vrijdag 21 mei 2010

Dag 26, 18 mei, Londen - Amsterdam - Rotterdam.

Dag 27, 18 mei, Londen – Amsterdam.

We slapen een soort van uit en gaan op naar het ontbijt. Dat is dan wel aardig maar nog steeds niet om over naar huis te schrijven. Geen aanrader dus dit hotel. We gaan met de bus weer richting het vliegveld. Daar aangekomen, checken we in, geven we onze koffers af (na enige discussie met de dame van de KLM of we wel of niet weer moeten betalen voor onze extra koffers) en gaan we nog even lekker in de zon zitten. Echt lekker weer in Londen!

Dan is het tijd om door de douane te gaan. Ook hier geen problemen met alle scrapspullen :-)
We wachten nog even tot we mogen boarden en komen hier ook de dame van gisteren tegen. Ze heeft geslapen in een hotel die ze al had gereserveerd en ze heeft ook beter gegeten dan wij!

Vlak nadat we zijn ingestapt, gaan we al weer landen. Hallo, we zitten er net in.

Gelukkig zijn onze koffers ook weer meegekomen, dus maar weer door de douane. Weer niet aangehouden door de douane, dus dat is ook weer een opluchting. Dan op naar de trein, waar we gelijk merken dat we terug zijn in nederland. Barbara gaat zitten en er komen drie turkse meisjes bij haar zitten. Die lijken wel geen gezond verstand te hebben zo dom zitten ze te praten en ze willen ook nog heel grappig een foto nemen van Barbara omdat ze zit te lezen. Die willen ze op hyves zetten en dat is toch echt heel grappig.

Gelukkig gaan we in Rotterdam eruit, waar werkelijk niemand de moeite neemt om een handje uit te steken voor de koffers. We moeten overstappen voor Alexander en als we daar uit stappen is er weer niemand die ons een handje helpt. Niet te vergelijken met Londen! Dan is het tijd voor de metro en na een kleine twintig minuten komen we weer thuis.

De poesjes zijn blij om ons te zien en alles is lekker schoon en opgeruimd. Dat duurt natuurlijk niet lang want al die koffers moeten worden uitgepakt en er moet gewassen worden.

Jammer genoeg is onze Florida-vakantie voorbij, we hebben heerlijk gewinkeld, gegeten en veel gezien!

donderdag 13 mei 2010

Dag 25, 16 mei Orlando - Londen.

Vanmorgen uitgeslapen en de laatste dingen ingepakt, de kliekjes opgegeten tijdens het ontbijt en de lunch en toen was het tijd om naar het vliegveld te vertrekken. Direct doorgereden naar het inleverpunt voor de auto en alle zware koffers er uitgetild! Halverwege het gebouw afscheid genomen van Esmay en Marcel. Zij blijven nog een weekje (jaloers jaloers!) en door naar de virgin om de aan ons beloofde 100$ in ontvangst te nemen. Dat kost even wat moeite maar dan heb je ook wat. Dan gaan we naar de check-in. Na eer kwartiertje blijkt dat we in de verkeerde rij staan en gaan we door naar de bag drop off, want we zijn vanmorgen al online ingecheckt.

Eerst nog maar even een drinkje. Dan is het tijd om door de douane te gaan. We zijn zo aan de beurt en moeten allemaal onze schoenen uit doen. Controle van de handbagage, piece of cake!
Dan door naar de gate. Het lijkt allemaal nog goed te gaan, er is geen vertraging en iedereen kijkt blij. Dan zo rond half vijf komt het slecht nieuws, we hebben nog geen toestemming om op te stijgen,dus we wachten nog maar even in de vertrekhal. Omdat er pas over drie kwartier meer info is, haalt Sander nog even een drinkje en een snackje.

Rond half zes krijgen we te horen, dat we toch gaan vertrekken en er stijgt gejuich op! Om kwart voor acht zijn we allemaal geboard en stijgen we op. We vliegen een stukje en dan krijgen we te horen dat we niet kunnen landen op Gatwick maar daarvan in de plaats landen we op Stansted.
Dat is iets minder goed nieuws, maar in ieder geval hebben we Engeland gehaald.

