zondag 25 april 2010

Dag 4, 25 april 2010, Sarasota - Napels

Omdat we allebei vroeg wakker zijn, ook maar vroeg naar het onbijt! Om half acht zaten we al aan de cornflakes en aan de bagels met jelly. De tassen (van de wal*mart) ingepakt en op naar de uitcheckbalie. Daar konden we na het inleveren van de pasje gelijk door lopen naar de auto. Buiten ziet het er bewolkt uit en we denken dat de weer-dame best eens gelijk kan krijgen. Die heeft namelijk net op het nieuws gezegd dat vanavond gaat regenen! De koude flesjes water gaan in de leuning en we zijn klaar voor ons volgende ritje.

Dan op naar het Mayakka state park, dat is ongeveer een uurtje rijden van ons hotel. Daar aangekomen betalen we de entree. De pasjes van vorige jaar zijn hier helaas niet geldig, maar het geld gaat naar het behouden van het park dus we hebben vrede met de 6$ die we hier moeten betalen. De belangrijkste route door dit park, is een scenic drive, dus we kunnen lekker in de warme auto blijven zitten. Onderweg is er een korte wandeling en een stukje verder op een camping met winkel. Hier gaan we natuurlijk op jacht naar de vaste souvenir, maar deze word helaas niet gevonden. Wel een lachende aligator en je kunt hier ook een airboat tour doen.

We rijden nog een klein stukje door naar de bird-boardwalk, maar hier is niet veel te zien. De staan alleen maar een beetje te verbranden, dus we besluiten door te rijden naar de outlet. Het is pas 10 uur, dus daar hebben we alle tijd voor. Na een half uurtje rijden, rijden we er bijna voorbij :-)
Eigenlijk shoppen we er niet zoveel, alleen een afritsbroek voor Sander. We krijgen daar wel 20% extra korting op, omdat we ons e-mailadres geven voor wat spam! Halverwege nemen we bij de Starbucks een kopje thee met een koekje en een watertje met een koekje en dan kunnen we er weer even tegen aan! Oja, bijna vergeten, Barbara koopt nog wat ondergoed, waar Sander 3 kwartier voor moet wachten. Verder geen bijzondere dingen, of dingen die we toch niet meer naar huis kunnen nemen.

Sander belt de Virgin-dame nog een keer (vergoeden ze die telefoonkosten ook, maar eens even vragen als we weer op het vliegveld zijn) en nu hebben ze onze andere koffer ook gevonden! Ze zal ze versturen naar Florida-City. Jammer, we hadden gehoopt vanavond alvast een koffer te kunnen openmaken, met onze eigen kleding! Maar goed, fijn dat die andere ook terecht is. Volgend jaar wil ik er heel groot op zetten: Barbaras Webshop, dan kan hij ook niet kwijt raken. Ik ben benieuwd of alles er nog in zit. Sander z'n vezels beginnen namelijk langzaam op te raken en hoewel ze hier ook alle soorten en maten hebben, zijn zijn eigen vezels toch wel het fijnst!

Ondanks de teleurstelling (moeten we wéér winkelen :-D ) besluiten we toch naar Corkscrew Swamp te gaan. Daar verwachten we niet zoveel van, maar toch betalen we 20$ entree.
Gelukkig krijgen we daar geen spijt van! De boardwalk is erg mooi en heel goed onderhouden. Er is van alles te zien een een foto of vijftig maak ik zeker wel. Een paar filmpjes om de rust daar te laten horen, worden ook mooi. We zien zelfs 2 aligators! Tenminste er is een meneer die ze ziet, want wij waren ze zo voorbij gelopen! Later lezen we op het bord (waarop bezoekers kunnen laten weten wat ze hebben gezien) dat er ook een baby bij is, maar daar voor moeten we dan de foto nog maar eens heel goed bekijken. In de giftshop hebben we nu wel mijn vaste souvenir en ik krijg dan ook nog 2 minuten om hem te kopen. De giftshop gaat namelijk om 17:00 dicht en die mensen willen natuurlijk ook naar huis. Dus niet verder rondgekeken, maar gewoon gelijk gevraagd en een bamboo-versie gekocht.

We programmeren de TOMTOM maar weer eens in en rijden een een klein half uurtje naar het volgende hotel. We hebben nog nooit van staybridge gehoord, dus we stellen er ons niet te veel van voor. Weer zo'n verrassing. Het is geen hotelkamer maar een suite dus met een keuken. (niet dat we gaan koken ofzo ) en een redelijke douche. Hij is wel een beetje koud, maar aangezien het hier snik en snikheet is, is dat niet zo heel erg. Barbara kan maar moeilijk aan de warmte wennen (van wie zou ze dat hebben :-) ) dus die vind een coole douche niet zo erg. Het zeepje word als eerste ingepikt en Sander gebruikt onder de douche de shampoo, die erg lekker ruikt.
Sander trekt zijn nieuwe quicksilver en afritsbroek aan en we gaan op zoek naar spare-ribs want daar heeft Sander trek in. Bij de receptie vragen we een adresje en gelijk waar de Wal*mart te vinden is. De receptie-dame wijst ons naar city-grill maar onderweg komen we een Outback tegen. Daar hebben we al heel wat verhalen over gehoord, dus daar maar even gaan kijken. Binnen blijkt het ont-zett-end druk te zijn, dus die slaan we maar over. We rijden een stukje verder en zien daar de longhorn, waar we ook al eerder wat over gehoord hebben. We besluiten daar wat te gaan eten. Bij binnenkomst natuurlijk naar een plekje gedirigeerd en we bestellen water en een raspberry tea (dat is er een met wodka en hij is zalig).
Sander gaat voor de spareribs en Barbara neemt steak. Beide gerechten zijn erg goed bereid en we nemen samen een klein toetje voor toe. We proberen een beetje rustig aan te doen en de afgelopen 3 dagen lukt dat best!

Weer op weg naar onze meest bezochte winkel in de afgelopen 3 dagen, de Wal*mart. Deze keer wat shirts voor Barbara en eindelijk ook muisjes voor de poesjes. Nu maar hopen dat ze nieuwe net zo fijn vinden als die oude. Nog wat schone sokken en een lippenstiftje, want dit zitten natuurlijk ook allemaal in de koffer. Oja, ook nog strepsils, maar dan de amerikaanse variant, want al die warmte en airco gaat niet in je koude kleren zitten. In de koffer zit Tragitol. We hadden natuurlijk wel gerekend op keelpijn, maar niet op het feit dat we onze koffers niet zouden hebben :-)
Gelukkig zijn alle opladers wel meegekomen in de rugzak, dat maakt laptoppen en fotograferen toch wel weer makkelijk.

Bij terugkomst in het hotel, stapt Sander gelijk in bed. Hij is moe van al het winkelen en heeft pijn in zijn kuiten van het board-walken. Barbara typt het verslag, helaas is er geen internet, dus het plaatsen moet tot morgen wachten. De receptie-dame heeft ons verteld dat er werkzaamheden zijn.

Morgen ontbijt tot half tien, maar zo te zien een hele uitgebreide. Ben benieuwd!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten