Dag 27, 18 mei, Londen – Amsterdam.
We slapen een soort van uit en gaan op naar het ontbijt. Dat is dan wel aardig maar nog steeds niet om over naar huis te schrijven. Geen aanrader dus dit hotel. We gaan met de bus weer richting het vliegveld. Daar aangekomen, checken we in, geven we onze koffers af (na enige discussie met de dame van de KLM of we wel of niet weer moeten betalen voor onze extra koffers) en gaan we nog even lekker in de zon zitten. Echt lekker weer in Londen!
Dan is het tijd om door de douane te gaan. Ook hier geen problemen met alle scrapspullen :-)
We wachten nog even tot we mogen boarden en komen hier ook de dame van gisteren tegen. Ze heeft geslapen in een hotel die ze al had gereserveerd en ze heeft ook beter gegeten dan wij!
Vlak nadat we zijn ingestapt, gaan we al weer landen. Hallo, we zitten er net in.
Gelukkig zijn onze koffers ook weer meegekomen, dus maar weer door de douane. Weer niet aangehouden door de douane, dus dat is ook weer een opluchting. Dan op naar de trein, waar we gelijk merken dat we terug zijn in nederland. Barbara gaat zitten en er komen drie turkse meisjes bij haar zitten. Die lijken wel geen gezond verstand te hebben zo dom zitten ze te praten en ze willen ook nog heel grappig een foto nemen van Barbara omdat ze zit te lezen. Die willen ze op hyves zetten en dat is toch echt heel grappig.
Gelukkig gaan we in Rotterdam eruit, waar werkelijk niemand de moeite neemt om een handje uit te steken voor de koffers. We moeten overstappen voor Alexander en als we daar uit stappen is er weer niemand die ons een handje helpt. Niet te vergelijken met Londen! Dan is het tijd voor de metro en na een kleine twintig minuten komen we weer thuis.
De poesjes zijn blij om ons te zien en alles is lekker schoon en opgeruimd. Dat duurt natuurlijk niet lang want al die koffers moeten worden uitgepakt en er moet gewassen worden.
Jammer genoeg is onze Florida-vakantie voorbij, we hebben heerlijk gewinkeld, gegeten en veel gezien!
vrijdag 21 mei 2010
donderdag 13 mei 2010
Dag 25, 16 mei Orlando - Londen.
Vanmorgen uitgeslapen en de laatste dingen ingepakt, de kliekjes opgegeten tijdens het ontbijt en de lunch en toen was het tijd om naar het vliegveld te vertrekken. Direct doorgereden naar het inleverpunt voor de auto en alle zware koffers er uitgetild! Halverwege het gebouw afscheid genomen van Esmay en Marcel. Zij blijven nog een weekje (jaloers jaloers!) en door naar de virgin om de aan ons beloofde 100$ in ontvangst te nemen. Dat kost even wat moeite maar dan heb je ook wat. Dan gaan we naar de check-in. Na eer kwartiertje blijkt dat we in de verkeerde rij staan en gaan we door naar de bag drop off, want we zijn vanmorgen al online ingecheckt.
Eerst nog maar even een drinkje. Dan is het tijd om door de douane te gaan. We zijn zo aan de beurt en moeten allemaal onze schoenen uit doen. Controle van de handbagage, piece of cake!
Dan door naar de gate. Het lijkt allemaal nog goed te gaan, er is geen vertraging en iedereen kijkt blij. Dan zo rond half vijf komt het slecht nieuws, we hebben nog geen toestemming om op te stijgen,dus we wachten nog maar even in de vertrekhal. Omdat er pas over drie kwartier meer info is, haalt Sander nog even een drinkje en een snackje.
Rond half zes krijgen we te horen, dat we toch gaan vertrekken en er stijgt gejuich op! Om kwart voor acht zijn we allemaal geboard en stijgen we op. We vliegen een stukje en dan krijgen we te horen dat we niet kunnen landen op Gatwick maar daarvan in de plaats landen we op Stansted.
Dat is iets minder goed nieuws, maar in ieder geval hebben we Engeland gehaald.
Eenmaal op Standsted vragen we even wat we het beste kunnen doen als we toch naar Heathrow willen. Ze adviseren ons de sneltrein en de metro. Op naar de kaartjes balie. Oh, niet op deze verdieping, nou dan op naar de volgende balie. Daar krijgen we tekst en uitleg hoe we waar kunnen overstappen zonder al te veel met onze tassen te hoeven zeulen. Geweldig in Londen.
We stappen eerst in de sneltrein, waar we keurig worden geholpen met al onze vragen en er is zelfs een mede passagier die ons even helpt met een koffer. Na een kwartiertje stappen we over op de underground ook hier worden we weer geholpen met de koffers. Bij de volgende halte moeten we gelijk weer overstappen, dat scheelde met trappen. Weer iemand die ons helpt met de koffers, wat een aardige lui die londenaren. Dan eindelijk eindelijk komen we bij Heathrow. Als Sander op het bord kijkt blijkt dat we bij gate 4 moeten zijn en we zijn bij de halte voor 1,2,3 uitgestapt.
Terug in de metro en bij de volgende halte stapen we weer over. Dan zijn we bij gate 4.
Op naar de KLM balie.
Natuurlijk zijn we niet de enige maar na een half uurtje zijn we dan toch aan de beurt, we raken noga aan de praat met een dame voor ons, die heel lang in londen heeft gewoond en nu even bij haar moeder van 91 op bezoek was. Ze wilde met de eurostar maar daar was ook geen plek meer, ondanks dat ze vier treinen extra hadden ingezet.
Dan zijn we aan de beurt om nieuwe tickets te krijgen, we mogen morgen met dezelfde vlucht naar huis. Nou prima, dat ene nachtje extra vakantie is ook geen probleem. We krijgen nog een hotelovernachting en lunch, diner en ontbijt, dus dat is ook allemaal regelt. Omdat het hotel niet heel dichtbij is, worden we met een busje gebracht. We wachten even lekker in de zon, het is hier best lekker weer in Londen en dan worden we opgepikt. Het busje brengt ons naar het park inn hotel. We zijn daar net op tijd voor lunch, maar het is niet veel soeps.
Na de lunch even lekker onder de douche en wat is het toch fijn als je koffers er zijn en je gewoon “schone” kleren aankunt. We lopen even lekker een rondje buiten en we kopen nog een laatste kaart met een engelse postzegel voor de moeder van Barbara. Even een beetje tv kijken en dan gaan we weer eten. Het is niet echt lekker en er is paella met metaalsmaak of beenham die op is. Matig hier in dit hotel. Maar de toetjes zijn wel lekker want die komen uit de vriezer! Gelukkig zijn ze wel ontdooit.
We kijken nog even tv en dan kunnen we echt niet langer wakker blijven en gaan we lekker slapen.
Eerst nog maar even een drinkje. Dan is het tijd om door de douane te gaan. We zijn zo aan de beurt en moeten allemaal onze schoenen uit doen. Controle van de handbagage, piece of cake!
Dan door naar de gate. Het lijkt allemaal nog goed te gaan, er is geen vertraging en iedereen kijkt blij. Dan zo rond half vijf komt het slecht nieuws, we hebben nog geen toestemming om op te stijgen,dus we wachten nog maar even in de vertrekhal. Omdat er pas over drie kwartier meer info is, haalt Sander nog even een drinkje en een snackje.
Rond half zes krijgen we te horen, dat we toch gaan vertrekken en er stijgt gejuich op! Om kwart voor acht zijn we allemaal geboard en stijgen we op. We vliegen een stukje en dan krijgen we te horen dat we niet kunnen landen op Gatwick maar daarvan in de plaats landen we op Stansted.
Dat is iets minder goed nieuws, maar in ieder geval hebben we Engeland gehaald.
Eenmaal op Standsted vragen we even wat we het beste kunnen doen als we toch naar Heathrow willen. Ze adviseren ons de sneltrein en de metro. Op naar de kaartjes balie. Oh, niet op deze verdieping, nou dan op naar de volgende balie. Daar krijgen we tekst en uitleg hoe we waar kunnen overstappen zonder al te veel met onze tassen te hoeven zeulen. Geweldig in Londen.
We stappen eerst in de sneltrein, waar we keurig worden geholpen met al onze vragen en er is zelfs een mede passagier die ons even helpt met een koffer. Na een kwartiertje stappen we over op de underground ook hier worden we weer geholpen met de koffers. Bij de volgende halte moeten we gelijk weer overstappen, dat scheelde met trappen. Weer iemand die ons helpt met de koffers, wat een aardige lui die londenaren. Dan eindelijk eindelijk komen we bij Heathrow. Als Sander op het bord kijkt blijkt dat we bij gate 4 moeten zijn en we zijn bij de halte voor 1,2,3 uitgestapt.
Terug in de metro en bij de volgende halte stapen we weer over. Dan zijn we bij gate 4.
Op naar de KLM balie.
Natuurlijk zijn we niet de enige maar na een half uurtje zijn we dan toch aan de beurt, we raken noga aan de praat met een dame voor ons, die heel lang in londen heeft gewoond en nu even bij haar moeder van 91 op bezoek was. Ze wilde met de eurostar maar daar was ook geen plek meer, ondanks dat ze vier treinen extra hadden ingezet.
Dan zijn we aan de beurt om nieuwe tickets te krijgen, we mogen morgen met dezelfde vlucht naar huis. Nou prima, dat ene nachtje extra vakantie is ook geen probleem. We krijgen nog een hotelovernachting en lunch, diner en ontbijt, dus dat is ook allemaal regelt. Omdat het hotel niet heel dichtbij is, worden we met een busje gebracht. We wachten even lekker in de zon, het is hier best lekker weer in Londen en dan worden we opgepikt. Het busje brengt ons naar het park inn hotel. We zijn daar net op tijd voor lunch, maar het is niet veel soeps.