Eenmaal op Standsted vragen we even wat we het beste kunnen doen als we toch naar Heathrow willen. Ze adviseren ons de sneltrein en de metro. Op naar de kaartjes balie. Oh, niet op deze verdieping, nou dan op naar de volgende balie. Daar krijgen we tekst en uitleg hoe we waar kunnen overstappen zonder al te veel met onze tassen te hoeven zeulen. Geweldig in Londen.

We stappen eerst in de sneltrein, waar we keurig worden geholpen met al onze vragen en er is zelfs een mede passagier die ons even helpt met een koffer. Na een kwartiertje stappen we over op de underground ook hier worden we weer geholpen met de koffers. Bij de volgende halte moeten we gelijk weer overstappen, dat scheelde met trappen. Weer iemand die ons helpt met de koffers, wat een aardige lui die londenaren. Dan eindelijk eindelijk komen we bij Heathrow. Als Sander op het bord kijkt blijkt dat we bij gate 4 moeten zijn en we zijn bij de halte voor 1,2,3 uitgestapt.
Terug in de metro en bij de volgende halte stapen we weer over. Dan zijn we bij gate 4.
Op naar de KLM balie.
Natuurlijk zijn we niet de enige maar na een half uurtje zijn we dan toch aan de beurt, we raken noga aan de praat met een dame voor ons, die heel lang in londen heeft gewoond en nu even bij haar moeder van 91 op bezoek was. Ze wilde met de eurostar maar daar was ook geen plek meer, ondanks dat ze vier treinen extra hadden ingezet.

Dan zijn we aan de beurt om nieuwe tickets te krijgen, we mogen morgen met dezelfde vlucht naar huis. Nou prima, dat ene nachtje extra vakantie is ook geen probleem. We krijgen nog een hotelovernachting en lunch, diner en ontbijt, dus dat is ook allemaal regelt. Omdat het hotel niet heel dichtbij is, worden we met een busje gebracht. We wachten even lekker in de zon, het is hier best lekker weer in Londen en dan worden we opgepikt. Het busje brengt ons naar het park inn hotel. We zijn daar net op tijd voor lunch, maar het is niet veel soeps.

Na de lunch even lekker onder de douche en wat is het toch fijn als je koffers er zijn en je gewoon “schone” kleren aankunt. We lopen even lekker een rondje buiten en we kopen nog een laatste kaart met een engelse postzegel voor de moeder van Barbara. Even een beetje tv kijken en dan gaan we weer eten. Het is niet echt lekker en er is paella met metaalsmaak of beenham die op is. Matig hier in dit hotel. Maar de toetjes zijn wel lekker want die komen uit de vriezer! Gelukkig zijn ze wel ontdooit.

We kijken nog even tv en dan kunnen we echt niet langer wakker blijven en gaan we lekker slapen.

Dag 24, 15 mei, Orlando

Vanmorgen lekker uitgeslapen, tenminste Barbara dan. Sander heeft de hele nacht ligggen woelen en ook nog even een tukje op de bank gedaan.
Een lekker ontbijtje en dan op naar de Outlet! Als we daar aankomen, is er helemaal geen esprit voor Esmay. We doen een kort rondje, we kopen voor tshirts voor Marcel en een korte broek en dan gaan we naar de Florida Mall. De mannen gaan schieten op de schietbaan met een Magnum44. De dames gaan lekker shoppen. Als de boodschapjes van de lijstje zijn gedaan, bellen de mannen al dat ze klaar zijn met schieten en met winkelen voor een leuke handbagagekoffer voor alle verzamelde patches. ;-)

Dan gaan we even naar Michaels om nog even te shoppen voor Cristine (Yes, het is gelukt meid!) en natuurlijk wat voor Barbara ;-)

Inmiddels is het tijd om de vertrekken naar de volgende outlet, waar wel een Esprit is. De prime outlet is dat. Na eerst een pizza speciaal, kipje met veel tomatensaus met paste (2x) en spaghettie met ballen is het tijd om naar de customer service te gaan voor een couponboek met een coupon. Helaas hebben we er geen gebruik van kunnen maken. Esmay scoort nog wel een trainingsshirt, jasje en een leuke korte broek bij the north face.

Dan gaan we lekker naar de villa, na een kort bezoekje aan de publix, om nog even lekker te zwemmen. De mannen poolen nog even en dan gaan we lekker slapen.

