extra hoge factor anders word hij bruiner dan ik en dat kan echt niet :-)
gisteren van tripadvisor de gratis gidsjes afgedrukt, vanavond nog maar eens kijken of daar iets leuks in staat als aanvulling!
zaterdag 6 februari 2010
zaterdagochtend, uitbreidingsochtend
Goedemorgen, we zijn weer druk bezig om allerlei leuke dingen te zoeken!
ik vind dit een leuk uitstapje: http://boktowergardens.org/ en sander heeft een lief hotelletje gevonden op key west: http://www.angelinaguesthouse.com/
Inmiddels is ontdekt dat we waarschijnlijk in de buurt van Cape C. zijn als er een space shuttle word gelanceerd! het staat nu gepland voor 14 mei, maar ja er kan natuurlijk nog van alles gebeuren bij de NASA.
Gisteren was een een stukje over Big Cat Rescue in Tampa (FL) en dat zag er toch ook wel leuk uit, gelijk maar gezocht op het floridaforum, maar niet zoveel kunnen terugvinden. Daarom maar een nieuwe berichtje gemaakt. Ben benieuwd of er veel mensen al zijn geweest!
ik vind dit een leuk uitstapje: http://boktowergardens.org/ en sander heeft een lief hotelletje gevonden op key west: http://www.angelinaguesthouse.com/
Inmiddels is ontdekt dat we waarschijnlijk in de buurt van Cape C. zijn als er een space shuttle word gelanceerd! het staat nu gepland voor 14 mei, maar ja er kan natuurlijk nog van alles gebeuren bij de NASA.
Gisteren was een een stukje over Big Cat Rescue in Tampa (FL) en dat zag er toch ook wel leuk uit, gelijk maar gezocht op het floridaforum, maar niet zoveel kunnen terugvinden. Daarom maar een nieuwe berichtje gemaakt. Ben benieuwd of er veel mensen al zijn geweest!
vrijdag 5 februari 2010
Going to Miami.
Gisteren definief de bevestiging gekregen dat we een studio hebben gehuurd in Miami Beach.
www.homeaway.com/vaction-rental/p151360
Kunnen we lekker een paar nachtjes op dezelfde plaats blijven én 's morgens gelijk lekker op het stand stappen, misschien wil sander wel een keer picknicken :-)
ps. ik zie dat de link niet goed werkt, maar als je gewoon het p151360 nummer intikt kom je bij de juiste studio!
www.homeaway.com/vaction-rental/p151360
Kunnen we lekker een paar nachtjes op dezelfde plaats blijven én 's morgens gelijk lekker op het stand stappen, misschien wil sander wel een keer picknicken :-)
ps. ik zie dat de link niet goed werkt, maar als je gewoon het p151360 nummer intikt kom je bij de juiste studio!
maandag 1 februari 2010
nieuwe planning!!
donderdag 22 april 2010 aankomst in Orlando Auto ophalen/Slapen
vrijdag 23 april 2010 Orlando-Tampa-St Petersburg Bush Gardens
zaterdag 24 april 2010 St Petersburg-SarasotaFort Desoto Park/Salvadore Dali/Scrap winkels/Prime Outlet in Ellenton
zondag 25 april 2010 Sarasota-NaplesMyakka River State Park /Miromar Outlets in Ernesto/Prime Outlet in Naples
maandag 26 april 2010 Naples-Key Largosnorkelen
dinsdag 27 april 2010 Key largo- Key West Beetje winkelen, Mallory Square voor zonsondergang
woensdag 28 april 2010 Key West-Homestead(Everglades) kajakken
donderdag 29 april 2010 Homestead(Everglades) Airboat Tour/shark valley
vrijdag 30 april 2010 Homestead-Miami Miami Zoo
zaterdag 1 mei 2010 Miami Ducktours, rusty pelican
zondag 2 mei 2010 Miami Fairchild Tropical Garden/ venetian pool(coral gabel)/Coconut Grove /Vizcaya
maandag 3 mei 2010 Miami Art Deco District
dinsdag 4 mei 2010 Miami Monkey Jungle, Holocaust Memorial
woensdag 5 mei 2010 Miami-Fort Pierce japanse tuin(+-3uur), vlinder tuin(+-3uur)
donderdag 6 mei 2010 Fort Pierce-Cape Carnaval Kennedy Space Center
vrijdag 7 mei 2010 Cape Carnavel – merrit merritt island national wildlife refuge gebied
zaterdag 8 mei 2010 Merrit – orlando Shoppen /Villa sleutel ophalen -Marcel/Esmay ophalen
zondag 9 mei 2010 Orlando Animal Kingdom
maandag 10 mei 2010 Orlando Magic Kingdom
dinsdag 11 mei 2010 Orlando zwembad m&s shoppen e&b/midgetgolf
woensdag 12 mei 2010 Orlando Epcot
donderdag 13 mei 2010 Orlando Disney Studio's
vrijdag 14 mei 2010 Orlando Seaworld
zaterdag 15 mei 2010 Orlando uitrustdag, outlet? Scrapspullen, car parade in old town
zondag 16 mei 2010 Vertrek vertrek uit villa voor 11 uur -Barbara/Sander vertrekken
maandag 17 mei 2010 Aankomst in 020
vrijdag 23 april 2010 Orlando-Tampa-St Petersburg Bush Gardens
zaterdag 24 april 2010 St Petersburg-SarasotaFort Desoto Park/Salvadore Dali/Scrap winkels/Prime Outlet in Ellenton
zondag 25 april 2010 Sarasota-NaplesMyakka River State Park /Miromar Outlets in Ernesto/Prime Outlet in Naples
maandag 26 april 2010 Naples-Key Largosnorkelen
dinsdag 27 april 2010 Key largo- Key West Beetje winkelen, Mallory Square voor zonsondergang
woensdag 28 april 2010 Key West-Homestead(Everglades) kajakken
donderdag 29 april 2010 Homestead(Everglades) Airboat Tour/shark valley
vrijdag 30 april 2010 Homestead-Miami Miami Zoo
zaterdag 1 mei 2010 Miami Ducktours, rusty pelican
zondag 2 mei 2010 Miami Fairchild Tropical Garden/ venetian pool(coral gabel)/Coconut Grove /Vizcaya
maandag 3 mei 2010 Miami Art Deco District
dinsdag 4 mei 2010 Miami Monkey Jungle, Holocaust Memorial
woensdag 5 mei 2010 Miami-Fort Pierce japanse tuin(+-3uur), vlinder tuin(+-3uur)
donderdag 6 mei 2010 Fort Pierce-Cape Carnaval Kennedy Space Center
vrijdag 7 mei 2010 Cape Carnavel – merrit merritt island national wildlife refuge gebied
zaterdag 8 mei 2010 Merrit – orlando Shoppen /Villa sleutel ophalen -Marcel/Esmay ophalen
zondag 9 mei 2010 Orlando Animal Kingdom
maandag 10 mei 2010 Orlando Magic Kingdom
dinsdag 11 mei 2010 Orlando zwembad m&s shoppen e&b/midgetgolf
woensdag 12 mei 2010 Orlando Epcot
donderdag 13 mei 2010 Orlando Disney Studio's
vrijdag 14 mei 2010 Orlando Seaworld
zaterdag 15 mei 2010 Orlando uitrustdag, outlet? Scrapspullen, car parade in old town
zondag 16 mei 2010 Vertrek vertrek uit villa voor 11 uur -Barbara/Sander vertrekken
maandag 17 mei 2010 Aankomst in 020
Abonneren op:
Posts (Atom)