Na de lunch even lekker onder de douche en wat is het toch fijn als je koffers er zijn en je gewoon “schone” kleren aankunt. We lopen even lekker een rondje buiten en we kopen nog een laatste kaart met een engelse postzegel voor de moeder van Barbara. Even een beetje tv kijken en dan gaan we weer eten. Het is niet echt lekker en er is paella met metaalsmaak of beenham die op is. Matig hier in dit hotel. Maar de toetjes zijn wel lekker want die komen uit de vriezer! Gelukkig zijn ze wel ontdooit.
We kijken nog even tv en dan kunnen we echt niet langer wakker blijven en gaan we lekker slapen.
Dag 24, 15 mei, Orlando
Vanmorgen lekker uitgeslapen, tenminste Barbara dan. Sander heeft de hele nacht ligggen woelen en ook nog even een tukje op de bank gedaan.
Een lekker ontbijtje en dan op naar de Outlet! Als we daar aankomen, is er helemaal geen esprit voor Esmay. We doen een kort rondje, we kopen voor tshirts voor Marcel en een korte broek en dan gaan we naar de Florida Mall. De mannen gaan schieten op de schietbaan met een Magnum44. De dames gaan lekker shoppen. Als de boodschapjes van de lijstje zijn gedaan, bellen de mannen al dat ze klaar zijn met schieten en met winkelen voor een leuke handbagagekoffer voor alle verzamelde patches. ;-)
Dan gaan we even naar Michaels om nog even te shoppen voor Cristine (Yes, het is gelukt meid!) en natuurlijk wat voor Barbara ;-)
Inmiddels is het tijd om de vertrekken naar de volgende outlet, waar wel een Esprit is. De prime outlet is dat. Na eerst een pizza speciaal, kipje met veel tomatensaus met paste (2x) en spaghettie met ballen is het tijd om naar de customer service te gaan voor een couponboek met een coupon. Helaas hebben we er geen gebruik van kunnen maken. Esmay scoort nog wel een trainingsshirt, jasje en een leuke korte broek bij the north face.
Dan gaan we lekker naar de villa, na een kort bezoekje aan de publix, om nog even lekker te zwemmen. De mannen poolen nog even en dan gaan we lekker slapen.
Een lekker ontbijtje en dan op naar de Outlet! Als we daar aankomen, is er helemaal geen esprit voor Esmay. We doen een kort rondje, we kopen voor tshirts voor Marcel en een korte broek en dan gaan we naar de Florida Mall. De mannen gaan schieten op de schietbaan met een Magnum44. De dames gaan lekker shoppen. Als de boodschapjes van de lijstje zijn gedaan, bellen de mannen al dat ze klaar zijn met schieten en met winkelen voor een leuke handbagagekoffer voor alle verzamelde patches. ;-)
Dan gaan we even naar Michaels om nog even te shoppen voor Cristine (Yes, het is gelukt meid!) en natuurlijk wat voor Barbara ;-)
Inmiddels is het tijd om de vertrekken naar de volgende outlet, waar wel een Esprit is. De prime outlet is dat. Na eerst een pizza speciaal, kipje met veel tomatensaus met paste (2x) en spaghettie met ballen is het tijd om naar de customer service te gaan voor een couponboek met een coupon. Helaas hebben we er geen gebruik van kunnen maken. Esmay scoort nog wel een trainingsshirt, jasje en een leuke korte broek bij the north face.
Dan gaan we lekker naar de villa, na een kort bezoekje aan de publix, om nog even lekker te zwemmen. De mannen poolen nog even en dan gaan we lekker slapen.
Dag 23, 14 mei, Orlando
Vanmorgen op tijd op, want we willen wel op tijd in Titusville zijn voor de lancering. Vol goede moed stoppen we de boodschappen van gisteren in de koeltas, de drankjes uit de vriezer erbij en daar gaan we!
We komen in de file voor het tolpoortje,gewoon in de file, dan in de file voor het tolpoortje, gewoon in de file en dan in de file voor het tolpoortje, in de file voor de afslag en in de file voor een parkeerplek. Dit zelfde stukje waar we een week geleden ongeveer anderhalf uur over hebben gedaan heeft ons nu vierenhalf uur gekost!
De lancering is om tien voor half drie en om kwart over twee, nemen we een zijweggetje met behulp van de tomttom om niet de hele tijd in de file te hoeven staan, om veertien voor half drie parkeren we de auto. Om dertien voor half drie springen we er uit. Om twaalf voor half drie sprinten we richting het wachten en om elf voor half drie hebben we een plekje gevonden. We staan er net! als de lancering plaatsvind. Het is heel cool om dat in het echt mee te maken, het geluid komt met een kleine vertraging maar het is niet zo hard als we verwacht hadden. Er word gejuicht en geklapt en na precies 1,15 is het voorbij. We waren echt net op tijd!!
Dan in de auto weer terug, we smokkelen een beetje met behulp van de tomtom, maar komen uiteindelijk toch in de file terug terecht. Gelukkig duurt die niet zo lang en na zo'n twee uurtjes rijden bij de midgetgolf baan. Sander verslaat ons grandioos (het is niet eerlijk! volgens mij heeft hij stiekum geoefend sinds de vorige keer.)en dan gaan we wat eten. Esmay kiest op de tomtom red canyon grill uit. De tomtom stuurt ons rechts, rechts, rechts en we stoppen zo'n 20 meter voor de midgetgolf baan. :-) Zo kom je nog eens ergens. We hebben wel erg veel plezier van de tomtom zo!
We eten Pie met gegrilde kip, primerib en beeftips. De heren nemen nog key lime pie toe en dan gaan we lekker naar de villa. Stiekum werd het zo toch nog een lange dag.
Sander en Barbara gaan nog even lekker zwemmen, Marcel en Esmay blijven veilig op het droge. De waak-kikker zit er gelukkig weer en dan is het tijd om lekker slapen!
We komen in de file voor het tolpoortje,gewoon in de file, dan in de file voor het tolpoortje, gewoon in de file en dan in de file voor het tolpoortje, in de file voor de afslag en in de file voor een parkeerplek. Dit zelfde stukje waar we een week geleden ongeveer anderhalf uur over hebben gedaan heeft ons nu vierenhalf uur gekost!
De lancering is om tien voor half drie en om kwart over twee, nemen we een zijweggetje met behulp van de tomttom om niet de hele tijd in de file te hoeven staan, om veertien voor half drie parkeren we de auto. Om dertien voor half drie springen we er uit. Om twaalf voor half drie sprinten we richting het wachten en om elf voor half drie hebben we een plekje gevonden. We staan er net! als de lancering plaatsvind. Het is heel cool om dat in het echt mee te maken, het geluid komt met een kleine vertraging maar het is niet zo hard als we verwacht hadden. Er word gejuicht en geklapt en na precies 1,15 is het voorbij. We waren echt net op tijd!!
Dan in de auto weer terug, we smokkelen een beetje met behulp van de tomtom, maar komen uiteindelijk toch in de file terug terecht. Gelukkig duurt die niet zo lang en na zo'n twee uurtjes rijden bij de midgetgolf baan. Sander verslaat ons grandioos (het is niet eerlijk! volgens mij heeft hij stiekum geoefend sinds de vorige keer.)en dan gaan we wat eten. Esmay kiest op de tomtom red canyon grill uit. De tomtom stuurt ons rechts, rechts, rechts en we stoppen zo'n 20 meter voor de midgetgolf baan. :-) Zo kom je nog eens ergens. We hebben wel erg veel plezier van de tomtom zo!
We eten Pie met gegrilde kip, primerib en beeftips. De heren nemen nog key lime pie toe en dan gaan we lekker naar de villa. Stiekum werd het zo toch nog een lange dag.
Sander en Barbara gaan nog even lekker zwemmen, Marcel en Esmay blijven veilig op het droge. De waak-kikker zit er gelukkig weer en dan is het tijd om lekker slapen!
Dag 22, 13 mei, Orlando
Vanmorgen op tijd er uit, we willen een beetje op tijd bij Island of Adventure zijn. Na het ontbijt de auto in en weer fijn parkeren voor 14$. Via de Citywalk gaan we naar de ingang van het park en na de aanschaf van een kaartje, gaan Esmay, Marcel en Sander eerst in de Hulk-achtbaan. Barbara loopt een rondje en ontdekt de Arcade. Daar gaat ze even Time Crises3 spelen.
Daarna gaan Esmay en Sander in Dokter Doom, dat is zo'n valtoren en dan is het tijd om wat te drinken. Barbara is nu samen met Marcel Time Crises3 gaan spelen en Marcel is nog even gaan flipperen met de Shrek flipperkast. Marcel en Sander gaan nog in de 3d achtbaan van Spiderman en laten de dames met de drankjes achter.
Dan komen we bij Popeye, dat is een wilwater baan en iedereen die er uit komt is kleddernat. Er is maar een wachtrij van 20 minuutjes, dus daar gaan we in!
Aangezien het toch weer zo'n 30 graden is, is dat niet erg. We doen wel onze schoenen in het middencompartiment. Dan blijven die tenminste droog. Natuurlijk zijn wij ook kletsnat, maar het was een leuke wildwaterbaan!
We eten even een hotdog en gaan dan door naar Jurassic Park. Daar gaan Esmay, Marcel en Sander in de volgende achtbaan met water en Barbara loopt alvast een stukje vooruit om naar het nieuwe Harry Potter park te kijken! Dat is nog helemaal afgesloten, maar wel een paar foto's kunnen nemen van Zweinstein. Marcel en Sander zijn, ondanks dat ze in Popeye hun shirt hadden uitgetrokken nu toch echt nat geworden in deze wildwaterbaan!