Dag 23, 14 mei, Orlando

Vanmorgen op tijd op, want we willen wel op tijd in Titusville zijn voor de lancering. Vol goede moed stoppen we de boodschappen van gisteren in de koeltas, de drankjes uit de vriezer erbij en daar gaan we!
We komen in de file voor het tolpoortje,gewoon in de file, dan in de file voor het tolpoortje, gewoon in de file en dan in de file voor het tolpoortje, in de file voor de afslag en in de file voor een parkeerplek. Dit zelfde stukje waar we een week geleden ongeveer anderhalf uur over hebben gedaan heeft ons nu vierenhalf uur gekost!

De lancering is om tien voor half drie en om kwart over twee, nemen we een zijweggetje met behulp van de tomttom om niet de hele tijd in de file te hoeven staan, om veertien voor half drie parkeren we de auto. Om dertien voor half drie springen we er uit. Om twaalf voor half drie sprinten we richting het wachten en om elf voor half drie hebben we een plekje gevonden. We staan er net! als de lancering plaatsvind. Het is heel cool om dat in het echt mee te maken, het geluid komt met een kleine vertraging maar het is niet zo hard als we verwacht hadden. Er word gejuicht en geklapt en na precies 1,15 is het voorbij. We waren echt net op tijd!!

Dan in de auto weer terug, we smokkelen een beetje met behulp van de tomtom, maar komen uiteindelijk toch in de file terug terecht. Gelukkig duurt die niet zo lang en na zo'n twee uurtjes rijden bij de midgetgolf baan. Sander verslaat ons grandioos (het is niet eerlijk! volgens mij heeft hij stiekum geoefend sinds de vorige keer.)en dan gaan we wat eten. Esmay kiest op de tomtom red canyon grill uit. De tomtom stuurt ons rechts, rechts, rechts en we stoppen zo'n 20 meter voor de midgetgolf baan. :-) Zo kom je nog eens ergens. We hebben wel erg veel plezier van de tomtom zo!

We eten Pie met gegrilde kip, primerib en beeftips. De heren nemen nog key lime pie toe en dan gaan we lekker naar de villa. Stiekum werd het zo toch nog een lange dag.
Sander en Barbara gaan nog even lekker zwemmen, Marcel en Esmay blijven veilig op het droge. De waak-kikker zit er gelukkig weer en dan is het tijd om lekker slapen!

Dag 22, 13 mei, Orlando

Vanmorgen op tijd er uit, we willen een beetje op tijd bij Island of Adventure zijn. Na het ontbijt de auto in en weer fijn parkeren voor 14$. Via de Citywalk gaan we naar de ingang van het park en na de aanschaf van een kaartje, gaan Esmay, Marcel en Sander eerst in de Hulk-achtbaan. Barbara loopt een rondje en ontdekt de Arcade. Daar gaat ze even Time Crises3 spelen.

Daarna gaan Esmay en Sander in Dokter Doom, dat is zo'n valtoren en dan is het tijd om wat te drinken. Barbara is nu samen met Marcel Time Crises3 gaan spelen en Marcel is nog even gaan flipperen met de Shrek flipperkast. Marcel en Sander gaan nog in de 3d achtbaan van Spiderman en laten de dames met de drankjes achter.

Dan komen we bij Popeye, dat is een wilwater baan en iedereen die er uit komt is kleddernat. Er is maar een wachtrij van 20 minuutjes, dus daar gaan we in!
Aangezien het toch weer zo'n 30 graden is, is dat niet erg. We doen wel onze schoenen in het middencompartiment. Dan blijven die tenminste droog. Natuurlijk zijn wij ook kletsnat, maar het was een leuke wildwaterbaan!
We eten even een hotdog en gaan dan door naar Jurassic Park. Daar gaan Esmay, Marcel en Sander in de volgende achtbaan met water en Barbara loopt alvast een stukje vooruit om naar het nieuwe Harry Potter park te kijken! Dat is nog helemaal afgesloten, maar wel een paar foto's kunnen nemen van Zweinstein. Marcel en Sander zijn, ondanks dat ze in Popeye hun shirt hadden uitgetrokken nu toch echt nat geworden in deze wildwaterbaan!