Na een klein stukje komen we bij duelling dragons. Daar is een wachtrij van maar 10 minuutjes, dus Esmay, Marcel en Sander gaan hier ook in. Barbara neemt nog een paar foto's van Zweinstein, maar mag er echt niet in van de bewaking. Hoewel er wel al mensen rondlopen, echt balen!
Na de dragons gaan we naar Poseidon's Fury. Dat is een soort loop-show, erg goed in elkaar gezet, met fonteinen, echt vlammen en een gevecht tussen Poseidon en een boze god die graag de drietand van Poseidon wil veroveren. Er word geprojecteerd op een watergordijn, dat is echt heel cool. Daar kan de efteling nog wat van leren!
Dan gaan we door naar Dr. Seuss, bekend van Horton hears a who en Cat with a Hat.
We gaan in de Cat with a hat, maar we worden er een beetje misselijk van, het schud nogal. Maar het verhaal is grappig.
Het meeste hebben we dan gezien en we besluiten op weg te gaan naar TGI Friday om wat te eten. Helaas komen we bij het stoplicht tot de conclusie dat we niet rechtdoor mogen en dat willen we net op bij TGI Friday te komen. Dus we rijden een rondje en kunnen daarna gelijk aan tafel. Na het eten nog even een stopje bij de Publix want we hebben wat boodschappen nodig voor morgen bij de lancering. We hebben er zin in. De handdoeken liggen al klaar, we kunnen zo picknicken, alleen nog even wat te eten :-)
Als we weer in de villa zijn gaan Sander, Marcel en Barbara nog even lekker zwemmen en dan is het weer slaaptijd. Het einde de van de vakantie begint te naderen voor ons! En daar balen we best wel een beetje van!
Daarna gaan Esmay en Sander in Dokter Doom, dat is zo'n valtoren en dan is het tijd om wat te drinken. Barbara is nu samen met Marcel Time Crises3 gaan spelen en Marcel is nog even gaan flipperen met de Shrek flipperkast. Marcel en Sander gaan nog in de 3d achtbaan van Spiderman en laten de dames met de drankjes achter.
Dan komen we bij Popeye, dat is een wilwater baan en iedereen die er uit komt is kleddernat. Er is maar een wachtrij van 20 minuutjes, dus daar gaan we in!
Aangezien het toch weer zo'n 30 graden is, is dat niet erg. We doen wel onze schoenen in het middencompartiment. Dan blijven die tenminste droog. Natuurlijk zijn wij ook kletsnat, maar het was een leuke wildwaterbaan!
We eten even een hotdog en gaan dan door naar Jurassic Park. Daar gaan Esmay, Marcel en Sander in de volgende achtbaan met water en Barbara loopt alvast een stukje vooruit om naar het nieuwe Harry Potter park te kijken! Dat is nog helemaal afgesloten, maar wel een paar foto's kunnen nemen van Zweinstein. Marcel en Sander zijn, ondanks dat ze in Popeye hun shirt hadden uitgetrokken nu toch echt nat geworden in deze wildwaterbaan!
Na een klein stukje komen we bij duelling dragons. Daar is een wachtrij van maar 10 minuutjes, dus Esmay, Marcel en Sander gaan hier ook in. Barbara neemt nog een paar foto's van Zweinstein, maar mag er echt niet in van de bewaking. Hoewel er wel al mensen rondlopen, echt balen!
Na de dragons gaan we naar Poseidon's Fury. Dat is een soort loop-show, erg goed in elkaar gezet, met fonteinen, echt vlammen en een gevecht tussen Poseidon en een boze god die graag de drietand van Poseidon wil veroveren. Er word geprojecteerd op een watergordijn, dat is echt heel cool. Daar kan de efteling nog wat van leren!
Dan gaan we door naar Dr. Seuss, bekend van Horton hears a who en Cat with a Hat.
We gaan in de Cat with a hat, maar we worden er een beetje misselijk van, het schud nogal. Maar het verhaal is grappig.
Het meeste hebben we dan gezien en we besluiten op weg te gaan naar TGI Friday om wat te eten. Helaas komen we bij het stoplicht tot de conclusie dat we niet rechtdoor mogen en dat willen we net op bij TGI Friday te komen. Dus we rijden een rondje en kunnen daarna gelijk aan tafel. Na het eten nog even een stopje bij de Publix want we hebben wat boodschappen nodig voor morgen bij de lancering. We hebben er zin in. De handdoeken liggen al klaar, we kunnen zo picknicken, alleen nog even wat te eten :-)
Als we weer in de villa zijn gaan Sander, Marcel en Barbara nog even lekker zwemmen en dan is het weer slaaptijd. Het einde de van de vakantie begint te naderen voor ons! En daar balen we best wel een beetje van!
woensdag 12 mei 2010
Dag 21, 12 mei, Orlando
Vanmorgen mocht Barbara heerlijk uitslapen tot 10 uur. Toen ze opstond was iedereen al wakker en aangekleed. Mooi is dat :-) Even gegeten en op toen naar Epcot.
Bij aankomt eerst weer 14$ betaald voor een parkeerkaartje en toen door naar de ingang. We hebben natuurlijk al een kaartje dus op naar onze eerst attractie. We besluiten eerst maar door te lopen naar het landenplein. Maar we beginnen eerst met de test-track. Daar is een korte wachtrij voor singel-raiders, dus daar gaan we instaan. We zijn binnen vijf minuten aan de beurt! We zitten niet echt bij elkaar, Marcel en Barbara zitten wel in hetzelfde karretje maar Sander moet ech wachten.
We rijden over twee soorten keitjes, door de hitte, door de kou, erg grappig. Daarna gaan we heeeeel hard! Esmay heeft buiten lief gewacht in de hitte, we zijn 14 minuten weg geweest.
Door naar Mexico. Daar doen we een soort rode neuzenfestival. Gaat niet hard en is mooi aangekleed. We zoeken Donald! Dan door naar het volgende land: Noorwegen. Daar doen we een boottochtje in een echt vikingschip. de Maelstrom, voor de zekerheid doet Esmay haar hoedje op. We nemen na het schip nog een erg leuke trollenfoto.
Dan is het de beurt aan China, waar we een 360 graden film bekijken. Alle hoogtepunten van China komen voorbij en daarna word je los gelaten in de souvenierwinkel.
Bij Amerika worden we bijna gestrikt voor een voorstelling, maar we ontsnappen nog net. Dan door naar Japan, daar zijn alleen restaurantjes, dus daar hebben we het ook snel gezien. Bij Marokko nemen we een slush-puppie en in Frankrijk wel foto's maar verder is er geen leuke attractie.
Bij de international gateway, maken we nog wat souverniertjes voor Barbara en koopt Esmay een leuke nieuwe rugzak van Disney. We zijn bijna rond als we in Engeland aankomen. Esmay en Barbara gaan nog op de foto met Pooh en Tijgetje en dan is het tijd om naar Canada te gaan. Barbara scoort een hele grappige kerstbal, want die hebben we nog niet van Disney!
We besluiten om naar Ellens Energy te gaan en daar komen we net op tijd aan voor de laatste show. Het is een combi van 3 grote schermen en een soort rode neuzenfestival met allerlei info over Energie. Grappig opgezet, maar niet spannend ofzo.
Inmiddels is het tijd om te eten en het is overal ontzettend druk. We besluiten in Mexico wat te eten in het romantische restaurant wat we zagen met de rondvaart. Daar is het ook ontzettend druk, dus we nemen een klein hapje in de tequilla-bar.
Dat blijkt wel een heel klein hapje te zijn, maar ja het is bijna tijd voor Illuminations, dus we gaan op naar een goed plekje voor het vuurwerk.
Het is een heel spectakel en echt heel gaaf (Een aanrader voor toekomstige amerika-gangers) We zoeken onze auto en daarna een plekje om iets te eten, want we hebben nu best honger. Uiteindelijk komen we bij de MC-D en daarna lekker naar huis, want het is tegen elven en het is toch best een lange dag geworden!
Bij aankomt eerst weer 14$ betaald voor een parkeerkaartje en toen door naar de ingang. We hebben natuurlijk al een kaartje dus op naar onze eerst attractie. We besluiten eerst maar door te lopen naar het landenplein. Maar we beginnen eerst met de test-track. Daar is een korte wachtrij voor singel-raiders, dus daar gaan we instaan. We zijn binnen vijf minuten aan de beurt! We zitten niet echt bij elkaar, Marcel en Barbara zitten wel in hetzelfde karretje maar Sander moet ech wachten.
We rijden over twee soorten keitjes, door de hitte, door de kou, erg grappig. Daarna gaan we heeeeel hard! Esmay heeft buiten lief gewacht in de hitte, we zijn 14 minuten weg geweest.
Door naar Mexico. Daar doen we een soort rode neuzenfestival. Gaat niet hard en is mooi aangekleed. We zoeken Donald! Dan door naar het volgende land: Noorwegen. Daar doen we een boottochtje in een echt vikingschip. de Maelstrom, voor de zekerheid doet Esmay haar hoedje op. We nemen na het schip nog een erg leuke trollenfoto.
Dan is het de beurt aan China, waar we een 360 graden film bekijken. Alle hoogtepunten van China komen voorbij en daarna word je los gelaten in de souvenierwinkel.
Bij Amerika worden we bijna gestrikt voor een voorstelling, maar we ontsnappen nog net. Dan door naar Japan, daar zijn alleen restaurantjes, dus daar hebben we het ook snel gezien. Bij Marokko nemen we een slush-puppie en in Frankrijk wel foto's maar verder is er geen leuke attractie.
Bij de international gateway, maken we nog wat souverniertjes voor Barbara en koopt Esmay een leuke nieuwe rugzak van Disney. We zijn bijna rond als we in Engeland aankomen. Esmay en Barbara gaan nog op de foto met Pooh en Tijgetje en dan is het tijd om naar Canada te gaan. Barbara scoort een hele grappige kerstbal, want die hebben we nog niet van Disney!
We besluiten om naar Ellens Energy te gaan en daar komen we net op tijd aan voor de laatste show. Het is een combi van 3 grote schermen en een soort rode neuzenfestival met allerlei info over Energie. Grappig opgezet, maar niet spannend ofzo.
Inmiddels is het tijd om te eten en het is overal ontzettend druk. We besluiten in Mexico wat te eten in het romantische restaurant wat we zagen met de rondvaart. Daar is het ook ontzettend druk, dus we nemen een klein hapje in de tequilla-bar.
Dat blijkt wel een heel klein hapje te zijn, maar ja het is bijna tijd voor Illuminations, dus we gaan op naar een goed plekje voor het vuurwerk.
Het is een heel spectakel en echt heel gaaf (Een aanrader voor toekomstige amerika-gangers) We zoeken onze auto en daarna een plekje om iets te eten, want we hebben nu best honger. Uiteindelijk komen we bij de MC-D en daarna lekker naar huis, want het is tegen elven en het is toch best een lange dag geworden!
Dag 20, 11 mei, Orlando
Vanmorgen op ons gemakje ontbeten, niet gezwommen maar in de auto gestapt naar Seaworld. Even zoeken, wel handig al die officele bewegwijzering naar de atracties!
Auto geparkeerd en op naar Shamu!! Barbara vind onderweg een platinum creditcard van ene Paula, die we maar inleveren bij de beveiling. De kaartjes zijn toch al betaald ;-)
Eerst even in de Manta, dat is de nieuwe achtbaan waar je een soort vlieg-idee hebt. Sander en Marcel gaan in de rij van maar liefst 60 minuten en Esmay en Barbara lopen alvast een rondje. Dat rondje bestaat uit: de roggen, een souveniercentje, de winkel, de dolfijnentraining (met veel water foto's ;) ) een souverniercentje, de winkel voor een drinkje, de manatees inclusief imaxfilm. Daarna werd Esmee gebeld, de heren hadden de achtbaan verlaten. Hij was erg gaaf en vanmiddag nog een keer proberen zodat Esmay ook mee kan, als de wachtrij niet te lang is.
Het is tijd om naar Shamu te gaan! We rennen ons rot naar de andere kant van het park en je zult het altijd zien: De show is vol. Dan word het een achtbaan. Barbara kan dan even lekker winkelen terwijl Marcel, Esmay en Sander in de superkorte rij gaan voor de Journey to Atlantis. Omdat het er dan bij de Kraken ook een korte rij is, krijgt Barbara meer winkeltijd :-)
We besluiten wat te eten, Sander en Esmay gaan in de rij, maar het duurt wel erg lang. Sander haalt onze bekers nog even op voor een refill en ineens zijn ze er! We kregen al erge dorst. Waarom het nou zo lang duurde, geen idee want het was redelijk efficient ingedeeld? Maar goed, we knabbelen onze lunch op en omdat we in de buurt zijn van de langste onderwater-tunnel om haaien te kijken, gaan we daar gelijk even heen.
Op naar Seymour en Clyde. dat is een grappige show met zeeleeuwen, een ottertje en een walrus. Ze gaan de schat zoeken :-) en ze vonden hem nog ook!
Dan gaan we naar Wild Artic, dat is een vlucht simulator maar Marcel en ik worden er allebei misselijk van. Geen leuke attractie!
Onderweg naar Shamu, willen we misschien wel wat eten, maar niets ziet er echt lekker uit en eigenlijk zitten we nog vol van de lunch. We nemen wat foto's bij een shamu van buxes en dan is het tijd om naar de show van Shamu te gaan.
Marcel en Barbara willen nog graag een laatste refill, maar moeten daarvoor helemaal naar de andere kant van het Shamu stadion lopen. Gelijk een watertje voor Sander en we zijn er klaar voor. Als we naar boven gaan is het al aardig druk maar we vinden nog een mooie plek.
Deze keer maken de heren de foto's. Daar komen er morgen wat van bij het verslag, want de tweede accu is ook leeg! Die eerst opladen dan kan er weer wat op de laptop gezet worden. Na afloopt loopt het hele stadion leeg en iedereen gaat naar de uitgang. We kijken nog even naar de foto's, die van ons vieren is leuk maar we willen geen fotolijstje voor 20 dollar er om heen.
We besluiten spare ribs te gaan eten bij de longhorn, tenminste als het niet te druk is. Gelukkig is er deze weer wel een plekje en na de lekkere spareribs gaan we op naar de villa. Daar zit een groene kikker voor de deur, we hebben een huisdier!
Nog even snel het reisverslag en dan... is het tijd om te slapen!
Auto geparkeerd en op naar Shamu!! Barbara vind onderweg een platinum creditcard van ene Paula, die we maar inleveren bij de beveiling. De kaartjes zijn toch al betaald ;-)
Eerst even in de Manta, dat is de nieuwe achtbaan waar je een soort vlieg-idee hebt. Sander en Marcel gaan in de rij van maar liefst 60 minuten en Esmay en Barbara lopen alvast een rondje. Dat rondje bestaat uit: de roggen, een souveniercentje, de winkel, de dolfijnentraining (met veel water foto's ;) ) een souverniercentje, de winkel voor een drinkje, de manatees inclusief imaxfilm. Daarna werd Esmee gebeld, de heren hadden de achtbaan verlaten. Hij was erg gaaf en vanmiddag nog een keer proberen zodat Esmay ook mee kan, als de wachtrij niet te lang is.
Het is tijd om naar Shamu te gaan! We rennen ons rot naar de andere kant van het park en je zult het altijd zien: De show is vol. Dan word het een achtbaan. Barbara kan dan even lekker winkelen terwijl Marcel, Esmay en Sander in de superkorte rij gaan voor de Journey to Atlantis. Omdat het er dan bij de Kraken ook een korte rij is, krijgt Barbara meer winkeltijd :-)
We besluiten wat te eten, Sander en Esmay gaan in de rij, maar het duurt wel erg lang. Sander haalt onze bekers nog even op voor een refill en ineens zijn ze er! We kregen al erge dorst. Waarom het nou zo lang duurde, geen idee want het was redelijk efficient ingedeeld? Maar goed, we knabbelen onze lunch op en omdat we in de buurt zijn van de langste onderwater-tunnel om haaien te kijken, gaan we daar gelijk even heen.
Op naar Seymour en Clyde. dat is een grappige show met zeeleeuwen, een ottertje en een walrus. Ze gaan de schat zoeken :-) en ze vonden hem nog ook!
Dan gaan we naar Wild Artic, dat is een vlucht simulator maar Marcel en ik worden er allebei misselijk van. Geen leuke attractie!
Onderweg naar Shamu, willen we misschien wel wat eten, maar niets ziet er echt lekker uit en eigenlijk zitten we nog vol van de lunch. We nemen wat foto's bij een shamu van buxes en dan is het tijd om naar de show van Shamu te gaan.
Marcel en Barbara willen nog graag een laatste refill, maar moeten daarvoor helemaal naar de andere kant van het Shamu stadion lopen. Gelijk een watertje voor Sander en we zijn er klaar voor. Als we naar boven gaan is het al aardig druk maar we vinden nog een mooie plek.
Deze keer maken de heren de foto's. Daar komen er morgen wat van bij het verslag, want de tweede accu is ook leeg! Die eerst opladen dan kan er weer wat op de laptop gezet worden. Na afloopt loopt het hele stadion leeg en iedereen gaat naar de uitgang. We kijken nog even naar de foto's, die van ons vieren is leuk maar we willen geen fotolijstje voor 20 dollar er om heen.
We besluiten spare ribs te gaan eten bij de longhorn, tenminste als het niet te druk is. Gelukkig is er deze weer wel een plekje en na de lekkere spareribs gaan we op naar de villa. Daar zit een groene kikker voor de deur, we hebben een huisdier!
Nog even snel het reisverslag en dan... is het tijd om te slapen!
dinsdag 11 mei 2010
Dag 19, 10 mei, Orlando
Vanmorgen weer lekker vroeg opgestaan en even in het zwembad gelegen. Het is ook zo lekker dat er een jaccuzzi bij is! Na het zwemmen lekker een broodje gegeten. We wilden ook een bagel toasten maar dat er rook uit de toaster kwam, hebben we dat maar opgegeven. Het was erg gezellig zo met Esmay en Marcel aan het ontbijt.
Daarna op naar Animal Kingdom. Hier waren we gisteren al voorbij gereden, dus we wisten de weg en hadden de tomtom eigenlijk niet nodig. Parkeerkaartje gekocht en doorgereden naar Dino rij 33. We worden door de parkeerdame direct naar de andere rij gediregeerd, zodat we niet onder een auto kunnen komen, ze zijn zo gek nog niet die Amerikaanen!
Op het treintje gestapt en door naar de kassa voor een twee-dagen kaartje. Eenmaal binnen laten we de fastpass-tacktiek aan Marcel over. Barbara en Esmay gaan eerst op de foto met Pooh, Ieoor en Tijgetje!
Dan door naar Dinosaur, wat een soort droomvlucht is maar dan anders. het schud wat meer en het is wat donkerder, maar uiteindelijk vinden we wel een T-Rex. Hij is groot en lelijk en we schrikken er allemaal van! Voor ons in het karretje zit een klein jongetje (wel met zijn vader en zijn broertje). We denken niet dat hij er veel van gezien heeft van hij heeft de hele rit met zijn hoofd naar beneden gezeten :-)
Bij de uitgang kopen we alvast een drinkje en dan bespreken we de tacktiek voor de rest van het park. Omdat er niet superveel achtbanen zijn, eigenlijk een waar Barbara voor geen goud in gaat, besluiten we eerst daar een fastpass voor te halen en dan even verder te kijken naar de andere attracties. We eten even wat en dan lopen we een rondje door de wandelsafari. Als we dan langs de wildwaterbaan lopen, staat daar dat er fastpassen worden uitgegeven voor 16:00. Dat is wel een beetje laat, want het is pas een uur. Ondertussen hebben we al wel een fastpass voor de autosafari gehaald en als we daar aankomen als we mogen instappen, staat er een wachtrij van maar liefst vijf minuten. Ja, zo heeft het geen zin!