Na een klein stukje komen we bij duelling dragons. Daar is een wachtrij van maar 10 minuutjes, dus Esmay, Marcel en Sander gaan hier ook in. Barbara neemt nog een paar foto's van Zweinstein, maar mag er echt niet in van de bewaking. Hoewel er wel al mensen rondlopen, echt balen!

Na de dragons gaan we naar Poseidon's Fury. Dat is een soort loop-show, erg goed in elkaar gezet, met fonteinen, echt vlammen en een gevecht tussen Poseidon en een boze god die graag de drietand van Poseidon wil veroveren. Er word geprojecteerd op een watergordijn, dat is echt heel cool. Daar kan de efteling nog wat van leren!

Dan gaan we door naar Dr. Seuss, bekend van Horton hears a who en Cat with a Hat.
We gaan in de Cat with a hat, maar we worden er een beetje misselijk van, het schud nogal. Maar het verhaal is grappig.

Het meeste hebben we dan gezien en we besluiten op weg te gaan naar TGI Friday om wat te eten. Helaas komen we bij het stoplicht tot de conclusie dat we niet rechtdoor mogen en dat willen we net op bij TGI Friday te komen. Dus we rijden een rondje en kunnen daarna gelijk aan tafel. Na het eten nog even een stopje bij de Publix want we hebben wat boodschappen nodig voor morgen bij de lancering. We hebben er zin in. De handdoeken liggen al klaar, we kunnen zo picknicken, alleen nog even wat te eten :-)

Als we weer in de villa zijn gaan Sander, Marcel en Barbara nog even lekker zwemmen en dan is het weer slaaptijd. Het einde de van de vakantie begint te naderen voor ons! En daar balen we best wel een beetje van!

woensdag 12 mei 2010

Dag 21, 12 mei, Orlando

Vanmorgen mocht Barbara heerlijk uitslapen tot 10 uur. Toen ze opstond was iedereen al wakker en aangekleed. Mooi is dat :-) Even gegeten en op toen naar Epcot.

Bij aankomt eerst weer 14$ betaald voor een parkeerkaartje en toen door naar de ingang. We hebben natuurlijk al een kaartje dus op naar onze eerst attractie. We besluiten eerst maar door te lopen naar het landenplein. Maar we beginnen eerst met de test-track. Daar is een korte wachtrij voor singel-raiders, dus daar gaan we instaan. We zijn binnen vijf minuten aan de beurt! We zitten niet echt bij elkaar, Marcel en Barbara zitten wel in hetzelfde karretje maar Sander moet ech wachten.
We rijden over twee soorten keitjes, door de hitte, door de kou, erg grappig. Daarna gaan we heeeeel hard! Esmay heeft buiten lief gewacht in de hitte, we zijn 14 minuten weg geweest.

Door naar Mexico. Daar doen we een soort rode neuzenfestival. Gaat niet hard en is mooi aangekleed. We zoeken Donald! Dan door naar het volgende land: Noorwegen. Daar doen we een boottochtje in een echt vikingschip. de Maelstrom, voor de zekerheid doet Esmay haar hoedje op. We nemen na het schip nog een erg leuke trollenfoto.

Dan is het de beurt aan China, waar we een 360 graden film bekijken. Alle hoogtepunten van China komen voorbij en daarna word je los gelaten in de souvenierwinkel.

Bij Amerika worden we bijna gestrikt voor een voorstelling, maar we ontsnappen nog net. Dan door naar Japan, daar zijn alleen restaurantjes, dus daar hebben we het ook snel gezien. Bij Marokko nemen we een slush-puppie en in Frankrijk wel foto's maar verder is er geen leuke attractie.

Bij de international gateway, maken we nog wat souverniertjes voor Barbara en koopt Esmay een leuke nieuwe rugzak van Disney. We zijn bijna rond als we in Engeland aankomen. Esmay en Barbara gaan nog op de foto met Pooh en Tijgetje en dan is het tijd om naar Canada te gaan. Barbara scoort een hele grappige kerstbal, want die hebben we nog niet van Disney!

We besluiten om naar Ellens Energy te gaan en daar komen we net op tijd aan voor de laatste show. Het is een combi van 3 grote schermen en een soort rode neuzenfestival met allerlei info over Energie. Grappig opgezet, maar niet spannend ofzo.