Maar goed, het is een leuke safari en we zien giraffes, een babyoli, nijlpaarden, giren, neushoorns en nog veel meer! Ze hebben het heel leuk aangekleed want aan het einde gaan we ook nog stropers opjagen zodat we een babyoli kunnen redden. Gelijk weer wat geleerd! Dan is er nog een wandelsafari waar Esmay en Barbara, vogels gaan spotten. We zien er vier van de 24 op de kaart en een boel die er niet opstaan. Dat is natuurlijk vals spelen. Wij vinden dat wij het goed hebben gedaan.
Terug naar de wildwaterbaan, daar blijkt dat ie stuk is! Zo jammer, zo kunnen we niet lekker afkoelen.
Na de vogels, ontdekt Esmay op het fototoestel van Barbara hoe je de gezichtsherkenning kunt instellen, dus daar zijn we ook nog een half uurtje zoet mee. Barbara heeft ondertussen wat last van haar rug, dus we besluiten het voor gezien te houden. We kijken nog een keer of de wildwaterbaan gemaakt is maar helaas.
Onderweg maken we een stopje bij de Publix voor een lekkere salade en wat meer brood voor morgenochtend. Marcel, Sander en Barbar vermaken zich nog even in het zwembad met Marcel's verjaardagskado en dan gaan we aan tafel.
Na dit dineetje spelen de heren nog even een potje pool en gaan de dames lekker vroeg naar bed!
Voor de liefhebbers: hierbij wat foto's van de villa;
maandag 10 mei 2010
Dag 18, 9 mei, Orlando
Esmay en Marcel hebben heerlijk uitgeslapen, Niet dus! Ze waren heel vroeg wakker, terwijl Barbara maar bleef slapen! Omdat het gisteren zo'n lange dag was, besloten om niet zo veel heen en weer te rennen vandaag. Dat word shoppen!
We scheuren wat coupons uit en gaan dan op naar de Florida Mall.
De mannen moeten heel lang op ons wachten, dus we besluiten maar te splitsen. Eerst even naar de starbucks voor frappucino.
Wij lekker doorshoppen, schoenen, gap-jes, aero's, m&m world, korte broeken maar geen
t shirtjes! De mannen willen gaan schieten, maar als ze er eenmaal zijn blijkt het dicht te zijn. Dus ze komen ons weer opzoeken. Wij shoppen verder en de heren lopen nog een rondje. Dan is het tijd om wat te gaan eten. We zoeken even het hardrock cafe, waar we na een rondje rijden de parkeergarage van Universal.
Dan even een lekker hapje en natuurlijk een glaasje voor Barbara bij Hardrock.
Terug in de villa niet meer zo laat gemaakt en lekker gaan slapen!
We scheuren wat coupons uit en gaan dan op naar de Florida Mall.
De mannen moeten heel lang op ons wachten, dus we besluiten maar te splitsen. Eerst even naar de starbucks voor frappucino.
Wij lekker doorshoppen, schoenen, gap-jes, aero's, m&m world, korte broeken maar geen
t shirtjes! De mannen willen gaan schieten, maar als ze er eenmaal zijn blijkt het dicht te zijn. Dus ze komen ons weer opzoeken. Wij shoppen verder en de heren lopen nog een rondje. Dan is het tijd om wat te gaan eten. We zoeken even het hardrock cafe, waar we na een rondje rijden de parkeergarage van Universal.
Dan even een lekker hapje en natuurlijk een glaasje voor Barbara bij Hardrock.
Terug in de villa niet meer zo laat gemaakt en lekker gaan slapen!
donderdag 6 mei 2010
Dag 17, 8 mei, Cocoa Beach - Orlando
Vanmorgen op CCN: babyeendjes gered, doordat de moedereend twaalf uur rondjes liep om de putdeksel waar de babyeendjes in waren gevallen.
Na het inladen van de tassen en tasjes door naar de mimigolfbaan. Gelukkig was het niet zo warm :-) Deze golfbaan had 2 verschillende banan, die we allebei hebben gedaan, als we nu nog niet bruin zijn geworden weet ik het ook niet meer! Tussen de banen door een lekker ijsje gegeten en even met het kleine buldogje geknuffeld :-)
Barbara heeft Sander ontzettend verslagen, hihihi. Het is weer gelukt!
Daarna op weg naar Orlando, onderweg nog even gewinkeld in de outlet en lekkere luchtjes gekocht!
Om vijf voor vier zijn we aangekomen bij de villa en de sleutels uit het sleutelkastje gevist. De villa is cool! Hij is groot met veeel slaapkamers, er is een gastenverblijf dat het helemaal apart van de villa naast het zwembad.
We doen alvast wat boodschappen en versieren de villa voor Marcel, want die was jarig toen wij niet thuis waren. Dan gaan we even wat eten en door naar het vliegveld om Esmay en Marcel op te halen. Eerst staat er een tijdje dat hij 2 minuten eerder is dan gepland maar dan eindelijk komt er arrived te staan. En daar zijn ze dan!!! We gaan naar beneden om de koffers op te halen en even te regelen dat Marcel ook verzekerd met de auto mag rijden. Dan eindelijk naar de villa, nou ja eindelijk voor Esmay en Marcel dan, want die moesten 2 uur extra wachten in het vliegtuig. Dat is helemaal niet aardig van die aswolk!
Marcel vind onze versieringen mooi en hij is blij met zijn drijvende kado :-)
We doen even een kort rondje en dan lekker slapen!!
Na het inladen van de tassen en tasjes door naar de mimigolfbaan. Gelukkig was het niet zo warm :-) Deze golfbaan had 2 verschillende banan, die we allebei hebben gedaan, als we nu nog niet bruin zijn geworden weet ik het ook niet meer! Tussen de banen door een lekker ijsje gegeten en even met het kleine buldogje geknuffeld :-)
Barbara heeft Sander ontzettend verslagen, hihihi. Het is weer gelukt!
Daarna op weg naar Orlando, onderweg nog even gewinkeld in de outlet en lekkere luchtjes gekocht!
Om vijf voor vier zijn we aangekomen bij de villa en de sleutels uit het sleutelkastje gevist. De villa is cool! Hij is groot met veeel slaapkamers, er is een gastenverblijf dat het helemaal apart van de villa naast het zwembad.
We doen alvast wat boodschappen en versieren de villa voor Marcel, want die was jarig toen wij niet thuis waren. Dan gaan we even wat eten en door naar het vliegveld om Esmay en Marcel op te halen. Eerst staat er een tijdje dat hij 2 minuten eerder is dan gepland maar dan eindelijk komt er arrived te staan. En daar zijn ze dan!!! We gaan naar beneden om de koffers op te halen en even te regelen dat Marcel ook verzekerd met de auto mag rijden. Dan eindelijk naar de villa, nou ja eindelijk voor Esmay en Marcel dan, want die moesten 2 uur extra wachten in het vliegtuig. Dat is helemaal niet aardig van die aswolk!
Marcel vind onze versieringen mooi en hij is blij met zijn drijvende kado :-)
We doen even een kort rondje en dan lekker slapen!!
Dag 16, 7 mei, Cocoa Beach
Vanmorgen lekker vroeg Sander wakker gemaakt door de voordeur open te zetten. De airco maakte zoveel lawaai, dat het me handig leek om em uit te doen. En dan nieuwe coole lucht, maar ja, was ik even vergeten dat er zoveel zonneschijn was hier! Arme Sander, kon hij weer niet uitslapen. Dat heb ik, barbara dus, goed gemaakt met een ontbijtje op bed. Deze keer met fiber-one pop tarts. Voor mezelf twee uncrustables, ook erg lekker met pindakaas en jam.
Daarna nog even op de laptop gespeeld en toen op naar Kennedy Space Center. Sander kon er in een keer heen gereden, zomaar zonder tomtom. Eenmaal aangekomen een kaartje met rondleiding gekocht. De rondleiding is om 13:00 dus eerst maar even in de space shuttle simulator. Erg leuk en volgens het filmpje heel realistisch!
Door naar de orbit om daar even in te kijken. Tegen die tijd is het ook etenstijd en we doen gezond en nemen ceasar salad. We doen rustig aan en dan is het tijd voor de tour. We rijden eerst een heel eind en dan krijgen we een praatje. we beginnen ons af te vragen of we hier nou zoveel extra voor hebben betaald??? dan gaan we ook nog langs het nasa gebouw en een beetje dichtbij de space shuttle die klaar staat voor vrijdag de 14e.
Dan worden we gedropt bij de apollo. We wachten even tot we naar binnen morgen, we krijgen een filmpje te zien, dan door naar het volgende filmpje! Dan eindelijk bij de echt apollo. Barbara koopt hier alle door haar gewenste souvenirs en is helemaal blij! dan terug met de bus naar het visitor center en naar de imax film over de hubble. Echt heel gaaf, nooit geweten dat er in de orion nevel nieuwe sterren geboren worden!Voordat we weggaan nemen we nog een ijsje genaamd space dots dit zijn hele kleine balletjes ijs in de smaak van je keuze want het is hier toch wel zo'n beetje 35 graden(wat trouwens veel te heet is volgens de mensen die hier wonen)
Dan zijn we wel een beetje klaar bij het KSC en gaan we met de auto op weg naar de outback. Dat vinden we niet zo snel dus gaan we maar naar Longhorn. Ook al zo'n akelig restaurant ;-) We eten spare ribs en een lekkere kip met kaas en knoflook.