Inmiddels is het tijd om te eten en het is overal ontzettend druk. We besluiten in Mexico wat te eten in het romantische restaurant wat we zagen met de rondvaart. Daar is het ook ontzettend druk, dus we nemen een klein hapje in de tequilla-bar.
Dat blijkt wel een heel klein hapje te zijn, maar ja het is bijna tijd voor Illuminations, dus we gaan op naar een goed plekje voor het vuurwerk.

Het is een heel spectakel en echt heel gaaf (Een aanrader voor toekomstige amerika-gangers) We zoeken onze auto en daarna een plekje om iets te eten, want we hebben nu best honger. Uiteindelijk komen we bij de MC-D en daarna lekker naar huis, want het is tegen elven en het is toch best een lange dag geworden!

Dag 20, 11 mei, Orlando

Vanmorgen op ons gemakje ontbeten, niet gezwommen maar in de auto gestapt naar Seaworld. Even zoeken, wel handig al die officele bewegwijzering naar de atracties!

Auto geparkeerd en op naar Shamu!! Barbara vind onderweg een platinum creditcard van ene Paula, die we maar inleveren bij de beveiling. De kaartjes zijn toch al betaald ;-)

Eerst even in de Manta, dat is de nieuwe achtbaan waar je een soort vlieg-idee hebt. Sander en Marcel gaan in de rij van maar liefst 60 minuten en Esmay en Barbara lopen alvast een rondje. Dat rondje bestaat uit: de roggen, een souveniercentje, de winkel, de dolfijnentraining (met veel water foto's ;) ) een souverniercentje, de winkel voor een drinkje, de manatees inclusief imaxfilm. Daarna werd Esmee gebeld, de heren hadden de achtbaan verlaten. Hij was erg gaaf en vanmiddag nog een keer proberen zodat Esmay ook mee kan, als de wachtrij niet te lang is.

Het is tijd om naar Shamu te gaan! We rennen ons rot naar de andere kant van het park en je zult het altijd zien: De show is vol. Dan word het een achtbaan. Barbara kan dan even lekker winkelen terwijl Marcel, Esmay en Sander in de superkorte rij gaan voor de Journey to Atlantis. Omdat het er dan bij de Kraken ook een korte rij is, krijgt Barbara meer winkeltijd :-)

We besluiten wat te eten, Sander en Esmay gaan in de rij, maar het duurt wel erg lang. Sander haalt onze bekers nog even op voor een refill en ineens zijn ze er! We kregen al erge dorst. Waarom het nou zo lang duurde, geen idee want het was redelijk efficient ingedeeld? Maar goed, we knabbelen onze lunch op en omdat we in de buurt zijn van de langste onderwater-tunnel om haaien te kijken, gaan we daar gelijk even heen.

Op naar Seymour en Clyde. dat is een grappige show met zeeleeuwen, een ottertje en een walrus. Ze gaan de schat zoeken :-) en ze vonden hem nog ook!

Dan gaan we naar Wild Artic, dat is een vlucht simulator maar Marcel en ik worden er allebei misselijk van. Geen leuke attractie!

Onderweg naar Shamu, willen we misschien wel wat eten, maar niets ziet er echt lekker uit en eigenlijk zitten we nog vol van de lunch. We nemen wat foto's bij een shamu van buxes en dan is het tijd om naar de show van Shamu te gaan.
Marcel en Barbara willen nog graag een laatste refill, maar moeten daarvoor helemaal naar de andere kant van het Shamu stadion lopen. Gelijk een watertje voor Sander en we zijn er klaar voor. Als we naar boven gaan is het al aardig druk maar we vinden nog een mooie plek.
Deze keer maken de heren de foto's. Daar komen er morgen wat van bij het verslag, want de tweede accu is ook leeg! Die eerst opladen dan kan er weer wat op de laptop gezet worden. Na afloopt loopt het hele stadion leeg en iedereen gaat naar de uitgang. We kijken nog even naar de foto's, die van ons vieren is leuk maar we willen geen fotolijstje voor 20 dollar er om heen.

We besluiten spare ribs te gaan eten bij de longhorn, tenminste als het niet te druk is. Gelukkig is er deze weer wel een plekje en na de lekkere spareribs gaan we op naar de villa. Daar zit een groene kikker voor de deur, we hebben een huisdier!
Nog even snel het reisverslag en dan... is het tijd om te slapen!