We kunnen weer geen toetje op, dus we gaan nog even snel naar de import 1. waar barbara leuke flamigo roerstaafjes en een verjaardagskadootje voor Marcel koopt :-)
Op naar de kamer. Als we bij het hotel aankomen is er zeker een feestje want het is vreselijk druk op de parkeerplaats! Later zien we bij Mambo's idd allerlei bezigheden. Even lekker onder de douche, mails checken en dan is het tijd voor het reisverslag.
Daarna nog even op de laptop gespeeld en toen op naar Kennedy Space Center. Sander kon er in een keer heen gereden, zomaar zonder tomtom. Eenmaal aangekomen een kaartje met rondleiding gekocht. De rondleiding is om 13:00 dus eerst maar even in de space shuttle simulator. Erg leuk en volgens het filmpje heel realistisch!
Door naar de orbit om daar even in te kijken. Tegen die tijd is het ook etenstijd en we doen gezond en nemen ceasar salad. We doen rustig aan en dan is het tijd voor de tour. We rijden eerst een heel eind en dan krijgen we een praatje. we beginnen ons af te vragen of we hier nou zoveel extra voor hebben betaald??? dan gaan we ook nog langs het nasa gebouw en een beetje dichtbij de space shuttle die klaar staat voor vrijdag de 14e.
Dan worden we gedropt bij de apollo. We wachten even tot we naar binnen morgen, we krijgen een filmpje te zien, dan door naar het volgende filmpje! Dan eindelijk bij de echt apollo. Barbara koopt hier alle door haar gewenste souvenirs en is helemaal blij! dan terug met de bus naar het visitor center en naar de imax film over de hubble. Echt heel gaaf, nooit geweten dat er in de orion nevel nieuwe sterren geboren worden!Voordat we weggaan nemen we nog een ijsje genaamd space dots dit zijn hele kleine balletjes ijs in de smaak van je keuze want het is hier toch wel zo'n beetje 35 graden(wat trouwens veel te heet is volgens de mensen die hier wonen)
Dan zijn we wel een beetje klaar bij het KSC en gaan we met de auto op weg naar de outback. Dat vinden we niet zo snel dus gaan we maar naar Longhorn. Ook al zo'n akelig restaurant ;-) We eten spare ribs en een lekkere kip met kaas en knoflook.
We kunnen weer geen toetje op, dus we gaan nog even snel naar de import 1. waar barbara leuke flamigo roerstaafjes en een verjaardagskadootje voor Marcel koopt :-)
Op naar de kamer. Als we bij het hotel aankomen is er zeker een feestje want het is vreselijk druk op de parkeerplaats! Later zien we bij Mambo's idd allerlei bezigheden. Even lekker onder de douche, mails checken en dan is het tijd voor het reisverslag.
Dag 15, 6 mei, West Palm Beach-Cocoa Beach
Vanmorgen lekker uitgeslapen en om vijf voor negen kwam ons ontbijt op bed.
Vers fruit, een lekkere verse jus, geroosterde boterhammetjes, erg lekker zo als alles voor je word klaar gemaakt. Alle tassen bij elkaar verzameld op de koffers-kar, de koelkast leeg gehaald en op naar Cocoa Beach.
Onderweg maken we eerst een uitstapje naar het Navy Seal museum. Als we daar aankomen is het buiten alweer 35 graden, maar gelukkig is er overal airco. We gaan naar binnen en maken een rondje door het museum. De training van de seals is een pittige training van 6 maanden! Zo te zien brengen ze veel uren door in het water (bijnaam: the frogman) en is er een week die word 'hell week' genoemd, waarin ze vier uur slapen. In de hele week. De rest van de tijd, trainen, zwemmen, trainen, onder prikkeldraad kruipen, met rook en flitsen en knallen, zwemmen, trainen. Maar ja, daarna ben je dan wel een Seal. Van de 300 mannen die zich aanmelden, zijn er 100 die het einde van de 6 maanden halen.
Daana een cool zakmes gekocht voor Sander en een patch voor Barbara, de vaste souvenir was hier natuurlijk niet.
Even een broodje gegeten in de auto, zoals het echte nederlanders betaamt. En omdat het beter is voor de lijn dan frietjes en hambrugers!
Toen fijn een stukje rijden naar Cocoa Beach. Het zag er niet zo veel belovend uit. We reden nog een stukje verder en nog een stukje, het werd wat beter. Toen kwamen we uiteindelijk bij ons hotel kwamen. Dat zag er al beter uit dan een stukje terug :-)
De eerste kamer was een beetje rokerig, dus we vragen een andere kamer. Dat is geen probleem en deze tweede kamer is een stuk beter. De airco is alleen wat lawaaierig, maar ja dat is niet anders. Op tripadvisor, hier is trouwens wel gratis internet, zoeken we een goed restaturant. Pompano Grill, gaat het worden.
Als we aankomen, is het nog wel heel rustig, Barbara gaat eerst maar even kijken of het wel open is. Als het open blijkt gaan we naar binnen en er is nog een gezinnetje en een ander stel. We krijgen een tafeltje en bestellen cordonblue en garnalen. Dat is goed te eten, maar als dit het beste is wat er is? De entourage is niet echt top en de bediening is een beetje chagerijnig. Geen aanrader in ieder geval.
We willen eigenlijk wel een starbucks frappucino toe, dus we springen weer in de auto :-) en met behulp van de tomtom rijden we naar de dichtsbijzijnde. (@Raoul, als we jou niet hadden!!) We gaan eerst even kijken bij Ron Jons surfshop en tot onze verbazing vinden we een leuk hempje voor barbara en een jurkje! Barbara is helemaal gelukkig. Daardoor heeft ze er niet zoveel erg in, dat de frappucino niet echt heel goed is. Hij is nogal waterig en zelfs de slagroom kan dat niet goed maken.
Dan gaat het eindelijk gebeuren, de romantische strandwandeling. ;-)
Zo bij de langzaam ondergaande zon aan de ene kant en aan de andere kant onweer is dat best romantisch zo. Dan terug naar de kamer voor een lekkere douche en het reisverslag. Morgen zijn we ook nog hier in Cocoa Beach, dus dat word weer zo'n romantische strandwandeling. Oja, we gaan ook nog naar Cape Canavral.
Daarover gesproken: we zien overal borden dat de lancering van de 14e mei toch doorgaat, dus we houden nog een klein beetje hoop dat we het toch nog gaan mee maken!
Vers fruit, een lekkere verse jus, geroosterde boterhammetjes, erg lekker zo als alles voor je word klaar gemaakt. Alle tassen bij elkaar verzameld op de koffers-kar, de koelkast leeg gehaald en op naar Cocoa Beach.
Onderweg maken we eerst een uitstapje naar het Navy Seal museum. Als we daar aankomen is het buiten alweer 35 graden, maar gelukkig is er overal airco. We gaan naar binnen en maken een rondje door het museum. De training van de seals is een pittige training van 6 maanden! Zo te zien brengen ze veel uren door in het water (bijnaam: the frogman) en is er een week die word 'hell week' genoemd, waarin ze vier uur slapen. In de hele week. De rest van de tijd, trainen, zwemmen, trainen, onder prikkeldraad kruipen, met rook en flitsen en knallen, zwemmen, trainen. Maar ja, daarna ben je dan wel een Seal. Van de 300 mannen die zich aanmelden, zijn er 100 die het einde van de 6 maanden halen.
Daana een cool zakmes gekocht voor Sander en een patch voor Barbara, de vaste souvenir was hier natuurlijk niet.
Even een broodje gegeten in de auto, zoals het echte nederlanders betaamt. En omdat het beter is voor de lijn dan frietjes en hambrugers!
Toen fijn een stukje rijden naar Cocoa Beach. Het zag er niet zo veel belovend uit. We reden nog een stukje verder en nog een stukje, het werd wat beter. Toen kwamen we uiteindelijk bij ons hotel kwamen. Dat zag er al beter uit dan een stukje terug :-)
De eerste kamer was een beetje rokerig, dus we vragen een andere kamer. Dat is geen probleem en deze tweede kamer is een stuk beter. De airco is alleen wat lawaaierig, maar ja dat is niet anders. Op tripadvisor, hier is trouwens wel gratis internet, zoeken we een goed restaturant. Pompano Grill, gaat het worden.
Als we aankomen, is het nog wel heel rustig, Barbara gaat eerst maar even kijken of het wel open is. Als het open blijkt gaan we naar binnen en er is nog een gezinnetje en een ander stel. We krijgen een tafeltje en bestellen cordonblue en garnalen. Dat is goed te eten, maar als dit het beste is wat er is? De entourage is niet echt top en de bediening is een beetje chagerijnig. Geen aanrader in ieder geval.
We willen eigenlijk wel een starbucks frappucino toe, dus we springen weer in de auto :-) en met behulp van de tomtom rijden we naar de dichtsbijzijnde. (@Raoul, als we jou niet hadden!!) We gaan eerst even kijken bij Ron Jons surfshop en tot onze verbazing vinden we een leuk hempje voor barbara en een jurkje! Barbara is helemaal gelukkig. Daardoor heeft ze er niet zoveel erg in, dat de frappucino niet echt heel goed is. Hij is nogal waterig en zelfs de slagroom kan dat niet goed maken.
Dan gaat het eindelijk gebeuren, de romantische strandwandeling. ;-)
Zo bij de langzaam ondergaande zon aan de ene kant en aan de andere kant onweer is dat best romantisch zo. Dan terug naar de kamer voor een lekkere douche en het reisverslag. Morgen zijn we ook nog hier in Cocoa Beach, dus dat word weer zo'n romantische strandwandeling. Oja, we gaan ook nog naar Cape Canavral.
Daarover gesproken: we zien overal borden dat de lancering van de 14e mei toch doorgaat, dus we houden nog een klein beetje hoop dat we het toch nog gaan mee maken!
Dag 14, 5 mei, Miami - West Palm Beach
Na een lekker ontbijtje van twee toetjes voor Sander en een bagel pindakaas crunchy met banaan voor Barbara pakken we de laatste spullen in. Sander zet het reisverslag nog even online en neemt gelijk een koffer-kar mee. Daar laden we alle spullen op en dan zeggen we vaarwel tegen deze leuke condo in Miami. Het is ons hier goed bevallen!
We hebben op onze weg naar West Palm Beach vandaag twee stops: Vlinder museum en de Japanse tuin. Onze eerst stop is na ongeveer een uurtje rijden.
Als we aan komen, stoppen er net ook twee bussen met school-klassen dus we houden ons hart vast. Na het kaartje, gekocht met een coupon met 3$ korting, eerst een korte stop voor de vaste souvenir. Maar helaas die is uitverkocht. Ook een patch voor de koffer verkopen ze niet.
Dus we gaan op naar de vlinders! Bij de ingang hebben we ook een catalogus gekocht, zodat we kunnen aanstrepen welke vlinders we hebben gezien. Er zijn er veel en ze zijn echt mooi! We strepen er heel wat aan en Sander neemt heel wat foto's. Jammer genoeg blijven ze niet echt stil zitten :-)
Op de gang had Sander al een kunstwerk gezien, met veel mooie blauwe vlinders, dat 17,500,000$ kost. Die blauwe vlinders vinden we trouwens niet.
We horen de school-klassen in de verte maar we hebben geen last van ze. We horen ook een beetje de uitleg van de tourguide en dat is dan wel weer grappig. Ze maken er echt een feestje van voor die kids! We lopen het heuveltje op en daar is ook een mist-douche. We zien nog veel en veel meer vlinders. Dan zijn we aan het einde aan gekomen en gaan we via de ontsnap-deuren naar buiten. Daar hangt een grote spiegel zodat je kunt zien of er geen vlinders met je mee liften.
Door naar de botanische tuin, daar hangen allerlei varianten van de passiebloem en andere klimplanten met bloemen waar vlinders dol op zijn. Die zijn aan het einde ook te koop in de winkel.
Zodat je thuis je eigen vlindertuin kunt kweken. Aan het einde komen we in de volière. Daar zien we allerlei soorten hummingbirds en ook een variant op onze eigen spitsstaarten. Ook hier is weer veel te zien, dus we gaan even lekker zitten op een bankje om te kunnen genieten. Het is wel weer heel warm, dus we besluiten door te lopen naar de rozentuin. Sander loopt even naar het toilet en barbara naar de papagaaien. Daar staan allelei waarschuwingingsbordjes bij en ze zeggen niet eens lorre :-) Dan door naar het museum (@ Esmay: mocht je hier heen gaan: NIET naar binnengaan.)
Daar hebben we wel net de pech dat er een schoolklas is, dus na een kort rondje snel weer naar buiten. Dan hebben we het wel zo'n beetje gezien en gaan we door naar de uitgang.
We rijden weer een half uurtje en komen dan bij de Japanse tuin. Sander parkeert de auto in de schaduw, het is namelijk zo'n 95 F en dan gaan we eerst wat eten. Het een Japans restaurant, dus Sander neemt kip met rijst en Barbara neemt rijst met kip. Het smaakt ons hier prima en omdat we lekker buiten zitten hopen we dat we het straks niet weer zo warm hebben. Na onze kip met rijst, gaan we op pad. Het is een rondje van een kilometer en Barbara neemt de nodige foto's.
Het is toch wel heel warm en na ons rondje, gaan we nog even afkoelen in de winkel. Hier is wel de vaste souvenir en mooi origami papier. Dan nog even naar het museum, waar het ook lekker koel is.
Dan is het tijd om door de rijden naar het hotel. Barbara doet een dutje in de auto en als we er zijn volgens de tomtom, rijden we nog midden op een vierbaans weg. We stoppen even bij de Stapels, waar we zomaar internet hebben. Even het adres controleren, tomtom is een beetje in de war.
Als we aankomen, kunnen we gelijk inchecken. We besluiten de koffers opnieuw in te pakken, want we hebben toch echt niet zo veel gekocht!
Eerst maar even eten. Het is al half zeven en we moeten natuurlijk nog even zoeken waar we heen zullen gaan. Barbara kiest iets van de lijst uit de tomtom, maar onderweg komen we de outback tegen. Daar hebben we zulke enthousiaste verhalen over gelezen, dat willen we zelf ook proberen.
Er is gelukkig nog een plekje (dat was de vorige keer wel anders) en Barbara kiest voor een barnabey drankje en Sander een jus d'orange, Helaas is het barnaby drankje op en word het een 1800 margarita. Ook niet verkeerd. We eten op ons gemakje en nemen ook nog een lekker toetje. Barbara neemt een van alles wat toetje, dat zijn drie kleine stukjes van wat je wilt en Sander neemt 'hutter butter peanut butter pie. Weer komt de ober, maar nu om te zeggen dat de peanut butter pie er niet meer is. Het zit ons niet mee vanavond. Sander neemt dan maar carrot cake.
Als de toetjes komen, zijn die kleine stukjes helemaal niet zijn klein. Eigenlijk is de carrot cake net zo groot als die van Sander. Dat kan Barbara natuurlijk lang niet allemaal op en na een derde van alles, geeft Barbara het op.
We rijden nog even langs de best buy, voor een echte accu voor Barbara's fototoestel, want een is toch echt niet genoeg voor in Disney en we kopen waar is wally voor de DS. :-D
Dan op naar de kamer om de koffers opnieuw in te pakken. Alles lijkt inderdaad beter te passen, dus nu de souvenirs nog. Maar daar is genoeg plek voor want een van de adidas tassen is nog leeg.
Morgen op naar Merrit Island, waar we twee nachtjes zullen blijven.
We hebben op onze weg naar West Palm Beach vandaag twee stops: Vlinder museum en de Japanse tuin. Onze eerst stop is na ongeveer een uurtje rijden.
Als we aan komen, stoppen er net ook twee bussen met school-klassen dus we houden ons hart vast. Na het kaartje, gekocht met een coupon met 3$ korting, eerst een korte stop voor de vaste souvenir. Maar helaas die is uitverkocht. Ook een patch voor de koffer verkopen ze niet.
Dus we gaan op naar de vlinders! Bij de ingang hebben we ook een catalogus gekocht, zodat we kunnen aanstrepen welke vlinders we hebben gezien. Er zijn er veel en ze zijn echt mooi! We strepen er heel wat aan en Sander neemt heel wat foto's. Jammer genoeg blijven ze niet echt stil zitten :-)
Op de gang had Sander al een kunstwerk gezien, met veel mooie blauwe vlinders, dat 17,500,000$ kost. Die blauwe vlinders vinden we trouwens niet.
We horen de school-klassen in de verte maar we hebben geen last van ze. We horen ook een beetje de uitleg van de tourguide en dat is dan wel weer grappig. Ze maken er echt een feestje van voor die kids! We lopen het heuveltje op en daar is ook een mist-douche. We zien nog veel en veel meer vlinders. Dan zijn we aan het einde aan gekomen en gaan we via de ontsnap-deuren naar buiten. Daar hangt een grote spiegel zodat je kunt zien of er geen vlinders met je mee liften.
Door naar de botanische tuin, daar hangen allerlei varianten van de passiebloem en andere klimplanten met bloemen waar vlinders dol op zijn. Die zijn aan het einde ook te koop in de winkel.
Zodat je thuis je eigen vlindertuin kunt kweken. Aan het einde komen we in de volière. Daar zien we allerlei soorten hummingbirds en ook een variant op onze eigen spitsstaarten. Ook hier is weer veel te zien, dus we gaan even lekker zitten op een bankje om te kunnen genieten. Het is wel weer heel warm, dus we besluiten door te lopen naar de rozentuin. Sander loopt even naar het toilet en barbara naar de papagaaien. Daar staan allelei waarschuwingingsbordjes bij en ze zeggen niet eens lorre :-) Dan door naar het museum (@ Esmay: mocht je hier heen gaan: NIET naar binnengaan.)
Daar hebben we wel net de pech dat er een schoolklas is, dus na een kort rondje snel weer naar buiten. Dan hebben we het wel zo'n beetje gezien en gaan we door naar de uitgang.
We rijden weer een half uurtje en komen dan bij de Japanse tuin. Sander parkeert de auto in de schaduw, het is namelijk zo'n 95 F en dan gaan we eerst wat eten. Het een Japans restaurant, dus Sander neemt kip met rijst en Barbara neemt rijst met kip. Het smaakt ons hier prima en omdat we lekker buiten zitten hopen we dat we het straks niet weer zo warm hebben. Na onze kip met rijst, gaan we op pad. Het is een rondje van een kilometer en Barbara neemt de nodige foto's.
Het is toch wel heel warm en na ons rondje, gaan we nog even afkoelen in de winkel. Hier is wel de vaste souvenir en mooi origami papier. Dan nog even naar het museum, waar het ook lekker koel is.
Dan is het tijd om door de rijden naar het hotel. Barbara doet een dutje in de auto en als we er zijn volgens de tomtom, rijden we nog midden op een vierbaans weg. We stoppen even bij de Stapels, waar we zomaar internet hebben. Even het adres controleren, tomtom is een beetje in de war.
Als we aankomen, kunnen we gelijk inchecken. We besluiten de koffers opnieuw in te pakken, want we hebben toch echt niet zo veel gekocht!
Eerst maar even eten. Het is al half zeven en we moeten natuurlijk nog even zoeken waar we heen zullen gaan. Barbara kiest iets van de lijst uit de tomtom, maar onderweg komen we de outback tegen. Daar hebben we zulke enthousiaste verhalen over gelezen, dat willen we zelf ook proberen.
Er is gelukkig nog een plekje (dat was de vorige keer wel anders) en Barbara kiest voor een barnabey drankje en Sander een jus d'orange, Helaas is het barnaby drankje op en word het een 1800 margarita. Ook niet verkeerd. We eten op ons gemakje en nemen ook nog een lekker toetje. Barbara neemt een van alles wat toetje, dat zijn drie kleine stukjes van wat je wilt en Sander neemt 'hutter butter peanut butter pie. Weer komt de ober, maar nu om te zeggen dat de peanut butter pie er niet meer is. Het zit ons niet mee vanavond. Sander neemt dan maar carrot cake.
Als de toetjes komen, zijn die kleine stukjes helemaal niet zijn klein. Eigenlijk is de carrot cake net zo groot als die van Sander. Dat kan Barbara natuurlijk lang niet allemaal op en na een derde van alles, geeft Barbara het op.
We rijden nog even langs de best buy, voor een echte accu voor Barbara's fototoestel, want een is toch echt niet genoeg voor in Disney en we kopen waar is wally voor de DS. :-D
Dan op naar de kamer om de koffers opnieuw in te pakken. Alles lijkt inderdaad beter te passen, dus nu de souvenirs nog. Maar daar is genoeg plek voor want een van de adidas tassen is nog leeg.
Morgen op naar Merrit Island, waar we twee nachtjes zullen blijven.
dinsdag 4 mei 2010
Dag 13, 4 mei, Miami
Zoals gebruikelijk de afgelopen paar dagen, weer vroeg opgestaan. Het is hier ook zo licht! Na een ontbijtje van toetjes(speciaal met vezels voor sander) en een stokbroodje met jam, fluff en philidelphia besluiten we naar de Michaels, de Jo-ann en de Dolphin mall te gaan vandaag. We zoeken nog wat shirts voor Sander en misschien ook wat leuks voor Barbara.
Eenmaal aangekomen bij de Michaels, shopt Barbara wat kleine dingen maar nog geen setje voor Cristine. De kortingsbon is nog niet geldig en met die bon is tie echt voordeliger-der. Dan even naar de Jo-Ann. Daar zijn ook leuke dingetjes voor 1$, dus ook daar komt Barbara vrolijk uit. :-)
Door naar de Dolphin Mall. We scoren shirts voor Sander bij Tommy en Nautica, schoenen met lucht in de zolen. Voor Barbara flip-flops en een lief blauw shirtje. Bij de boekenwinkel nog een leuke engelse serie ala Harry Potter. De dame van de kassa heeft ze ook gelezen en vind ze ook leuk. We kijken nog even bij de bios, maar er draaien geen films waar we beide heen willen en die ook nog leuk zijn. Eentje die iets heet van Losers, maar Sander wil liever thuis kijken. Inmiddels is het alweer vijf uur, dus we rijden naar de condo. Als we daar aankomen, wil Barbara nog graag ondergaande zon foto's nemen.
We rijden 'even' naar de Rusty Pelican, maar het is er zo druk er is niet eens een parkeerplek. Dus we nemen een foto langs de kade en rijden dan het paadje wat we net zagen aan de linkerkant. Daar vandaan nemen we een berg foto's van de zonsondergang, die ook hier erg mooi is. Jammer genoeg zonder statief, dus sommige zijn een beetje wiebelig! We stappen weer in de auto en rijden weer terug. Dan ziet Sander ineens een parkeerhaven, waar we nog even inrijden om meer foto's te nemen. Hopelijk kunnen we ook nog iets van het filmpje gebruiken.
Eenmaal terug bij het gebouw van de condo, lopen we nog even naar het strand om foto's te nemen, maar dat gaat echt niet goed zonder statief! We gaan dan naar de condo om wat te eten, hoewel het al half negen is, en om de rest van de spullen in te pakken. Jammer genoeg past niet alles in de 2 koffers en de 2 adidas tassen (wat hebben we allemaal gekocht????) , maar als we in Orlando zijn, zullen we het nog wel even goed in pakken. Dan nog even douchen en onze laatste nacht hier in Miami lekker slapen!
Eenmaal aangekomen bij de Michaels, shopt Barbara wat kleine dingen maar nog geen setje voor Cristine. De kortingsbon is nog niet geldig en met die bon is tie echt voordeliger-der. Dan even naar de Jo-Ann. Daar zijn ook leuke dingetjes voor 1$, dus ook daar komt Barbara vrolijk uit. :-)
Door naar de Dolphin Mall. We scoren shirts voor Sander bij Tommy en Nautica, schoenen met lucht in de zolen. Voor Barbara flip-flops en een lief blauw shirtje. Bij de boekenwinkel nog een leuke engelse serie ala Harry Potter. De dame van de kassa heeft ze ook gelezen en vind ze ook leuk. We kijken nog even bij de bios, maar er draaien geen films waar we beide heen willen en die ook nog leuk zijn. Eentje die iets heet van Losers, maar Sander wil liever thuis kijken. Inmiddels is het alweer vijf uur, dus we rijden naar de condo. Als we daar aankomen, wil Barbara nog graag ondergaande zon foto's nemen.
We rijden 'even' naar de Rusty Pelican, maar het is er zo druk er is niet eens een parkeerplek. Dus we nemen een foto langs de kade en rijden dan het paadje wat we net zagen aan de linkerkant. Daar vandaan nemen we een berg foto's van de zonsondergang, die ook hier erg mooi is. Jammer genoeg zonder statief, dus sommige zijn een beetje wiebelig! We stappen weer in de auto en rijden weer terug. Dan ziet Sander ineens een parkeerhaven, waar we nog even inrijden om meer foto's te nemen. Hopelijk kunnen we ook nog iets van het filmpje gebruiken.
Eenmaal terug bij het gebouw van de condo, lopen we nog even naar het strand om foto's te nemen, maar dat gaat echt niet goed zonder statief! We gaan dan naar de condo om wat te eten, hoewel het al half negen is, en om de rest van de spullen in te pakken. Jammer genoeg past niet alles in de 2 koffers en de 2 adidas tassen (wat hebben we allemaal gekocht????) , maar als we in Orlando zijn, zullen we het nog wel even goed in pakken. Dan nog even douchen en onze laatste nacht hier in Miami lekker slapen!
Dag 12, 3 mei, Miami
Vanmorgen weer lekker vroeg wakker, dus na een ontbijtje op bed op naar de Everglades. Na een kleine detour voor de Michaels, waar Barbara heel veel scrapspullen heeft gekocht, komen we daar rond half twaalf aan. Het lijkt heel druk, maar er zijn net twee bussen uit de airboat tour gekomen. Dus we kopen twee kaartjes en we mogen gelijk doorlopen naar de airboat. Die is net aan vol en dan gaan we op weg. We zien een grote alligator (wallet) en twee baby's. Een aantal vogels, een moeder met nestje. En dan geeft de airboat meneer gas! Dat is echt cool! het is heerlijk om een beetje wind te vangen en over de 'rivier van gas' zoals de everglades genoemd worden te vragen. (verklaring everglades, bestaat vooral uit sawgrass en een zo'n tandje heet: glade. Overal waar je kijk: sawgrass, of het eeuwig doorgaat!) Je moet er maar opkomen!
Dan door naar het alligator-worstelen, dat is gelukkig niet echt worstelen en daarna mag iedereen tegen betaling natuurlijk een kleine alligator vasthouden.
(met dank aan Richard K, die me iets over HTML geleerd heeft ;-) )
We rijden langs de wegopbreking weer terug, daar zijn ze de mangrove bomen aan het afsnijden, anders groeien ze over de weg. We besluiten wat te gaan eten bij het HardRock cafe. Barbara heeft een glaasje nodig voor haar verzameling. Sander eet voor de verandering spareribs en Barbara een lekkere hamburger. We lopen een rondje door Bayside Market, maar heel bijzonder vinden we het niet. Dus we gaan lekker naar de condo en daar eens bedenken wat we morgen zullen gaan doen. We hebben de belangrijkste dingen gedaan en we weten niet zeker of we naar de venetian pool en coral gables willen. Maar wat we dan wel moeten doen? Iemand tips???
Barbara gaat beneden het reisverslag updaten en ziet dan het berichtje van Marjolein.
Na een zoektocht van ongeveer een half uur, is Marjolein dan toegevoegd aan de automatische verzendlijsten van de berichten, komt het toch nog goed!
Het is best warm in de lobby dus ik ga er mee ophouden en lekker nog even onder de douche voor de volgende warme dag hier in Florida.
Dan door naar het alligator-worstelen, dat is gelukkig niet echt worstelen en daarna mag iedereen tegen betaling natuurlijk een kleine alligator vasthouden.
(met dank aan Richard K, die me iets over HTML geleerd heeft ;-) )
We rijden langs de wegopbreking weer terug, daar zijn ze de mangrove bomen aan het afsnijden, anders groeien ze over de weg. We besluiten wat te gaan eten bij het HardRock cafe. Barbara heeft een glaasje nodig voor haar verzameling. Sander eet voor de verandering spareribs en Barbara een lekkere hamburger. We lopen een rondje door Bayside Market, maar heel bijzonder vinden we het niet. Dus we gaan lekker naar de condo en daar eens bedenken wat we morgen zullen gaan doen. We hebben de belangrijkste dingen gedaan en we weten niet zeker of we naar de venetian pool en coral gables willen. Maar wat we dan wel moeten doen? Iemand tips???
Barbara gaat beneden het reisverslag updaten en ziet dan het berichtje van Marjolein.
Na een zoektocht van ongeveer een half uur, is Marjolein dan toegevoegd aan de automatische verzendlijsten van de berichten, komt het toch nog goed!
Het is best warm in de lobby dus ik ga er mee ophouden en lekker nog even onder de douche voor de volgende warme dag hier in Florida.
Abonneren op:
Posts (Atom)